50 lat Domowego Kościoła. „Trwanie we wspólnocie uczy nas coraz bardziej oddawać siebie wzajemnie jako małżonkowie w bezinteresownym darze” – świadectwo Małgorzaty i Jacka Karbowników
W tym roku Domowy Kościół, czyli gałąź Rodzinna Ruchu Światło-Życie, obchodzi jubileusz 50 lat istnienia. Do grona małżeństw, które zechciały podzielić się swoim świadectwem z tej okazji, dołączyli Małgorzata i Jacek Karbownikowie z archidiecezji częstochowskiej. Jak podkreślają, „we wspólnocie uczą się coraz bardziej oddawać siebie wzajemnie jako małżonkowie w bezinteresownym darze”.
Małgorzata i Jacek Karbownikowie są od 26 lat w sakramentalnym związku małżeńskim. Do wspólnoty Domowego Kościoła należą od 2010 roku.
– Sami nie szukaliśmy wspólnoty, to raczej wspólnota znalazła nas. Stało się to poprzez księdza proboszcza, który po jednej z niedzielnych Mszy św., w której uczestniczyliśmy, podszedł do nas i zaprosił nas na spotkanie. Wspomniał, że będzie tam kilka innych małżeństw. Nie pamiętamy, czy padła wtedy nazwa wspólnoty. Niemniej jednak nie byliśmy bardzo zainteresowani, ale ze względu na dobre relacje z księdzem proboszczem, zgodziliśmy się – wspominają.
Jedną z charakterystycznych cech Domowego Kościoła są zobowiązania, którymi powinni kierować się małżonkowie należący do wspólnoty. Jest to oczywiście codzienna modlitwa osobista (namiot spotkania); regularne spotkania ze Słowem Bożym; codzienna modlitwa małżeńska; codzienna modlitwa rodzinna; comiesięczny dialog małżeński; reguła życia, czyli systematyczna praca nad sobą; uczestnictwo – przynajmniej raz w roku – w rekolekcjach formacyjnych.
– Zobowiązania Domowego Kościoła są dla nas skutecznymi narzędziami rozwoju naszego małżeństwa. Zbliżają nas do siebie jako małżonków oraz nas jako dzieci Bożych do Pana Boga. Choć nie jest łatwo im sprostać, to wiemy, że na prawdę warto w nich wytrwać – podkreślają Małgorzata i Jacek.
Dodają, że gałąź Rodzinna Ruchu Światło-Życie jest dla nich przede wszystkim pomocą we wzroście duchowym.
– Trwanie we wspólnocie uczy nas coraz bardziej oddawać siebie wzajemnie jako małżonkowie w bezinteresownym darze. Budujemy również wspaniałe przyjacielskie relacje z innymi uczestnikami Ruchu Światło-Życie – zaznaczają.
Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego
Boże, Ojcze wszystkich ludzi, Ty w pełni czasów posłałeś do nas Swojego Syna, aby rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno i mocą Ducha Świętego pozwalasz nam uczestniczyć w Twoim życiu. Ty w każdym czasie wzywasz ludy i narody, aby oczyszczone we Krwi Baranka przeszły z wielkiego ucisku do Twojej chwały. Wielbimy Cię w Twoim Kościele, który jest „światłem” narodów. Dziękujemy Ci za ludzi Kościoła, których współcześnie postawiłeś na naszej drodze życia.
Przez wstawiennictwo Niepokalanej, Matki Kościoła prosimy o dar coraz większej miłości, z której zrodził się Kościół i dla której został powołany.
Dziękujemy Ci za liczne charyzmaty Kościoła i za dary otrzymane na drodze Oazy Żywego Kościoła i Ruchu Światło – Życie, których założycielem jest Twój kapłan Franciszek Blachnicki, „gorliwy apostoł nawrócenia i wewnętrznej odnowy człowieka” (Jan Paweł II).
Jesteśmy przekonani, że kapłan ten uczestniczy już w Twojej chwale niebieskiej. Jeżeli jednak Ty, Ojcze, wybrałeś go, by teraz w szczególny sposób kapłan ten stał się dla nas wzorem i przykładem, i by nadal przyczyniał się do wzrostu Twego Królestwa na ziemi, to naszym zadaniem będzie przyczyniać się do tego, by ta wola stała się powszechną nie tylko w niebie, ale i na ziemi. Prosimy Cię o to z całą pokorą, a czynimy to przez naszego Pana za wstawiennictwem Niepokalanej, Matki Kościoła.
Amen.
Anita Suraj-Bagińska/radiomaryja.pl
