[TYLKO U NAS] Prof. P. Skrzydlewski o życiu i dorobku Feliksa Konecznego: Jak mało kto, znał i rozumiał czas zniewolenia zaborami, także czas trudnej i często nieudanej walki o naszą suwerenność

Urodzony 1 listopada 1862 roku w czasach niewoli odszedł do wieczności w 1949 roku, gdy cały naród i państwowość polska dostawała się w szpony komunistów przywiezionych do nas na bolszewickich czołgach. Pamiętajmy o tym, że Feliks Koneczny, jak mało kto znał i rozumiał czas zniewolenia zaborami, także czas trudnej i często nieudanej walki o naszą suwerenność. Uczony przeżył i pamiętał również tragedię II wojny światowej zakończonej naszą przegraną i poddaniem nas Sowietom przez Zachód – powiedział prof. Paweł Skrzydlewski, rektor Akademii Zamojskiej, filozof, w felietonie z cyklu „Spróbuj pomyśleć” na antenie Radia Maryja.

W ubiegły czwartek obchodziliśmy 73. rocznicę śmierci Feliksa Konecznego.

– 10 lutego obchodziliśmy rocznicę śmierci wielkiego uczonego i Polaka, człowieka niezłomnego, obrońcę logosu i etosu Polski – Feliksa Konecznego. Urodzony 1 listopada 1862 roku w czasach niewoli odszedł do wieczności w 1949 roku, gdy cały naród i państwowość polska dostawała się w szpony komunistów przywiezionych do nas na bolszewickich czołgach. Pamiętajmy o tym, że Feliks Koneczny, jak mało kto znał i rozumiał czas zniewolenia zaborami, także czas trudnej i często nieudanej walki o naszą suwerenność. Uczony przeżył i pamiętał również tragedię II wojny światowej zakończonej naszą przegraną i poddaniem nas Sowietom przez Zachód – wskazał prof. Paweł Skrzydlewski.

– Sowieci z większą siłą od niemieckich ludobójców niszczyli wszystko, co stanowiło Polskę, starając się zrobić z Polaków komunistyczną, bezbożną masę. Nasz uczony odszedł do nieba wtedy, gdy nasz byt i suwerenność wydawały się być skazane na unicestwienie, a połowa Europy należała już do Stalina i nic nie wydawało się dawać nadziei na lepszy czas dla Polaków oraz innych narodów – dodał.

Feliks Koneczny zachował głęboką wiarę, mimo osobistych problemów i cierpień, do końca życia.

– Nie był człowiekiem osłabionym głupotą i wykorzenionym. To dlatego mógł wielokrotnie powtarzać sobie i innym prawidło moralne i intelektualne, prawidło człowieka dojrzałego: „Bezsilne jest zło w życiu zbiorowym, dopóki nie urządzi z siebie imitacji dobra, ażeby móc wyłudzić współpracę obywateli pragnących dobra. Dlatego w życiu zbiorowym głupota, choćby tylko naiwność, jest gorsza od samego zła. Nie byłoby bowiem zła w życiu publicznym, gdyby nie znajdowało oparcia pomiędzy dobrymi, gdyby nie było przyjmowane w najlepszej myśli. Nigdy źli niczego nie utworzą bez pomocy dobrych, więc odkąd dobrzy wycofają się z przedsionków zła, zło musi upaść”. Mądrość ludzka, jak i światło wiary religijnej pozwalały mu iść przez życie mimo cierpienia, z pogodą i świadomością tego, że ostateczne zwycięstwo nad wszelkim złem już się dokonało dzięki Chrystusowi – podkreślił filozof.

– Życie Feliksa Konecznego było celowe i owej celowości starał się nauczyć Polaków, wskazując im to, że w realizacji celowości prowadzić ma nas prawy rozum, a nie uczucia, iż prowadzić ma nas nie tyle samolubstwo własne, pycha, ale prawe serce otwarte na Pana Boga. Feliks Koneczny w ostatnich latach swojego życia, utraciwszy w czasach szalejącej wojny synów, schronienie, także wszystkie środki do życia, pisał: „Człowiek nie może krępować się krótkością życia, a w życiu zbiorowym musi postępować tak, jak gdyby śmierć nie istniała. Zbiorowe życie polega na przekazywaniu dorobku duchowego i materialnego następnemu pokoleniu, a zatem na moralnej, nie tylko fizycznej ciągłości pokoleń. Trzeba myśleć poza grób i pozostawić coś z siebie następcom. Inaczej życie nasze niewiele byłoby warte. Należy pracować, mając na uwadze to, co wieczne” – podsumował prof. Paweł Skrzydlewski.

Cały felieton prof. Pawła Skrzydlewskiego z cyklu „Spróbuj pomyśleć” jest dostępny [tutaj].

 

radiomaryja.pl