Ewangelia na niedzielę: Hojność dawania czy pomnażanie otrzymanych darów?

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść: „Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana”. Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana”. Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność”. Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

Mt 25,14-30

Jeden talent to przeciętne zarobki z 20 lat. Przypowieść o talentach mówi nam, że Bóg potrzebuje współpracowników, potrzebuje ludzi gotowych, by rozwijać Boże dary w sobie i w innych – ufa nam, że pomnożymy powierzone nam dary. W tym kontekście ks. prof. Waldemar Chrostowski komentuje słowa Ewangelii na niedzielę 19 listopada.

1. Przekazał swój majątek

Talent – to nie uzdolnienia, które mogą kojarzyć się z nazwą w języku polskim, ale grecka jednostka wagi, ilości pieniądza w srebrze lub złocie. W przybliżeniu jeden talent to 700 tysięcy złotych, czyli wówczas przeciętne zarobki z 20 lat. Jedna z interpretacji, czym są te talenty, sugeruje, by myśleć o nich jako o osobach, które Bóg powierzył naszej pieczy. Mamy pozwolić im wzrastać.

Kogo Bóg powierzył mojej pieczy?

2. Powrócił pan

Słudzy rozliczają się z panem i… oto seria niespodzianek: pierwsza – pan nie zabiera im pomnożonych talentów, druga – pan nie ocenia ich na podstawie liczby talentów. Boża „waga” jest jakościowa, a nie ilościowa. Trzecia gorzka niespodzianka zawarta jest w słowach sługi, który mówi, że… bał się i przynosi talent z powrotem. Dlaczego? Ponieważ nosi w sobie ponury i zafałszowany obraz Boga – twardego i surowego.

Jaki jest mój obraz Boga?

3. Oto masz swoją własność

Bóg potrzebuje współpracowników, a nie niewolników. Potrzebuje ludzi, którzy rozwijają Boże dary w sobie i w innych. Weźmy pod uwagę trzy reguły, które mają coś wspólnego ze strachem. Po pierwsze: nie bać się; po drugie: nie budzić strachu; po trzecie: wyzwolić się od strachu. A nadto wyzwalać innych od strachu.

Przede wszystkim wyzwólmy się od strachu przed Bogiem!

Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów, Kraków