Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Kazachstanie

Kościół w Pietropawłowsku w Kazachstanie zostanie dziś podniesiony do
rangi Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. O godz. 11.00 rozpocznie się uroczysta
Msza święta koncelebrowana pod przewodnictwem ks. Arcybiskupa Tomasza Pety.
Podczas Eucharystii odczytany zostanie dekret ustanawiający Kościół w
Pietropawłowsku Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.

Mszę świętą koncelebrować będą księża biskupi z Kazachstanu na czele z
Nuncjuszem Apostolskim oraz ks. Biskup z Nowosybirska Józef Werth oraz liczni
kapłani, m.in. o. Prowincjał redemptorystów z Polski o. Janusz Sok, i przełożony
Regii św. Gerarda Rosji i Kazachstanu, o. Dariusz Paszyński. Przed Mszą św.
odbędzie się adoracja Najświętszego Sakramentu oraz Różaniec i Koronka do Bożego
Miłosierdzia. Natomiast po Eucharystii uroczysta procesja z obrazem Pana Jezusa
Miłosiernego.

Uroczystości ogłoszenia "Sanktuarium Bożego Miłosierdzia" rozpoczęły się już
w sobotę o godz. 14.30. Przy biciu dzwonów nastąpiło przywitanie delegacji z
wiosek i różnych parafii diecezji. Następnie wygłoszone zostały dwa referaty
"Fundamenty czci Bożego Miłosierdzia" – o. Mieczysław Witalis, redemptorysta ze
Szczecina oraz "Obraz Pana Jezusa Miłosiernego i Koronka" – s. Maria Magdalena
ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia z Krakowa. O godz. 18.00 sprawowana
była Eucharystia, homilię wygłosił Ksiądz Rektor seminarium z Karagandy Piotr
Pytlowany. Wieczorem w Kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa odprawione było
nabożeństwo za ludzi zamordowanych w Kazachstanie w czasie rządów
komunistycznych.

***

Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Kazachstanie

Kazachstan w okresie ZSRR był krajem cierpienia i śmierci tysięcy niewinnych
ludzi, dlatego nazywano go "więzieniem bez krat". Z obozów koncentracyjnych i
obozów pracy – kołchozów nie było możliwości ucieczki. W parafialnym muzeum w
Pietropawłowsku są fotografie ludzi z tamtych czasów. Wagony towarowe z małymi
okienkami, zasznurowane kolczastym drutem, a z nich wyglądające, wynędzniałe i
przerażone głowy dzieci. Wiele osób z zimna i głodu umarło już w czasie podróży.
Zanim przyjechałem do Kazachstanu, czytałem historię zesłanych na Syberię i do
Kazachstanu, ale dopiero tutaj odkryłem drugi horyzont, o którym wcześniej nie
myślałem, że w Kazachstanie przebywa z racji prześladowania aż około 130
narodowości, a w tej liczbie wiele tysięcy Polaków. Gdy przybyłem na te tereny
20 lat temu, to żyło jeszcze bardzo wiele osób, które pamiętały wysiedlenia,
deportacje do Kazachstanu, a również początki życia na "nieludzkiej ziemi".
Kobiety, matki opowiadały, jak darły na kawałki swoje koszule, aby owinąć swoje
niemowlęta… Inni mówili, że nie mogą zapomnieć zimna i głodu. Z braku obuwia,
żeby nie zamarznąć, okręcali swoje nogi szmatami i obwiązywali sznurkami.
Mężczyźni po kryjomu chodzili na pole i zbierali kłosy i na kamieniach ścierali
ziarno, żeby kobiety mogły głodnym dzieciom upiec potem na rozgrzanych
kamieniach placuszki…

Jako kapłan zdałem sobie sprawę, że mieszkańcom Kazachstanu należy mówić o
nieskończonym Bożym Miłosierdziu, aby obudzić w nich nadzieję. Postanowiliśmy
wtedy, że zbudujemy świątynię pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia, a do świątyni
sprowadzimy obraz Jezusa Miłosiernego z podpisem, przekazanym przez Pana Jezusa
siostrze Faustynie: "Jezu, ufam Tobie".
Ks. Biskup Jan Paweł Lenga zatwierdził naszą propozycję i tak zaczęliśmy budować
kościół pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia.

Nasi wierni byli bardzo biedni, bo cały kraj po upadku ZSRR był również w
rozsypce, nie było żadnej firmy budowlanej i żadnych materiałów na budowę
kościoła. Cegłę przywoziliśmy z Rosji, a wiele materiałów na budowę aż z Polski.
Do Pietropawłowska przybyło kilka transportów "tirów". W Polsce znaleźliśmy
wielu współpracowników; jednym z bardzo oddanych pomocników był z Krakowa Pan
Józef Romatowski, który od różnych instytucji nie tylko postarał się o materiały
budowlane, ale również o pomoc humanitarną dla naszych wiernych. Otrzymaliśmy
również pomoc z Torunia dzięki zabiegom ojca Bernarda Zielińskiego.

Nasi wierni, tak mężczyźni, jak i kobiety, pomagali w budowie, swoimi rękoma
wyładowując transporty oraz przenosząc cegłę na budowę świątyni.

Nasz kościół został konsekrowany w 2000 roku pod wezwaniem Bożego
Miłosierdzia, i w nim został umieszczony obraz, kopia obrazu z Krakowa Pana
Jezusa Miłosiernego. Do pomocy w rozkrzewianiu kultu Bożego Miłosierdzia
zaprosiliśmy siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. Pierwszą
apostołką Bożego Miłosierdzia była siostra Kinga, której ojciec został
zamordowany w Kazachstanie i ona też zmarła na tej ziemi. Została pochowana jako
pierwsza na tutejszym katolickim cmentarzu. Obecny na pogrzebie siostry Kingi
ks. Arcybiskup Astany Tomasz Peta wyraził się, że cierpienia mieszkańców
Kazachstanu, a również ofiara siostry Kingi, są znakiem, że Kazachstan ma prawo
do Bożego Miłosierdzia.

W roku 2011 ks. Arcybiskup Tomasz Peta, mając na względzie rozwijanie się
kultu Bożego Miłosierdzia w Pietropawłowsku a również w innych parafiach,
powziął decyzję ogłoszenia Kościoła w Pietropawłowsku w Święto Bożego
Miłosierdzia 15.04.2011 roku – Archidiecezjalnym Sanktuarium Bożego
Miłosierdzia.

Są wierni, którzy stawiają pytanie, co to oznacza dla Pietropawłowska i
Kazachstanu?

Pan Jezus powiedział do św. Piotra: Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie
związane i w niebie. Te same słowa powiedział i do Apostołów, a więc i do
biskupów: "Co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie". Mamy przekonanie,
że jeżeli Kościół w Pietropawłowsku będzie ogłoszony dekretem Arcybiskupa
"Sanktuarium Bożego Miłosierdzia", to Pan Jezus wypełni swoją obietnicę i będzie
tutaj wysłuchiwać próśb wiernych i udzieli im bogactwa Swojego Miłosierdzia.
Wysłuchanie naszych próśb będzie zależało od ufności i modlitwy do Pana Jezusa
Miłosiernego.

Wiemy, że kult Bożego Miłosierdzia w Polsce i w świecie przeszedł przez wiele
trudności. Budowa Kościoła Bożego Miłosierdzia i głoszenie słowa Bożego o Bożym
Miłosierdziu w Pietropawłowsku miały również swoje krzyżyki. Na początku
redemptoryści napotkali na wielkie trudności z zameldowaniem i rejestracją
swojej działalności. Gdy dostali pozwolenie na pobyt i budowę kościoła, to
trzeba było szukać środków na realizację planów. Nie było to łatwe, ale
Miłosierdzie Boże podało nam swoją dłoń i mogliśmy zbudować nowy kościół,
klasztor, a również odbudować drugi kościół, pod wezwaniem Najświętszego Serca
Pana Jezusa zbudowany przede wszystkim przez Polaków, jeszcze przed rewolucją, w
1912 roku. Kościół ten został zamknięty w 1922 roku, a następnie zrujnowany w
ramach założeń rewolucji październikowej.

Chciałbym jeszcze dorzucić kilka zdań o religijności naszych wiernych. Przez
wiele lat w okresie panowania systemu komunistycznego wierni modlili się w
ukryciu i bardzo rzadko, w wielkiej tajemnicy odwiedzali ich kapłani i
sprawowali ofiarę Mszy świętej oraz udzielali sakramentów świętych. Przez wiele
miesięcy, gdy władze państwowe nie chciały nas zameldować, naśladowaliśmy
kapłanów z okresu komunizmu. Odprawialiśmy Mszę świętą w różnych domach, a
pieśni śpiewaliśmy głosem przyciszonym, aby nie słyszeli sąsiedzi. Sądzę, że
ogromne znaczenie miała modlitwa różańcowa naszych wiernych, aby dzieło budowy
Kościoła doprowadzić do końca. Pan Jezus okazał nam swoje bezgraniczne
miłosierdzie, dlatego zawsze i wszędzie możemy powtarzać: "Jezu ufam Tobie".

Pragniemy, żeby Sanktuarium Bożego Miłosierdzia miało również religijne
atrakcje, dlatego w Kościele została zbudowana ruchowa szopka, wykonana przez o.
Kazimierza Zymułę, jedyna tego rodzaju na terenie Rosji i Kazachstanu. W
Kazachstanie żyje wiele narodowości i dlatego w szopce jest uwzględniony ten
fakt. Do Bożego Syna, narodzonego w Betlejem, przychodzą różni ludzie i oddają
Mu pokłon, bo Chrystus – Zbawiciel jest centrum historii.

W Pietropawłowsku mamy również wspaniałe zaplecze modlitewne. W odbudowanym
kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa i Klasztorze zbudowanym w dawnym domu
parafialnym pracują i modlą się siostry zakonne z Zakonu redemptorystek. Jest to
klasztor klauzurowy. Znakiem widocznym, że Boże Miłosierdzie otacza je swoją
opieką jest fakt, że posiadają już jedną siostrę zakonną autentyczną Rosjankę.

Do uroczystości ogłoszenia Kościoła w Pietropawłowsku "Sanktuarium Bożego
Miłosierdzia" cała wspólnota rozpoczęła przygotowanie w różnych kierunkach. Do
kapłanów diecezji zostały wygłoszone konferencje o podstawach kultu Bożego
Miłosierdzia. Redemptoryści z Pietropawłowska, głosząc rekolekcje w innych
parafiach podkreślają ważność kultu Bożego Miłosierdzia w życiu wspólnoty, jak i
w osobistym uświęceniu. Parafia w Pietropawłowsku w ciągu kilku lat
rozprowadziła między wiernych kilka tysięcy obrazków i broszurek objaśniających
oddawanie czci Bożemu Miłosierdziu. W obydwu kościołach w Pietropawłowsku były
wygłoszone kazania na temat Bożego Miłosierdzia i jest odmawiana codziennie
Koronka do Bożego Miłosierdzia. Obraz Pana Jezusa Miłosiernego odwiedził liczne
rodziny, tak po wioskach, jak i w mieście, aby pobudzić wiernych do ufności i
modlitwy do Bożego Miłosierdzia.

Uroczystości ogłoszenia "Sanktuarium Bożego Miłosierdzia" rozpoczęły się już
w wigilię Święta w sobotę 14.04.2012, o godz. 14.30. Przy radosnym biciu dzwonów
w kościele nastąpiło przywitanie delegacji z wiosek i różnych parafii diecezji.

O godz. 15.00 wygłosił referat pt. "Fundamenty czci Bożego Miłosierdzia" o.
Mieczysław Witalis, redemptorysta z Polski z miasta Szczecin.

O godz. 17.00 referat pt. "Obraz Pana Jezusa Miłosiernego i Koronka"
wygłosiła s. Maria Magdalena ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia z Krakowa.

O godz. 18.00 odprawiona została msza św. wigilijna, a homilie wygłosił
Ksiądz Rektor seminarium z Karagandy Piotr Pytlowany.

O godz. 20.30 w Kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa odprawione było
nabożeństwo za ludzi zamordowanych w Kazachstanie w czasie rządów
komunistycznych. Kazanie – "Kazachstan ma prawo do Bożego Miłosierdzia" –
wygłosi ks. Biskup z Nowosybirska Józef Werth. Po nabożeństwie wyruszyła z
kościoła procesja ze świecami pod pomnik martyrologii i będzie tam za dusze
pomordowanych odmówiona Koronka do Bożego Miłosierdzia.

Niedziela 15 kwietnia: Święto Bożego Miłosierdzia

O godz. 10.00 – adoracja Najświętszego Sakramentu oraz Różaniec i Koronka do
Bożego Miłosierdzia.

O godz. 11.00 – Uroczysta Msza święta koncelebrowana pod przewodnictwem Jego
Ekscelencji ks. Arcybiskupa Tomasza Pety i odczytanie dekretu ustanawiającego
Kościół w Pietropawłowsku Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Mszę świętą będą
koncelebrować księża biskupi z Kazachstanu na czele z Nuncjuszem Apostolskim
oraz ks. Biskup z NowosybirskaJózef Werth oraz liczni kapłani, m.in. o.
Prowincjał redemptorystów z Polski o. Janusz Sok, i przełożony Regii św. Gerarda
Rosji i Kazachstanu, o. Dariusz Paszyński.

Po Mszy świętej uroczysta procesja z obrazem Pana Jezusa Miłosiernego.

Na zakończenie Redemptoryści zapraszają wszystkich uczestników uroczystości
na wspólną "Agape".

Kościół Katolicki w roku 2012-2013 będzie obchodził Rok Wiary, a w
Kazachstanie będzie zorganizowany Kongres Eucharystyczny. Mamy ogromną nadzieje
ze nowe Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Pietropawłowsku dopomoże wiernym
umocnić wiarę i przybliżyć się do pana Jezusa który żyje miedzy nami jako Król
Miłosierdzia w Najświętszym sakramencie

 

O. Zbigniew Kotliński CSsR