Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI

Drodzy bracia i siostry!



Ewangelia tej trzeciej niedzieli Wielkiego Postu – w redakcji św. Jana – opisuje znany nam epizod związany z Jezusem, gdy wyrzuca sprzedawców zwierząt i bankierów ze świątyni jerozolimskiej (por. J 2, 13-25). Fakt ten zanotowany przez wszystkich Ewangelistów miał miejsce w bliskości nadchodzącego święta Paschy i zrobił wielkie wrażenie zarówno na tłumie, jak i na uczniach. Jak powinniśmy interpretować ten czyn Jezusa? Przede wszystkim da się zauważyć, że nie spowodował on żadnej represji ze strony strażników porządku publicznego, ponieważ został odebrany jak typowy czyn proroczy. Prorocy bowiem często – w imię Boga – denuncjowali nadużycia i niekiedy czynili to za pomocą gestów symbolicznych. Problemem ewentualnie mógł być ich autorytet. Oto dlaczego Żydzi zapytali Jezusa: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz? (J 2, 18), udowodnij nam, że działasz naprawdę w imieniu Boga.

 

 

Wyrzucenie sprzedawców ze świątyni było także interpretowane w sensie polityczno-rewolucyjnym, sytuując Jezusa w szeregu ruchu zelotów. Ci istotnie byli „gorliwi” w stosunku do prawa Bożego i gotowi używać przemocy, aby wymusić jego przestrzeganie. W czasach Jezusa oczekiwano Mesjasza, który by wyzwolił Izrael spod panowania Rzymian. Jezus jednak postępował wbrew tym oczekiwaniom, tak, że niektórzy uczniowie opuścili Go, a Judasz Iskariota nawet Go zdradził. W rzeczywistości niemożliwe jest, by odbierać Jezusa jako kogoś stosującego przemoc: przemoc przeciwna jest Królestwu Bożemu, jest narzędziem Antychrysta. Przemoc nigdy nie służy ludzkości, ale ją odczłowiecza.

Słuchajmy zatem słów, które wypowiada Jezus, wykonując ten gest: „Zabierzcie to stąd i nie róbcie z domu mojego Ojca targowiska!”. A uczniowie przypomną sobie potem to, co napisane jest w Psalmie: „Gorliwość o dom Twój pożera mnie” (69, 10). Ten Psalm jest wołaniem o pomoc w sytuacji grożącego niebezpieczeństwa z powodu nienawiści nieprzyjaciół: jest to sytuacja, którą Jezus przeżywać będzie podczas swojej męki. Gorliwość względem Ojca i o Jego dom zaprowadzi Go aż na krzyż: Jego gorliwość jest gorliwością miłości, która płaci osobiście cenę samego siebie, a nie taką, która chciałaby służyć Bogu poprzez stosowanie przemocy. Istotnie „znakiem”, którego Jezus użyje na potwierdzenie swojego autorytetu, będzie właśnie Jego śmierć i zmartwychwstanie. „Zburzcie tę świątynię – powiedział – a ja w ciągu trzech dni wzniosę ją na nowo”. A św. Jan nadmienia: „Mówił o świątyni swojego ciała” (J 2, 20-21). Poprzez Paschę Jezus zainicjował nowy kult, kult miłości, i nową świątynię, którą jest On sam. Poprzez Chrystusa zmartwychwstałego każdy wierzący może oddawać cześć Bogu Ojcu „w duchu i prawdzie” (J 4, 23).

Drodzy Przyjaciele, Duch Święty rozpoczął tworzenie tej nowej świątyni w łonie Maryi Dziewicy. Przez Jej wstawiennictwo módlmy się, aby każdy chrześcijanin stawał się żywym kamieniem tej duchowej budowli.

 

***

Moją myślą ogarniam przede wszystkim mieszkańców Madagaskaru, którzy dopiero co zostali tak mocno dotknięci kataklizmami naturalnymi, które spowodowały wiele ofiar w ludziach, strukturach i w uprawach. Zapewniając o mojej modlitwie za ofiary i za rodziny najbardziej dotknięte, zachęcam do wielkodusznej pomocy wspólnoty międzynarodowej.

Po francusku:

Serdecznie witam was, bracia i siostry języka francuskiego. W tę trzecią niedzielę Wielkiego Postu Pan zaprasza nas do nawracania się. Okres Wielkiego Postu jest czasem łaski, którą otrzymujemy, byśmy mogli oczyścić nasze serce i ducha, uwolnić się od lęku i wątpliwości. Pełni ufności, pozwólmy Chrystusowi, by nas przemieniał, nie bójmy się zmiany naszych przyzwyczajeń i zachowań. Niech Najświętsza Maryja Panna pomaga nam poświęcać czas na modlitwę, bo to w bogactwie ciszy i modlitwy Bóg da nam zakosztować prawdziwego szczęścia! Niech Bóg was błogosławi!

Po angielsku:

Pozdrawiam odwiedzających języka angielskiego obecnych na tej modlitwie „Anioł Pański”, w tym Neokatechumenalną Wspólnotę z Bristolu. W dzisiejszej Ewangelii Jezus zapowiada swoje zmartwychwstanie i wskazuje na świątynię, którą jest Jego ciało, Kościół. Niech rozważanie tych tajemnic pogłębi naszą jedność z Panem i Jego Kościołem. Proszę o Boże błogosławieństwo dla was wszystkich!

Po niemiecku:

Z radością pozdrawiam wszystkich pielgrzymów niemieckojęzycznych, w szczególności zaś uczestników pielgrzymki do siedmiu kościołów Collegium Germanicum et Hungaricum oraz grupę pielgrzymów z Mannheim. Dzisiejsza Ewangelia opisuje „oczyszczenie świątyni” przez Jezusa, wskazującego nową świątynię, którą jest On sam. Zgodnie ze słowami apostoła Pawła również my jesteśmy prawdziwą świątynią, o ile pozwolimy Chrystusowi w niej zamieszkać. W sakramencie pokuty Pan ofiarowuje nam możliwość nieustannego odnawiania Jego obrazu w nas.

Pan niech was obdarzy rodnością i ufnością na wszystkich waszych drogach.

Po hiszpańsku:

Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów języka hiszpańskiego, a w szczególności grupy wiernych przybyłych z Mursji, Alicante i Sewilli. W tę trzecią niedzielę Wielkiego Postu Ewangelia przedstawia nam Jezusa, który wstępuje do Jerozolimy i poruszony gorliwością o sprawy swego Ojca wyrzuca sprzedających ze świątyni. Tym samym ukazuje siebie jako Tego, który jest nową świątynią, ostatecznym mieszkaniem Boga pośród ludzi. W Chrystusie jesteśmy powołani do oddawania prawdziwego, życiowego kultu, w duchu i prawdzie, i do traktowania naszego ciała jako świątyni Boga żywego, i świadomie odrzucamy dzieła zła. Powierzmy Najświętszej Maryi Pannie te nasze zamierzenia. Bardzo dziękuję.

Po polsku:

Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. Ewangelia dzisiejszej niedzieli objawia troskę Jezusa o świątynię jako miejsce spotkania z Bogiem. Mówi też jednak o świątyni Jego ciała, zburzonej przez śmierć i wzniesionej na nowo przez zmartwychwstanie. Żyjący Chrystus jest naszą świątynią. W Nim adorujmy Boga w duchu i prawdzie. Niech Jego błogosławieństwo stale wam towarzyszy.

Tłumaczenie: