Prof. G. Kucharczyk: Bitwa pod Grunwaldem była starciem wizji cywilizacyjnych. Trzeba zachowywać moc wielkiej wiary, jak i siły intelektu, bo z tym Grunwald jest złączony

Jaka jest na dzisiaj lekcja z Grunwaldu? Pamiętajmy, że po Grunwaldzie Pomorze z Gdańskiem nie powróciło od razu do Korony. To jeszcze kilkadziesiąt lat zmagań, aby odebrać krzyżakom zagrabione nam ziemie piastowskie. Nauka z tego jest taka: nie wolno spoczywać na laurach. Za wielkim triumfem musi iść wytężona praca intelektualna oraz społeczna. I wówczas przyjdzie pożądany efekt – zaznaczył prof. Grzegorz Kucharczyk z Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk podczas „Aktualności dnia” w Radiu Maryja.

15 lipca br. przypada 613. rocznica Bitwy pod Grunwaldem. Prof. Grzegorz Kucharczyk podkreślił w Radiu Maryja, że Grunwald to nie tylko wielki sukces militarny (a była to jedna z największych bitew średniowiecznej Europy). Za zwycięstwem militarnym szły o wiele dalej idące konsekwencje sięgające w przyszłość. Historyk przywołał myśl bł. ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, który uważał, że Bitwa pod Grunwaldem była starciem postaw duchowych.

– Była starciem wizji cywilizacyjnych. Prymas mówił, że odniosła zwycięstwo moc ducha reprezentowana przez ofiarę św. Jadwigi, naszej królowej, bez której nie doszłoby do unii polsko-litewskiej. Zwycięstwo odniosła także polska myśl, którą na soborze w Konstacji prezentował Paweł Włodkowic głoszący prymat prawa naturalnego jako elementu wielkiego ładu Bożego. Z jednej strony była wielka moc ducha polskiego władcy (Jadwiga została koronowana na króla Polski) i wielki intelekt polskiego uczonego. Z drugiej strony stała moc, ale tylko materialna. Siła – jak mówił prymas Stefan Wyszyński – „rycerzy fałszywego chrześcijaństwa”. Dlaczego fałszywego? Zakładali, że można nakłaniać do wiary w Chrystusa przemocą i mieczem. Polska jagiellońska doprowadziła do pokojowej chrystianizacji ostatniego pogańskiego kraju w Europie, czyli Litwy. Nie wojną, tylko ofiarą króla (w tym przypadku Jadwigi). Zaprocentowało to później wielkim triumfem ducha nad – podkreślał prymas – rdzewiejącym na polach grunwaldzkich żelastwem krzyżackim – wskazał gość „Aktualności dnia”.

W 1910 roku, w 500. rocznicę Bitwy pod Grunwaldem, w Krakowie odsłonięto Pomnik Grunwaldzki, który został ufundowany przez Ignacego Jana Paderewskiego, wybitnego kompozytora i polityka. W uroczystości uczestniczyło ponad 150 tys. osób.

– To było wielkie wydarzenie, które skupiło Polaków z wszystkich trzech zaborów. Z jednej strony był to wyraz aspiracji niepodległościowych Polaków (…), z drugiej strony był to wyraz jedności. Polacy skupiali się ponad kordonami zaborczymi wokół pamięci o triumfie grunwaldzkim. Nie przypadkowo Niemcy – przedstawiający się jako naród pełen kultury – w czasie II wojny światowej zniszczyli Pomnik Grunwaldzki (to była jedna z pierwszych rzeczy, jaką zrobili), który był wyrazem pamięci o triumfie, przede wszystkim ducha – przypomniał historyk.

Prof. Grzegorz Kucharczyk zwrócił uwagę, że nie brakuje dzisiaj rycerzy fałszywego chrześcijaństwa, którzy „powołują się na wielkie słowa zaczerpnięte ze słownika moralności czy teologii chrześcijańskiej, nadając im zupełnie nowe znaczenie”. Trzeba zachowywać moc wielkiej wiary, jak i siły intelektu, bo z tym Grunwald jest złączony – dodał.

– Jaka jest na dzisiaj lekcja z Grunwaldu? Pamiętajmy, że po Grunwaldzie Pomorze z Gdańskiem nie powróciło od razu do Korony. To jeszcze kilkadziesiąt lat zmagań, aby ten główny cel, odebranie krzyżakom zagrabionych nam ziem piastowskich, został spełniony. To dopiero uczyniła wojna trzynastoletnia w latach 50. XV wieku. Nauka z tego jest taka: nie wolno spoczywać na laurach. Za wielkim triumfem musi iść wytężona praca intelektualna oraz społeczna. I wówczas przyjdzie pożądany efekt – akcentował gość Radia Maryja.

Cała rozmowa z prof. Grzegorzem Kucharczykiem dostępna jest [tutaj].

radiomaryja.pl