Konferencja naukowa: „Walka zbrojna w programach organizacji podziemia niepodległościowego po 1944 roku”
W Warszawie trwa konferencja naukowa pt. „Walka zbrojna w programach organizacji podziemia niepodległościowego po 1944 roku”. Organizatorem wydarzenia jest Instytut Pamięci Narodowej.
Konferencja jest organizowana w ramach centralnego projektu badawczego „Podziemie niepodległościowe w Polsce w latach 1944-1956”. Badacze podejmują temat problemu walki czynnej w koncepcjach Polskiego Państwa Podziemnego.
Organizowanie podziemia do walki z komunistami zaczęło się jeszcze w czasie okupacji niemieckiej. Jak działacze antykomunistycznego podziemia organizowali swoje akcje? Jakie modele działań partyzanckich funkcjonowały w latach 1944-1956? O tych kwestiach dyskutują prelegenci.
– Jestem przekonany, że gdyby nie ta walka, to Polska nawet, jeśli byłaby dzisiaj niepodległa, byłaby w znacznie gorszej kondycji niż obecnie, dlatego, że przez pierwsze lata właściwie do roku 1947 główny ciężar, główna aktywność reżimu komunistycznego sprowadzała się do walki nawet nie z podziemiem i przeciwnikami politycznymi, ale przede wszystkim ze zbrojnym, konspiracyjnym ruchem niepodległościowym. Jak się przyglądam materiałom bezpieki to widać, że podstawowa aktywność ukierunkowana była na zwalczanie ludzi, którzy rozpoczęli działalność niepodległościową w okresie okupacji niemieckich, a potem ją kontynuowali – powiedział dr Kazimierz Krajewski z Biura Badań Historycznych warszawskiego oddziału IPN.
Najważniejszymi organizacjami zbrojnymi podziemia niepodległościowego były Armia Krajowa, Delegatura Sił Zbrojnych na Kraj, Związek Walki Zbrojnej oraz Wolność i Niezawisłość.
Zuzanna Dąbrowska/RIRM