50 lat Domowego Kościoła. „Wspólnota zmieniła nasze życie” – świadectwo Rafała i Agnieszki Staszewskich
Już niebawem – 9 września 2023 r. – odbędą się główne uroczystości na Jasnej Górze związane z obchodami 50-lecia istnienia wspólnoty Domowego Kościoła, czyli gałęzi Rodzinnej Ruchu Światło-Życie. Jubileusz to okazja do podsumowań, ale również dawania świadectwa. Do grona małżeństw, które zechciały się nim podzielić, dołączyła Agnieszka i Rafał Staszewscy, para diecezjalna diecezji bydgoskiej. Jak mówią, „stopniowe zagłębianie się we wspólnotę Domowego Kościoła, a przede wszystkim pełna akceptacja jego programu, zmieniało ich życie”.
Agnieszka i Rafał sakramentalny związek małżeński zawarli 9 września 2000 roku. Do wspólnoty dołączyli jednak po kilku latach od założenia rodziny.
– Na pierwsze rekolekcje formacyjne (OAZA I st.) wyjechaliśmy w 2012 r., a potem odbyły się kolejne stopnie. Wejście na drogę Domowego Kościoła zostało poprzedzone wydarzeniami, które dla naszej rodziny były widocznymi znakami Bożej interwencji. To one skłoniły nas do poszukiwania prawdy. Stopniowe zagłębianie się we wspólnotę Domowego Kościoła, a przede wszystkim pełna akceptacja jego programu, zmieniało nasze życie – podkreślają małżonkowie.
Charyzmat wspólnoty Domowego Kościoła nie jest łatwy. Wymaga od człowieka dużej dyscypliny i zaangażowania. To codzienne zmagania z ludzką ułomnością i niedomaganiami. Jednak to współdziałanie z łaską Bożą przynosi największe owoce. Agnieszka i Rafał zwracają uwagę, że comiesięczne spotkania w kręgu, próby wypełniania zobowiązań, a przede wszystkim wyjazdowe rekolekcje przynoszą owoce.
– „Nowy Człowiek” wybrzmiewał coraz mocniej. Ważne, aby na co dzień żyć tym, w co wierzymy. Nie jest to łatwe, ale mając czwórkę dzieci, chcemy żyć w prawdzie. Nawiązaliśmy przyjaźnie rekolekcyjne, które trwają do dzisiaj. To jest kolejny owoc, jakiego doświadczamy – wyjaśnili.
Jak zauważyli małżonkowie, czcigodny Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki pisał: „Nowy człowiek jest człowiekiem realizującym siebie przez służbę: służę, więc jestem”.
– Służyć to znaczy kochać, pragnąć czyjegoś dobra, być odpowiedzialnym za drugiego człowieka. Bezinteresowna służba przynosi autentyczną radość. W naszym małżeństwie próbujemy realizować służbę poprzez pielęgnowanie duchowości małżeńskiej, czyli wspólne dążenie do świętości, a pomagają nam w tym nasze zobowiązania. W życiu codziennym troszczymy się wzajemnie o rozwój modlitwy osobistej i małżeńskiej, przypominamy sobie nawzajem o podjętej regule życia, zasiadamy co miesiąc do dialogu małżeńskiego, mobilizujemy całą rodzinę do codziennej wieczornej modlitwy. Przez kontakt ze Słowem Bożym pogłębiamy relacje z naszym Panem i Zbawicielem. Nauczyliśmy się również, że wyjazdowe rekolekcje, oprócz wspólnego wypoczynku, rozwijają życie duchowe naszego małżeństwa i rodziny. Otworzyliśmy się również na posługi, które na przestrzeni lat przynoszą nam nieoczekiwane owoce. Doświadczamy wiele życzliwości we wspólnocie. Mamy przyjaciół, którzy pomagają nam, żyć w codzienności. Trwanie w naszej Wspólnocie przynosi nam dużo radości i siły – i tego wszystkim życzymy – podkreślają.
Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego
Boże, Ojcze wszystkich ludzi, Ty w pełni czasów posłałeś do nas Swojego Syna, aby rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno i mocą Ducha Świętego, pozwalasz nam uczestniczyć w Twoim życiu. Ty w każdym czasie wzywasz ludy i narody, aby oczyszczone we Krwi Baranka przeszły z wielkiego ucisku do Twojej chwały. Wielbimy Cię w Twoim Kościele, który jest „światłem” narodów. Dziękujemy Ci za ludzi Kościoła, których współcześnie postawiłeś na naszej drodze życia.
Przez wstawiennictwo Niepokalanej, Matki Kościoła prosimy o dar coraz większej miłości, z której zrodził się Kościół i dla której został powołany.
Dziękujemy Ci za liczne charyzmaty Kościoła i za dary otrzymane na drodze Oazy Żywego Kościoła i Ruchu Światło – Życie, których założycielem jest Twój kapłan Franciszek Blachnicki, „gorliwy apostoł nawrócenia i wewnętrznej odnowy człowieka” (Jan Paweł II).
Jesteśmy przekonani, że kapłan ten uczestniczy już w Twojej chwale niebieskiej. Jeżeli jednak Ty, Ojcze, wybrałeś go, by teraz w szczególny sposób kapłan ten stał się dla nas wzorem i przykładem, i by nadal przyczyniał się do wzrostu Twego Królestwa na ziemi, to naszym zadaniem będzie przyczyniać się do tego, by ta wola stała się powszechną nie tylko w niebie, ale i na ziemi. Prosimy Cię o to z całą pokorą, a czynimy to przez naszego Pana za wstawiennictwem Niepokalanej, Matki Kościoła.
Amen.
Anita Suraj-Bagińska/radiomaryja.pl