Msza św. w Auschwitz ku czci św. o. Maksymiliana Marii Kolbego

W poniedziałek 14 sierpnia o godz. 10.30 przy bloku 11 na terenie byłego niemieckiego obozu Auschwitz sprawowana będzie Msza św. ku czci św. o. Maksymiliana Marii Kolbego. Przewodniczyć jej będzie o. bp Tadeusz Kusy OFM z Republiki Środkowoafrykańskiej. Tego dnia przypada 82. rocznica męczeńskiej śmierci franciszkanina.

Na miejsce celebry wierni przyjdą w dwóch zorganizowanych pielgrzymkach, poprzedzonych nabożeństwami upamiętniającymi przejście Świętego z ziemi do nieba – z Centrum św. Maksymiliana w Harmężach (godz. 8.00) i z kościoła pw. św. Maksymiliana w Oświęcimiu (godz. 8.30).

Przedstawiciele zakonu franciszkanów, instytutu świeckiego Misjonarek Niepokalanej Ojca Kolbego, diecezji bielsko-żywieckiej, muzeum i samorządu złożą ponadto kwiaty i znicze w bunkrze głodowym, gdzie zakonnik oddał życie za ojca rodziny – Franciszka Gajowniczka.

 

Św. Maksymilian Maria Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli. W 1910 r. wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie. Studia filozoficzne i teologiczne skończył w Rzymie. Tam też przyjął święcenia kapłańskie i założył Rycerstwo Niepokalanej. W 1919 r. powrócił do Polski, do Krakowa, gdzie został wykładowcą w seminarium franciszkańskim.

W 1939 r. został aresztowany przez Niemców i tymczasowo skierowany do obozów koncentracyjnych (Lamsdorf, Amtitz i Ostrzeszów). 17 lutego 1941 r. został uwięziony na Pawiaku w Warszawie. 28 maja 1941 r. deportowano zakonnika do niemieckiego obozu śmierci Auschwitz, gdzie otrzymał numer 16670.

O. Maksymilian Kolbe traktowany był przez esesmanów wyjątkowo okrutnie. Mimo gróźb i narażania się na pobicie nigdy nie uchylał się od posługi kapłańskiej: służył chorym i umierającym, spowiadał, nauczał, napominał, rozmawiał, zachęcał do modlitwy, pocieszał, podnosił na duchu wpadających w rozpacz. W obozie zajmował się m.in. zwożeniem żwiru i kamieni, budowaniem ogrodzenia wokół pastwiska, naprawianiem odzieży obozowej czy obieraniem ziemniaków.

30 lipca 1941 r. podczas wybiórki na śmierć głodową o. Maksymilian wyraził gotowość pójść na nią w zamian za więźnia Franciszka Gajowniczka, który miał żonę i dzieci. Dwa tygodnie później, 14 sierpnia 1941 r. został dobity zastrzykiem trucizny (fenolu).

W 1971 r. o. Maksymilian Maria Kolbe został beatyfikowany, a w 1982 r. – kanonizowany.

Folder_Sw__Maksymilian_Maria_Kolbe

o. Jan Maria Szewek OFMConv