Odszedł wielki Pasterz, Polak i Człowiek

Ksiądz biskup Edward Frankowski, sandomierski biskup pomocniczy:

Śmierć Księdza Arcybiskupa Kazimierza Majdańskiego nastąpiła w IV Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, w Niedzielę Dobrego Pasterza. Dlatego, mimo całego smutku, napełniła nas także nadzieją, że mocą zwycięską Chrystusa Zmartwychwstałego wszystkie wielkie dzieła, jakich dokonał ten wielki Pasterz, Polak i Człowiek, zaowocują w milionach serc ludzi Kościoła, bo płynęły z serca przepełnionego miłością, którą czerpał z Chrystusa – najwyższego Nauczyciela, Kapłana i Pasterza.

Jego wielkie dzieła: Instytut Studiów nad Rodziną – pierwszy w świecie katolickim, pierwsze w kraju działania w kierunku zjednoczenia Polaków przybyłych po wojnie na ziemie zachodnie, wreszcie pierwsze działania podejmowane w obronie Radia Maryja, świadczyły o wielkiej mądrości Księdza Arcybiskupa, Jego proroczej wizji, ale były także dowodem ogromnej, bezkompromisowej odwagi w głoszeniu prawdy. Rodzina Radia Maryja miała w Nim, obok innych hierarchów, szczególnie oddanego przyjaciela i obrońcę. Ten wielki Pasterz, Polak i Człowiek był równocześnie obrońcą Kościoła, Ojczyzny i każdego człowieka – jego niezbywalnych praw, zwłaszcza do życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Z oddaniem bronił prawa człowieka do życia w naturalnej, zdrowej, świętej i Bogiem mocnej rodzinie. Dlatego pozostanie na zawsze nie tylko we wdzięcznej pamięci wszystkich ludzi Kościoła – biskupów, kapłanów i wiernych świeckich, ale przejdzie do historii jako wzór człowieka, który życie swoje oddał na służbę Bogu i ludziom. Był wielkim autorytetem i wsparciem dla wszystkich biskupów, kapłanów i ludzi świeckich w naszej Ojczyźnie, ale także rozsianych po całym świecie. Ofiarnie pracował przy boku Ojca Świętego Jana Pawła II, którego był wielkim i oddanym przyjacielem, a także przy boku Prymasa Tysiąclecia księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego. Był obecny we wszystkich żywotnych sprawach, gdzie ważyły się losy naszej Ojczyzny, przyczyniając się do tych wielkich przemian, jakie zostały zapoczątkowane w Polsce. Ojczyzna jest i będzie Mu zawsze wdzięczna za to, co uczynił, by Polska była Polską, by prawo znaczyło prawo, a sprawiedliwość – sprawiedliwość. Będziemy Mu wdzięczni zwłaszcza za to, że czynił tak wiele, by podkreślać godność życia ludzkiego, godność każdego człowieka, godność życia małżeńskiego, rodzinnego i obywatelskiego w naszej Ojczyźnie. Zależało Mu szczególnie na tym, by Polacy byli wielcy, by katolicy byli wielcy, by pasterze byli wielcy odwagą, miłością i mądrością. Tytuł Arcybiskupa, jakim został wyróżniony, stanowił zarazem Jego program. W nim upatrywał zaszczyt, ale przede wszystkim zadanie, jakie całym życiem starał się realizować. W chwili żałoby i smutku trudno ogarnąć potęgę kapłaństwa, człowieczeństwa i patriotyzmu śp. Księdza Arcybiskupa Majdańskiego. Towarzyszy nam jednak nadzieja, że Chrystus Pan, któremu zawierzył, umiłował Go, przygarnął do siebie i dał nagrodę w Niebie – tam, gdzie jest życie, wieczna wiosna, radość i szczęście.

not. Mariusz Kamieniecki