50 lat Domowego Kościoła. „Wspólnota otwiera nas na służbę zarówno względem rodziny, jak i innych członków wspólnoty” – świadectwo Aleksandry i Gabriela Krzysztoniów
Jubileusz 50-lecia, jaki obchodzi wspólnota Domowego Kościoła, czyli gałąź Rodzinna Ruchu Światło-Życie, jest okazją do podsumowań, ale także dzielenia się świadectwem. Na ten apel odpowiedzieli Aleksandra i Gabriel Krzysztoniowie z diecezji sosnowieckiej, którzy podkreślają, że wspólnota Domowego Kościoła otworzyła ich na służbę zarówno względem rodziny, jak i innych członków wspólnoty, także na posługę w Diakonii Życia.
Aleksandra i Gabriel Krzysztoniowie są małżeństwem od 17 lat, a do wspólnoty Domowego Kościoła należą już 11 lat. Jak sami zaznaczają, po pięciu latach w małżeństwie zaczęło im „czegoś” brakować i dlatego zaczęły się poszukiwania.
– Skontaktowaliśmy się z zaprzyjaźnionym małżeństwem, które już było w Domowym Kościele i to oni pokierowali nas dalej – dodają.
Charakterystyką wspólnoty rodzinnej Ruchu Światło-Życie są zobowiązania, które małżonkowie wraz ze swoimi dziećmi muszą, ale przede wszystkich chcą wypełniać. Jest to oczywiście codzienna modlitwa osobista (namiot spotkania); regularne spotkania ze Słowem Bożym; codzienna modlitwa małżeńska; codzienna modlitwa rodzinna; comiesięczny dialog małżeński; reguła życia, czyli systematyczna praca nad sobą; uczestnictwo – przynajmniej raz w roku – w rekolekcjach formacyjnych. Aleksandra i Gabriel postrzegają je jako szansę.
– Zobowiązania są dla nas szansą. Szansą na lepsze jutro, na pogłębienie relacji z Bogiem, ze współmałżonkiem, z dziećmi. Są szansą do pracy nad sobą, ale przede wszystkim szansą na drodze do świętości – wskazują.
Podkreślają także, że bycie we wspólnocie daje im siłę do pokonywania codziennych trudności.
– Czujemy wsparcie i modlitwę innych, kiedy nawzajem ubogacamy się świadectwem własnego życia, kiedy widzimy, jak inni radzą sobie z podobnymi problemami w duchu wiary, będąc blisko Boga. Wspólnota daje nam również dużo radości we wspólnych spotkaniach zarówno w tych kręgowych, jak również na szczeblu rejonowym, diecezjalnym, a nawet ogólnopolskim. We wspólnocie Domowego Kościoła piękne jest również to, że spotykamy się na rekolekcjach w różnych częściach Polski i mimo dzielących kilometrów potrafimy utrzymywać kontakt, a przy kolejnym spotkaniu – nawet po latach – mamy wrażenie, jakby czas stanął w miejscu. Wspólnota DK otwiera nas również na służbę zarówno względem rodziny, jak i wspólnoty, gdzie rozpoczęliśmy posługę w Diakonii Życia – akcentują Aleksandra i Gabriel Krzysztoniowie.
***
Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego
Boże, Ojcze wszystkich ludzi, Ty w pełni czasów posłałeś do nas Swojego Syna, aby rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno i mocą Ducha Świętego pozwalasz nam uczestniczyć w Twoim życiu. Ty w każdym czasie wzywasz ludy i narody, aby oczyszczone we Krwi Baranka przeszły z wielkiego ucisku do Twojej chwały. Wielbimy Cię w Twoim Kościele, który jest „światłem” narodów. Dziękujemy Ci za ludzi Kościoła, których współcześnie postawiłeś na naszej drodze życia.
Przez wstawiennictwo Niepokalanej, Matki Kościoła prosimy o dar coraz większej miłości, z której zrodził się Kościół i dla której został powołany.
Dziękujemy Ci za liczne charyzmaty Kościoła i za dary otrzymane na drodze Oazy Żywego Kościoła i Ruchu Światło – Życie, których założycielem jest Twój kapłan Franciszek Blachnicki, „gorliwy apostoł nawrócenia i wewnętrznej odnowy człowieka” (Jan Paweł II).
Jesteśmy przekonani, że kapłan ten uczestniczy już w Twojej chwale niebieskiej. Jeżeli jednak Ty, Ojcze, wybrałeś go, by teraz w szczególny sposób kapłan ten stał się dla nas wzorem i przykładem, i by nadal przyczyniał się do wzrostu Twego Królestwa na ziemi, to naszym zadaniem będzie przyczyniać się do tego, by ta wola stała się powszechną nie tylko w niebie, ale i na ziemi. Prosimy Cię o to z całą pokorą, a czynimy to przez naszego Pana za wstawiennictwem Niepokalanej, Matki Kościoła.
Amen.
Anita Suraj-Bagińska/radiomaryja.pl