Środowa Audiencja Generalna

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiaj chciałbym wam opowiedzieć o innej świętej (po świętej Katarzynie ze Sjeny i Katarzynie z Bolonii), która nosi imię Katarzyna: mianowicie o Katarzynie z Genui, znanej zwłaszcza ze swojej wizji czyśćca. Tekst który opisuje jej życie i myśl został opublikowany w miastach liguryjskich w 1551 r.; jest on podzielony na trzy części: Życie, osobiście przez nią spisane; Przedstawienie i opis czyśćca – znany bardziej jako Traktat – i Dialog duszy i ciała. Ostatecznym redaktorem tekstu był spowiednik Katarzyny,
ksiądz Cattaneo Marabotto.

 

 

 

Katarzyna urodziła się w Genui, w 1447; jako ostatnia z pięciorga dzieci, w młodym wieku została osierocona ze strony ojca, Jakub Fieschi. Od swej matki Franciszki di Negro otrzymała solidne wychowanie chrześcijańskie, do tego stopnia, że starsza z dwóch jej córek została zakonnicą. W wieku szesnastu lat została wydana Julianowi Adorno, człowiekowi, który po różnych doświadczeniach w handlu i wojsku na Bliskim Wschodzie, powrócił do Genui, aby się ożenić. Życie małżeńskie nie było łatwe, choćby z racji charakteru męża, oddanego hazardowi. Sama zaś Katarzyna wprowadzona została początkowo w życie światowe, w którym jednak nie potrafiła odnaleźć wewnętrznego spokoju. Po dziesięciu latach, w swoim sercu odczuwała głęboką pustkę i zgorzknienie.

Nawrócenie rozpoczęło się 20 marca 1473, dzięki pewnemu wyjątkowemu doświadczeniu. Udając się do kościoła świętego Benedykta i do klasztoru Naszej Pani Łask, aby się wyspowiadać, uklęknąwszy przed kapłanem, „otrzymała – jak sama pisze – ranę serca, ogromną miłość Boga”, a także bardzo jasne widzenie swojej nędzy i swoich braków i równocześnie dobroci Bożej, tak mocne, że niemal zemdlała. To doświadczenie rodziło decyzję, która ukierunkowała całe jej życie: „Koniec ze światem, koniec z grzechami” ( cfr Życie …, 3rv). Katarzyna uciekła przerywając spowiedź. Wróciwszy w domu, weszła do najbardziej ukrytego pokoju i długo płakała. Wtenczas została pouczona wewnętrznie o modlitwie i miała świadomość ogromnej miłości Boga do niej – grzesznicy, doświadczenie duchowe, którego nie potrafiła wyrazić słowami (cfr Życie .., 4r). W tej sytuacji ukazał się jej Jezus cierpiący, niosący krzyż, taki jak często jest przedstawiany w ikonografii Świętej. Kilka dni później, wróciła do kapłana, aby dokończyć wreszcie tę dobrą Spowiedź. Rozpoczęła teraz „życie oczyszczenia”, które, przez długi czas, niosło ze sobą wiele bólu z powodu popełnionych grzechów, a także motywowało ją do podejmowania pokuty i ofiary, aby wyrazić Bogu swoją miłość. Na tej drodze, Katarzyna zbliżyła się coraz bardziej do Pana, aż do wejścia na drogę, którą nazywamy „drogą zjednoczenia”, relacją głębokiej jedności z Nim. W Życiu jest napisane, że jej duszę prowadziła i pouczała wewnętrznie wyłącznie słodka miłość Boga, która dawała jej wszystko to, czego potrzebowała. Katarzyna tak całkowicie złożyła siebie w ręce Pana, że przez około dwadzieścia pięć lat – jak pisze – żyła „bez pośrednictwa żadnego człowieka, pouczana i prowadzona tylko przez Boga”, (Życie, 117r-118r), karmiona przede wszystkim nieustanną modlitwą i codzienną Komunią Świętą, co nie było zwyczajne w jej czasach. Dopiero wiele lat później Pan dał jej kapłana, który zatroszczył się o jej duszę.

Katarzyna była zawsze niechętna do ukazywania i dzielenia się swoim doświadczeniem mistycznej komunii z Bogiem, przede wszystkim z powodu głębokiej pokory, której doświadczała w obliczu łask Pana. Jedynie perspektywa uwielbienia Boga i możliwość udzielenia pomocy innym w ich rozwoju duchowym skłoniły ją do opowiedzenia tego, co się w niej dokonywało, rozpoczynając od momentu jej nawrócenia, które jest jej doświadczeniem pierwotnym i podstawowym. Miejscem jej wznoszenia się na szczyty mistyczne był szpital Pammatone, największe centrum lecznicze w Genui, którego było dyrektorką i animatorką. Tam uformowała się wokół niej grupa naśladowców, uczniów i współpracowników, zafascynowanych jej życiem wiary i miłości. Jej mąż, Giuliano Adorno, był tak przez nią oczarowany, że pozostawił swoje hulaszcze życie, został tercjarzem franciszkańskim i przeniósł się do szpitala, aby wspomagać swoją żonę. Zaangażowanie Katarzyny w opiekę nad chorymi trwało aż do końca jej ziemskiej drogi, czyli do 15 września 1510 roku. Od nawrócenia do śmierci nie było jakichś nadzwyczajnych wydarzeń, ale dwa elementy charakteryzują całe jej życie: z jednej strony doświadczenie mistyczne, głęboka jedność z Bogiem, przeżywana jako zjednoczenie oblubieńcze i z drugiej strony opieka nad chorymi, zorganizowanie szpitala, służba bliźnim, szczególnie najbardziej potrzebującym i opuszczonym. Te dwa bieguny – Bóg i bliźni – wypełniają całkowicie jej życie, przeżywane w praktyce wewnątrz murów szpitalnych.

Drodzy przyjaciele, nie powinniśmy nigdy zapominać, że im bardziej kochamy Boga i jesteśmy wytrwali w modlitwie, tym bardziej będziemy potrafili naprawdę kochać tych, którzy są nam bliscy, ponieważ będziemy zdolni dostrzegać w każdej osobie oblicze Boga, który kocha bez granic i podziałów.

Myśl św. Katarzyny na temat czyśćca, poprzez którą jest ona szczególnie znana, staje się szczególnie intensywna w ostatnich częściach księgi cytowanej na początku, „Traktatu o czyśćcu” i „Rozmowy pomiędzy duszą i ciałem”. Należy zauważyć, iż Katarzyna w swoim mistycznym doświadczeniu nigdy nie miała objawień wprost dotyczących czyśćca lub dusz w nim się oczyszczających. W pismach inspirowanych przez naszą Świętą problematyka ta jawi się jako kluczowy element, zaś sposób jej przedstawiania odznacza się oryginalnością na tle swojej epoki. Pierwszy początkowy traktat dotyczy „miejsca” oczyszczania dusz. W jej czasach było ono przedstawiane głównie poprzez uciekanie się do obrazów nawiązujących do przestrzeni. U Katarzyny zaś czyściec nie jest przedstawiany jako element przestrzenny znajdujący się gdzieś we wnętrzu ziemi: jest on ogniem wewnętrznym, a nie zewnętrznym. Święta mówi o wędrówce oczyszczania duszy zmierzającej ku pełnemu zjednoczeniu z Bogiem. Wychodzi w tym z własnego doświadczenia głębokiego bólu z powodu popełnionych grzechów, rodzącego się wobec nieskończonej miłości Boga (por. Vita mirabile, 171v). Również w tym jest ona oryginalna w stosunku do refleksji teologicznej swoich czasów. Swojej opowieści o czyśćcowych cierpieniach i ukazywania drogi oczyszczenia lub nawrócenia, nie rozpoczyna ona od rzeczywistości nadprzyrodzonej, lecz od doświadczenia wewnętrznego, jakie posiada człowiek będący w drodze ku wieczności. Dusza – twierdzi Katarzyna – staje przed Bogiem przywiązana jeszcze do pożądań i do bólu, będących skutkiem grzechu i to uniemożliwia jej radowanie się uszczęśliwiającą wizją Boga. Katarzyna stwierdza, że Bóg jest tak bardzo czysty i święty, iż dusza, która jest splamiona grzechem nie może stać w obecności jego Bożego majestatu (por. Vita mirabile, 177r). Dusza zdaje sobie sprawę z niezmiernej miłości i z doskonałej sprawiedliwości Boga, w wyniku czego cierpi, iż nie odpowiedziała we właściwy sposób na taką miłość, zaś sama miłość Boga oczyszcza ją z brudów grzechu.

U Katarzyny dostrzega się wpływ źródeł teologicznych i mistycznych, z których zwyczajnie czerpało się w tamtej epoce. W sposób szczególny widać obraz typowy dla Dionizego Aeropagity, ten, który mówi o złotej nici, która wiąże serce ludzkie z samym Bogiem. Kiedy Bóg dokonał już oczyszczenia człowieka, wiąże go cieniutką złotą nicią, którą jest Jego miłość i pociąga go ku sobie uczuciem tak silnym, że człowiek jakby się „zatraca, zostaje zwyciężony, i żyje jakby poza sobą”. W ten to sposób serce człowiecze zostaje zalane Bożą miłością, która staje się jedynym przewodnikiem (wskazówką), jedynym motorem jego egzystencji. (cfr Życie przedziwne, 246 rv). Ta sytuacja wzniesienia się ku Bogu i powierzenie się Jego woli, wyrażona obrazem nici, zostaje użyta przez Katarzynę dla wyrażenia działania Bożego światła na dusze w czyśćcu cierpiące, światła, które oczyszcza i podnosi je ku splendorowi oświecających promieni Boga (cfr Życie przedziwne, 179 r).

Drodzy przyjaciele, Święci w swoim doświadczeniu zjednoczenia z Bogiem osiągają tak głębokie poznanie tajemnic Boga, w którym miłość i poznanie prawie że się przenikają wzajemnie, tak że są pomocą dla samych teologów w ich pracy naukowej, są inteligentia fidei tajemnic wiary. Katarzyna swoim życiem uczy nas, że im bardziej kochamy Boga i wchodzimy w intymna więź z Nim na modlitwie, tym bardziej On daje się poznać i rozpala nasze serca swoją miłością. Pisząc o czyśćcu, Święta przypomina nam podstawową prawdę wiary, która staje się dla nas zaproszeniem, by modlić się za zmarłych, aby mogli osiągnąć błogosławione widzenie Boga w komunii świętych (w świętych obcowaniu) (cfr Katechizm Kościoła Katolickiego, 1032). Pokorne, wierne i hojne posługiwanie, które wykonywała Święta przez cale swoje życie w szpitalu w Pammatone, jest świetlanym przykładem miłości dla wszystkich i specjalną zachętą dal kobiet, które dają zasadniczy wkład w społeczeństwo i w Kościół swym cennym działaniem, ubogaconym ich wrażliwością i uwagą skierowaną ku najbiedniejszym i najbardziej potrzebującym.

 

 

********************

Po francusku:



Drodzy bracia i siostry,

Urodzona w 1447 r. Katarzyna z Genui doświadczyła niezwykłego nawrócenia. Wyszła za mąż w wieku 16 lat za człowieka, który oddawał się hazardowi, a doznając niezadowolenia z rodzaju życia światowego, które prowadziła, odczuwała pustkę i gorycz w swoim sercu. Kiedy pewnego dnia poszła do kościoła, aby się wyspowiadać, została
"zraniona w sercu przez niezmierzona miłość Boga”, który ukazał jej zarazem
miłosierdzie i dobroć Bożą. Natychmiast postanowiła uciec od grzechu i świata. Przez 25 lat żyła kierowana
wewnętrznie jedynie przez miłość Pana i karmiąc się nieustanną modlitwą i codzienną komunią św. Oddała sie posłudze chorym w szpitalu w Pammatone, którym kierowała. Przez całe swoje życie skupione na Bogu i bliźnim,
Katarzyna otrzymała szczególne poznanie czyśćca, który opisała jako "ogień nie
zewnętrzny, ale wewnętrzny” na drodze do pełnej jedności z Bogiem. Wobec Bożej miłości dusza doświadcza głębokiego bólu z powodu popełnionych grzechów, kiedy jej pragnienia i grzech nie pozwalają na radowanie się wizją Boga. Chodzi istotnie o otrzymanie niezbędnej
świętości, aby wejść do radości nieba. Drodzy przyjaciele, święci w swoim
doświadczeniu jedności z Bogiem otrzymują "wiedzę” tak głęboką Bożych tajemnic, że są pomocą dla nas i dla teologów w poszukiwaniu zrozumienia wiary.

Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów j. francuskiego obecnych na tej audiencji. Zechciejcie, razem ze
św.. Katarzyną z Genui, odkryć, że Boża miłość jest złotą nicią, która łączy nasze serce z samym Bogiem ! Z moim apostolskim
błogosławieństwem.

 

********************


Po angielsku:



Drodzy bracia i siostry,

Nasza dzisiejsza katecheza dotyczy św. Katarzyny z Genui, 15-wiecznej świętej lepiej znanej z powodu jej wizji czyśćca. Wyszła za mąż w młodym wieku, 10 lat później Katarzyna doznała silnego doświadczenia nawrócenia; Jezus, niosący krzyż, objawił się je j ukazując jednocześnie jej grzeszność, jak tez bezgraniczną miłość Bożą. Kobieta o wielkiej pokorze, łączyła nieustanną modlitwę i życie mistyczne z życiem charytatywnym służąc potrzebującym, szczególnie jako dyrektorka największego szpitala w Genui. Pisma Katarzyny o czyśćcu nie zawierają specyficznych objawień, ale przekazują jej rozumienie czyśćca jako wewnętrznego ognia, który oczyszcza duszę przygotowując ją do pełnej komunii z Bogiem. Świadoma bezgranicznej miłości Boga i sprawiedliwości, dusza doznaje bólu z powodu jej nieadekwatnej odpowiedzi, chociaż miłość Boża oczyszcza ją z pozostałości grzechu. Aby opisać oczyszczającą silę Bożej miłości, Katarzyna używa obrazu złotej nici, która prowadzi dusze do całkowitego oddania się woli Bożej. Swoim życiem i nauczaniem św. Katarzyna z Genui przypomina nam o znaczeniu modlitwy za zmarłych, a także zaprasza nas, abyśmy się poświęcili pełniej modlitwie i konkretnym dziełom miłosierdzia.

Cieszę się, ze mogę pozdrowić licznych studentów obecnych na dzisiejszej audiencji. Na wszystkich pielgrzymów i gości j. angielskiego, a szczególnie z Finlandii, Malty, Chin, Indonezji I USA wzywam Bożego błogosławieństwa radości i pokoju.

 

********************


Po hiszpańsku:

Drodzy bracia i siostry,

Dzisiejsza katecheza jest poświęcona św. Katarzynie z Genui, która żyła między 1440 i 1510. W domu otrzymała staranne wychowanie
chrześcijańskie. Wyszła za mąż w wieku 16 lat, ale jej życie małżeńskie nie było łatwe. Katarzyna na początku prowadzi życie światowe, które wywołało w niej poczucie pustki i goryczy. Po szczególnym doświadczeniu duchowym, w
który widzi wyraźnie swoją nędzę i braki, a jednoczenie dobroć Boga, rodzi się w niej decyzja, aby zmienić życie:
"koniec ze światem, koniec z grzechami”, rozpoczynając drogę oczyszczenia i mistycznej komunii z Bogiem. Dwa elementy cechują całe jej życie: intymna jedność z Panem, postrzegana jako zjednoczenie oblubieńcze, oraz służba ubogim, szczególnie najbardziej potrzebującym i opuszczonym. Myśl
Katarzyny na temat czyśćca, z powodu której jest szczególnie znana, zawarta jest w
"Traktacie o czyśćcu i Dialogu pomiędzy duszą i ciałem”. Posługa pokorna, wierna i hojna, jaką zrealizowała Święta, jest świetlanym
przykładem dla wszystkich i szczególnym bodźcem dla kobiet, które przyczyniają sie, przez swoje cenne dzieła, pełne wrażliwości i troski o ubogich i
potrzebujących, na rzecz dobra Kościoła i społeczeństwa.

Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów j. hiszpańskiego, a szczególnie grupy przybyłe z Hiszpanii, Urugwaju i Meksyku i innych
krajów Ameryki Łacińskiej. Zachęcam was, abyście idąc za przykładem miłości Boga św. Katarzyny z Genui, potrafili
wejść w intymność modlitewną z nim i pozwolili się przemienić ogniowi jego miłości.
Dziękuje bardzo.

 

********************

Po portugalsku:

Drodzy bracia i siostry,

Święci, w swoim doświadczeniu jedności z Bogiem opartym na miłości i poznaniu, otrzymują tak
głębokie poznanie Bożych tajemnic, ze służą pomocą teologom w ich wysiłku, aby zrozumieć tajemnice wiary. Przykładem tego jest Katarzyna z Genui, znana przede wszystkim z powodu swojego wyjaśnienia czyśćca. To
wyjaśnienie rodzi sie, nie z wizji lub szczególnych orędzi z zaświatów, ale z doświadczenia, jakiego doznała w swoim nawróceniu do Boga, a które miało początek w 1473 r. Katarzyna mówi o cierpieniach czyśćca jako wewnętrznym cierpieniu duszy, która, świadoma bezgranicznej miłości Boga, cierpi, ponieważ nie
odpowiedziała mu w sposób doskonały, a to właśnie Boża miłość oczyszcza ją z plam grzechu, które
uniemożliwiają jej życie w obecności Bożego majestatu.

Umiłowani pielgrzymi j. portugalskiego, wśród których cieszy mnie obecność grupy prawników z Brazylii: pozdrawiam wszystkich serdecznie, zapraszając do coraz
większej jedności z Jezusem Chrystusem oraz uczynienia z Jego ewangelii przewodnika waszej myśli i
życia. Wówczas będzie w społeczeństwie owym zaczynem nowego życia, którego potrzebuje ludzkość, by budować przyszłość bardziej sprawiedliwą i solidarną, o której marzycie i
służycie waszą działalnością. Na was i wasze rodziny niech zstąpi moje apostolskie błogosławieństwo.

 

********************


Po polsku:



Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. Św. Katarzyna z Genui uczy, że im bardziej kochamy Boga i trwamy w modlitwie, tym bardziej potrafimy kochać bliźnich, bo odkrywamy w nich oblicze Chrystusa, który kocha nas bezgranicznie i bez różnicy. Prośmy nieustannie o dar takiej miłości. Niech Bóg wam błogosławi!

 

********************


Po węgiersku:



Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów języka węgierskiego, zwłaszcza Rektora i
Uczniów Papieskiego Instytutu Węgierskiego , który świętuje 70. rocznicę
fundacji. Życzę wam, aby wasz Instytut mógł służyć jeszcze długo Kościołowi ,
który na Węgrzech. Z radością udzielam Wam Apostolskiego Błogosławieństwa. Niech
będzie pochwalony Jezus Chrystus!

 

********************

Po włosku:

Drodzy bracia i siostry, pozdrawiam serdecznie pielgrzymów języka włoskiego. W szczególności, Kapłanów Najświętszego Serca Jezusowego (Dehoniani) i Apostołki Najświętszego Serca Jezusa. Pozdrawiam licznych studentów diecezji Caserta,
którym towarzyszy Biskup Pietro Farina, i uczniów Instytutu „Maria Immacolata” z Rzymu; każdemu życzę wzrastania coraz bardziej w miłości ku Jezusowi, aby świadczyć o Nim z radością w życiu codziennym.

Zwracam wreszcie serdeczne pozdrowienie do młodych, do chorych oraz do młodych par. Wydarzenia tej naszej epoki jasno pokazują to, jak bardzo ważne dla chrześcijan jest głoszenie Ewangelii życiem. Do was, drodzy młodzi, mówię: bądźcie zawsze wierni Chrystusowi, aby być pośród waszych rówieśników siewcami nadziei i radości. Wy, drodzy chorzy, nie bójcie się ofiarować na ołtarzu Chrystusowym bezmiernej wartości waszego cierpienia dla dobra Kościoła i świata. I wreszcie do was, drodzy nowożeńcy: życzę wam, abyście uczynili z waszych rodzin autentyczną szkołę życia chrześcijańskiego

 

Tłumaczenie Radio Maryja

drukuj
Tagi:

Drogi Czytelniku naszego portalu,
każdego dnia – specjalnie dla Ciebie – publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła i naszej Ojczyzny. Odważnie stajemy w obronie naszej wiary i nauki Kościoła. Jednak bez Twojej pomocy kontynuacja naszej misji będzie coraz trudniejsza. Dlatego prosimy Cię o pomoc.
Od pewnego czasu istnieje możliwość przekazywania online darów serca na Radio Maryja i Tv Trwam – za pomocą kart kredytowych, debetowych i innych elektronicznych form płatniczych. Prosimy o Twoje wsparcie
Redakcja portalu radiomaryja.pl