Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

W klimacie radości, właściwej świętowaniu Bożego Narodzenia, w tę niedzielę obchodzimy święto Świętej Rodziny. Moją myślą powracam do wielkiego spotkania w Filadelfii, we wrześniu ubiegłego roku; do wielu rodzin, które spotkałem podczas podróży apostolskich; myślą biegnę do rodzin na całym świecie. Chciałbym pozdrowić wszystkie rodziny, z miłością i wdzięcznością, zwłaszcza w naszych czasach, w których rodzina zderza się z wieloma nieporozumieniami i różnego rodzaju trudnościami, które ją osłabiają.

Dzisiejsza Ewangelia zachęca rodziny, aby uchwyciły światło nadziei płynące z domu w Nazarecie, gdzie w radości dzieciństwa rozwijał się Jezus, który – jak mówi św. Łukasza – „wzrastał w mądrości, w latach i w łasce u Boga i ludzi” (2,52). Rdzeń Rodziny Jezusa, Maryja i Józef, jest dla każdego wierzącego, a szczególnie dla rodzin, prawdziwą szkołą Ewangelii. Tutaj możemy podziwiać wypełnienie Bożego planu, który pragnie, aby rodzina była szczególną wspólnotą życia i miłości. Tutaj uczymy się, że każda rodzina chrześcijańska powołana jest, aby być „Kościołem domowym”, aby jaśniały w niej ewangeliczne cnoty i aby rodzina stawała się zaczynem dobra w społeczeństwie. Charakterystyczne rysy (cechy) Świętej Rodziny to: skupienie i modlitwa, wzajemne zrozumienie i szacunek, poświęcenie, praca i solidarność.

Z przykładu i świadectwa Świętej Rodziny, każda rodzina może wyciągnąć cenne wskazówki dla stylu swego życia i dokonywanych wyborów; może czerpać siłę i mądrość do codziennego wędrowania przez życie.

Niech Matka Boża i święty Józef uczą jak przyjmować dzieci i widzieć w nich dar od Boga, jak je rodzić i wychowywać współpracując jak najpiękniej z dziełem Stwórcy i dają światu, w każdym dziecku, nowy uśmiech.

To właśnie w rodzinach, w których panuje jedność, dzieci dojrzewają w ważnym dla nich doświadczeniu bezinteresownej miłości, czułości, wzajemnego szacunku, wzajemnego zrozumienia, przebaczenia i radości.

Chcę zatrzymać się zwłaszcza na radości. Radość, której doświadcza się w rodzinie nie jest czymś przypadkowym. Radość jest owocem głębokiej harmonii osób, która pozwala cieszyć się pięknem bycia razem, wspierania się wzajemnie w drodze życia. Jednak u podstaw radości jest obecność Boga, Jego przygarniająca miłość, miłosierna i cierpliwa wobec wszystkich. Jeżeli nie otworzy się drzwi rodziny na obecność Boga i na Jego miłość, rodzina traci harmonię, zwycięża indywidualizm i gaśnie radość. Natomiast rodzina, która przeżywa radość wiary przekazuje ją spontanicznie, jest solą ziemi i światłem świata, jest zaczynem dla całego społeczeństwa.

Niech Jezus, Maryja i Józef błogosławią i chronią wszystkie rodziny na świecie, aby panowały w nich pogoda ducha i radość, sprawiedliwość i pokój, które Chrystus, rodząc się, przynosi jako dar dla ludzkości.

Po modlitwie Anioł Pański

Drodzy bracia i siostry,

moje myśli w tym czasie kierują się do wielu kubańskich imigrantów w Ameryce Środkowej, którzy znajdują się w trudnej sytuacji, a wielu z nich to ofiary handlu ludźmi. Zapraszam kraje tego regionu do ponowienia z hojnością wszelkich niezbędnych wysiłków w celu znalezienia rychłego rozwiązania tej tragedii humanitarnej.

Serdeczne pozdrowienia kieruję do rodzin znajdujących się na Placu. Dziękuję za wasze świadectwo. Niech Pan towarzyszy wam swoją łaską i wspiera na drogach codzienności.

Pozdrawiam wszystkich was, pielgrzymów z całego świata. Zwłaszcza młodzież z diecezji Bergamo, która przyjęła bierzmowanie.

Życzę wszystkim dobrej niedzieli. Jeszcze raz dziękuję za życzenia i wasze modlitwy: nadal módlcie się za mnie. Smacznego obiadu i do widzenia!

Tłumaczenie: Radio Maryja