Euro 2016. Wybrańcy Nawałki – obrońcy
Filozofia trenerów często opiera się na powiedzeniu: „Najważniejsze, żebyśmy zagrali na zero z tyłu”. Bramkarze czyste konta zawdzięczają nie tylko sobie, ale także tym, którzy nie dopuszczają do sytuacji strzeleckich. Mimo kontuzji Macieja Rybusa, do Francji pojechała solidna linia defensywna, na czele z kapitanem Torino – Kamilem Glikiem.
Thiago Cionek (US Palermo, 6/0*)
Do Polski trafił w 2008 roku. Sprawdzał go Lech Poznań, ale pod koniec sierpnia podpisał kontrakt z Jagiellonią Białystok. W stolicy Podlasia świętował triumf w Pucharze i Superpucharze Polski. W 2012 roku przeniósł się do włoskiej Padovy, a następnie do Modeny. W styczniu tego roku podpisał kontrakt z Palermo, w którym do tej pory rozegrał pięć spotkań. Pierwsze powołanie od Nawałki otrzymał w 2014 roku. Od tamtego momentu pięciokrotnie wystąpił w biało-czerwonych barwach.
Kamil Glik (Torino FC, 41/3)
Jako młodzik grał w Realu Madryt. Co prawda w tym, oznaczonym literką „C”, ale niejednokrotnie miał okazję trenować z takimi piłkarzami, jak Raul czy Iker Casillas. Szansę debiutu w reprezentacji otrzymał w meczu z Tajlandią (zdobył bramkę) za kadencji Franciszka Smudy. To pierwszy wielki turniej Glika. Znalazł się w szerokiej kadrze przed Euro 2012, ale ostatecznie Smuda nie zabrał go na turniej. W Torino, którego barwy reprezentuje, jest szanowany i ceniony, czego wyrazem było przyznanie mu w 2013 roku opaski kapitańskiej, którą nosi do dzisiaj. W ubiegłym sezonie został wybrany, przez La Gazzetta dello Sport, do jedenastki Serie A. W obecnym nie był już tak efektywny w ofensywie, ale jego nazwisko nadal pojawia się w kontekście przeprowadzki, m.in. do Borussii Dortmund.
Artur Jędrzejczyk (Legia Warszawa, 19/3)
„Jędza”, podobnie jak Glik, szansę debiutu w biało-czerwonych barwach otrzymał od Franciszka Smudy (12 października 2010 roku w spotkaniu z Ekwadorem). To pierwszy duży reprezentacyjny turniej dla obrońcy FK Krasnodar. Jędrzejczyk przede wszystkim kojarzony jest z grą w Legii, do której trafił w 2006 roku. Z warszawskim klubem związany był przez siedem lat, choć dwa i pół sezonu spędził na wypożyczeniach. Podczas gry w stołecznej drużynie dwukrotnie wygrywał ligę i aż czterokrotnie Puchar Polski. Obecnie jest zawodnikiem Krasnodaru, z którego wypożyczono go do Legii.
Michał Pazdan (Legia Warszawa, 17/0)
Wychowanek Hutnika Kraków w reprezentacji rozegrał zaledwie siedemnaście spotkań, ale był częścią kadry Leo Beenhakkera na Euro 2008. Na turnieju nie zagrał ani minuty, a potem – aż do meczu z Gruzją w eliminacjach do mistrzostw Europy we Francji – z orzełkiem na piersi występował zaledwie w spotkaniach towarzyskich. Obecną pozycję i transfer do Legii, z którą zdobył mistrzostwo i Puchar Polski, wypracował sobie w Jagiellonii Białystok. W obecnym sezonie w warszawskim klubie pełnił nawet rolę drugiego kapitana.
Łukasz Piszczek (Borussia Dortmund, 46/2)
Najlepszy polski prawy obrońca swoją przygodę z piłką rozpoczynał jako napastnik. W 2004 roku trafił do niemieckiej Herthy BSC, z której od razu został wypożyczony do Zagłębia Lubin. Z drużyną „Miedziowych” świętował tytuł mistrza Polski. Po spadku Herthy przeniósł się do Borussii Dortmund, z którą – już jako prawy obrońca – dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju oraz Superpuchar i Puchar Niemiec. Grając w drużynie Juergena Kloppa rozwinął się tak bardzo, że chciał go pozyskać nawet Real Madryt, ale sam piłkarz odmówił przenosin do Hiszpanii. Ostatnio zadeklarował chęć pozostania w Dortmundzie do końca kariery. Przygodę reprezentacyjną rozpoczął za kadencji Leo Beenhakkera, który zabrał go na Euro 2008. „Piszczu” zagrał też na polsko-ukraińskim czempionacie w 2012 roku.
Bartosz Salamon (Cagliari Calcio, 8/0)
Do ligi włoskiej, w której występuje obecnie, przeniósł się już w wieku szesnastu lat. Po sześciu sezonach spędzonych w Brescii zgłosił się po niego AC Milan, ale szansy debiutu na San Siro nie otrzymał. Po równie nieudanej przygodzie w Sampdorii zdecydował się na transfer do Serie B. Trafił do Cagliari, które w tym sezonie świętowało awans do najwyższej klasy rozgrywkowej. Salamon zagrał aż trzydzieści trzy mecze, w których dwukrotnie wpisał się na listę strzelców. Debiut w kadrze, do której powrócił po trzech latach przerwy, zaliczył za kadencji Waldemara Fornalika w eliminacjach mistrzostw Świata w 2013 roku.
Jakub Wawrzyniak (Lechia Gdańsk, 49/1)
W równym stopniu, co z boiska, znany jest z internetowych memów. To jeden z ulubieńców kibiców do tego typu zabawy. W Ekstraklasie zadebiutował jeszcze w Świcie Nowym Dworze Mazowieckim, ale najbardziej znany jest z występów w Legii Warszawa. Barwy stołecznego klubu reprezentował przez sześć sezonów. Z Wojskowymi zdobył mistrzostwo kraju, superpuchar i aż cztery razy Puchar Polski. Po niezbyt udanej przygodzie w Rosji wrócił do Polski i zakotwiczył w Lechii Gdańsk. Znalazł się w kadrze na mistrzostwa Europy w 2008 i 2012 roku. Mimo to, zagrał w zaledwie jednym meczu na turnieju w Austrii i Szwajcarii.
* mecze/gole w reprezentacji
Sport.RIRM