Kolejne tradycyjne produkty z Małopolski

Żurek po krakowsku, barszcz czerwony krakowski, balsam kapucyński oraz karp zatorski wkrótce zostaną wpisane na listę produktów tradycyjnych Małopolski. Wnioski o wpisanie ich na listę zostały pozytywnie zaopiniowane przez władze samorządowe Małopolski i trafią teraz do ministerstwa rolnictwa.

– Dzięki rejestracji produkty te dołączą do pozostałych 20 tradycyjnych produktów z Małopolski. Aktualnie należą do nich: precelek krakowski, kiełbasa lisiecka, chleb prądnicki, oscypek, żentyca, bundz, redykołka, bryndza podhalańska, sól wielicka, jabłka łąckie oraz śliwowica łącka, nasiona fasoli Piękny Jaś z Doliny Dunajca, charsznicka kapusta kwaszona, łukowicka śliwka suszona, suska sehlońska oraz obwarzanek krakowski – wylicza Kinga Krasoń z Biura Prasowego Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie.

Tradycja kiszenia i spożywania barszczu czerwonego przetrwała w Małopolsce dzięki niepowtarzalnemu smakowi osiąganemu przez przeróżne sposoby gotowania i podawania z ulubionymi dodatkami. Żyzne gleby Małopolski w Dolinie Prądnika i rzeki Szreniawy sprzyjały rozwojowi rolnictwa. Buraki uprawiano tu od stuleci nawet w małych przydomowych ogródkach. Każda gospodyni sporządzała „kwas buraczany” do przyrządzania smacznych zup, a także do bezpośredniego spożycia jako napój.

Tradycja kiszenia żuru i sporządzania z niego smacznych zup sięga w Małopolsce XIII wieku. Spożywanie żuru kojarzy się nie tylko z zamożnością mieszkańców, z porą dnia, tygodnia, roku, ale i okresami postu, kiedy to spożywano wyłącznie żur postny (bez dodatku mięsa).

Połowem ryb na terenach Polski zajmowano się od zamierzchłych czasów, natomiast pierwsze ślady celowej gospodarki hodowlanej ryb oraz zakładania stawów pochodzą z IX wieku. Pierwsze pisane informacje o karpiu posiadamy z kronik Jana Długosza (1415-1480). Początki rybactwa w Zatorze (stawowej hodowli ryb) sięgają XIV wieku. Jak możemy przeczytać we wniosku, obecnie obserwuje się dość duże zapotrzebowanie na „karpia zatorskiego” wynikające z wieloletniej renomy tego produktu sięgającej dawnych czasów. Ekologiczna hodowla oparta tylko na karmieniu paszami pochodzenia roślinnego (tylko zboża) powoduje, iż mięso posiada specyficzny aromat i smak.

Tradycja wytwarzania balsamu kapucyńskiego sięga dwóch wieków, a początki jego produkcji znajdujemy w Czechach – w praskim klasztorze Ojców Kapucynów. Według ustnego przekazu, zakonnicy otrzymali recepturę od lekarza, który przekazał ją po śmierci swojej żony. Około 100 lat temu receptura wytwarzania balsamu została przekazana braciom z zakonu Kapucynów w Krakowie, którzy od tego czasu zajmują się jego produkcją i rozprowadzaniem. Balsam Kapucyński należy do specjalnej grupy środków spożywczych zwanych suplementami diety, a jego dobroczynne działanie wiąże się ze składem, łączącym dobrotliwe działanie ziół, miodu, propolisu oraz żywic balsamicznych.