„Z Ojczyzny Jezusa „


Pobierz Pobierz

Pokój i Dobro! 23.01.2011

„Wszyscy postępowali zgodnie z nauką apostołów, żyli we wspólnocie braterskiej, łamali chleb i modlili się” (Dz 2, 42). Słowa z Dziejów Apostolskich opisujące program życia pierwszej wspólnoty uczniów Jezusa Chrystusa są tegorocznym tematem Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Temat ten zaproponowali zwierzchnicy Kościołów z Jerozolimy, świadomi potrzeby odnowy duchowej wszystkich wyznawców Chrystusa opartej na ciągłym powracaniu do świadectwa czasów apostolskich.

Tegoroczny program Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w Ziemi Świętej rozpoczął się w sobotę, 22 stycznia, czyli pięć dni później niż w innych wspólnotach Kościoła. Powodem takiego wyboru są obchody świąt Bożego Narodzeniu przez Kościół ormiański, który według własnego kalendarza celebruje tajemnicę narodzin Jezusa 19 stycznia. Warto przy tej okazji podkreślić, że zarówno święta Bożego Narodzenia jak i Wielkanocy są okazją do realizacji ekumenicznego dialogu, nazywanego czasami „ekumenizmem filiżanki kawy”. Wspólnoty kościołów chrześcijańskich składają sobie oficjalne wizyty mające charakter braterskiego spotkania i wymiany życzeń. Najpierw przedstawiciele wschodnich kościołów przychodzą do franciszkanów, oficjalnych przedstawicieli kościoła katolickiego w Ziemi Świętej. Następnie ojciec kustosz z delegacją braci udaje się do poszczególnych wspólnot z życzeniami błogosławionych świąt i szczęśliwego nowego roku. W oficjalnych przemówieniach podkreśla się rolę wspólnego świadectwa wiary wobec niechrześcijańskiej wspólnoty Ziemi Świętej oraz ludzi całego świata. Jest to również okazja do dzielenia się radościami i smutkami dnia powszedniego. W tym roku w rozmowach powracały przykre doświadczenia wspólnot chrześcijan w Iraku i Egipcie, opłakujące śmierć tych, którzy zginęli w zamachach mających znamiona religijnego prześladowania.

Dla chrześcijan z Jerozolimy, żyjących przy sanktuarium Wieczernika i bazylice Zmartwychwstania Pańskiego ekumenizm nie jest obcy. Wręcz przeciwnie, sprowadza się bowiem do praktycznych aspektów wspólnego życia i pracy. Nie organizuje się tutaj kongresów rozstrzygających kwestie teologiczne. Lokalni chrześcijanie, będący kontynuacją jerozolimskiej wspólnoty apostolskiej, która jest Kościołem Matką wszystkich wyznawców Chrystusa, mają jednak świadomość konieczności wspólnej modlitwy, refleksji i wołania o jedność. Ekumenizm w Jerozolimie, choć nie jest realizowany w aulach akademickich lub na forum sympozjów, jest jednak głęboko zakorzeniony w kontekście społecznej solidarności wobec braku nadziei i doświadczeń cierpienia. Stąd rodzi się wspólna modlitwa i wezwanie do działań na rzecz pokoju i sprawiedliwości dla wszystkich mieszkańców Ziemi Świętej.

W zaproponowanym przez jerozolimskich zwierzchników cytacie z Dziejów Apostolskich zawarte jest zaproszenie do medytacji nad przesłaniem jakie ma dla nas tajemnica Wieczernika, gdzie Pan Jezus modlił się o to, aby Ojciec strzegł jego uczniów i zachował ich w jedności (por. J 17,11) oraz gdzie na apostołów zstąpił obiecany Pocieszyciel. Temat tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan wskazuje wartości, które scalały pierwotną chrześcijańską wspólnotę w Jerozolimie, czyli nauka apostołów, łamanie chleba i modlitwa. Te wartości są również aktualne dzisiaj i nie mogą być ignorowane przez żadnego wierzącego w Chrystusa. Nawiązując do przesłania apostolskiej wspólnoty, najważniejszym miejscem modlitwy o jedność chrześcijan w Jerozolimie jest kaplica na górze na Syjonie. W historycznym miejscu Wieczernika lokalne wspólnoty wraz z pielgrzymami z różnych stron świata będą modlić się o dar jedności w czwartek, 27 stycznia. Ekumeniczną modlitwę przygotowują benedyktyni z opactwa Hagia Sion. Jest to kulminacyjny moment całego programu, który rozpoczyna się na Kalwarii, liturgią prawosławną, a kończy w anglikańskiej katerze św. Jerzego. W tym roku modlitewne spotkania będą zorganizowane ponadto w kościele grecko-katolickim, ormiańskiej katedrze św. Jakuba, we franciszkańskiej świątyni Najświętszego Zbawiciela oraz we wspólnocie syryjskiej i etiopskiej.

Jerozolima jest nie tylko miejscem, gdzie narodził się Chrystusowy Kościół, ale również świadkiem licznych podziałów i rozłamów. Wobec tej przykrej prawdy autorzy tegorocznego programu piszą: „prawie wszystkie Kościoły świata ponoszą pewną odpowiedzialność za podziały Kościoła Jerozolimy i dlatego również są wezwane, by pracować dla jego jedności razem z miejscowymi chrześcijanami”. Droga do jedności jest jeszcze długa i trudna. Modlitwa nie może zastąpić działania, ale musi mu towarzyszyć. Tydzień modlitw jest więc wezwaniem do szukania inspiracji do budowania jedności. Wskazuje również drogę do jego realizacji nawołując do powrotu do podstaw wiary pierwotnego Kościoła w Jerozolimie.

 

o. dr Jerzy Kraj

drukuj