Bruksela: prace ws. zmiany traktatów UE

W Parlamencie Europejskim europosłowie rozważają możliwe scenariusze dotyczące istotnych zmian w traktacie z Lizbony. To pochodna decyzji komisji AFCO, która w zeszłym miesiącu dała zielone światło co do reformy układu funkcjonowania Unii Europejskiej.

Posłowie do Parlamentu Europejskiego pracują obecnie nad rezolucją, która ma być odpowiedzią na decyzję komisji ds. konstytucyjnych w sprawie zmiany europejskich traktatów. Chodzi o wypracowanie stanowiska całej instytucji, gdzie większość parlamentarną mają politycy z Europejskiej Partii Ludowej, socjaliści oraz liberałowie.

Jeśli w tym miesiącu dojdzie do głosowania na forum plenarnym, to z pewnością teksty mniejszych grup politycznych, w których znalazłyby się zapisy przeciwko otwieraniu traktatów, przepadną w głosowaniu zaraz na starcie. Procedurę zmiany europejskich traktatów reguluje art. 48 traktatu z Lizbony. Wiadomo, że obecne działania w Parlamencie Europejskim prowadzą do zwołania konferencji przedstawicieli rządów państw członkowskich w celu uchwalenia za wspólnym porozumieniem zmian, jakie mają zostać dokonane w traktatach. Przypomnieć należy, że zmiany wchodzą w życie po ich ratyfikowaniu przez wszystkie kraje Unii, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi. Gra toczy się m.in. o modyfikacje artykułu 3. oraz 4. Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Były wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego, europoseł Ryszard Czarnecki, mówił o zagrożeniach, na które – w jego ocenie – już teraz musi przygotować się Polska, gdyż w drugiej połowie listopada propozycje komisji AFCO podda pod głosowanie cały Parlament Europejski.

– Zmiany, które zostały przegłosowane, chcą zmusić Polskę do wejścia do strefy euro wbrew oczywistym interesom ekonomicznym. Będą również szły w kierunku przekazania znaczącej części kompetencji, np. jeżeli chodzi o lasy, do Unii Europejskiej. Jednym słowem jest to bardzo zły projekt dla naszego kraju – podkreślił Ryszard Czarnecki.

Ważną zmianą miałoby być również zniesienie jednomyślności w głosowaniach w Radzie dotyczących wspólnej polityki zagranicznej.

Dawid Nahajowski/RIRM