Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem

Drodzy Bracia i Siostry,

W tę niedzielę Ewangelia przedstawia nam cud rozmnożenia chleba i ryb (Mt 14,13-21). Jezus dokonuje tego cudu nad Jeziorem Galilejskim, w miejscu odosobnionym, gdzie udał się razem ze swoimi uczniami, po otrzymaniu wiadomości o śmierci Jana Chrzciciela. Poszło za Nim wiele osób. Kiedy Jezus zobaczył ich, ogarnęło Go współczucie dla nich i uzdrawiał chorych aż do wieczora. Wtedy uczniowie, zaniepokojeni, bo było już późno, doradzali Mu, aby odprawił ten tłum, aby mógł iść do wsi i zakupić sobie coś do jedzenia. Lecz Jezus odpowiedział: „Wy dajcie im jeść” (Mt 14,16); a kiedy przynieśli Mu pięć chlebów i dwie ryby, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dawał je uczniom, a oni rozdawali ludziom. Wszyscy najedli się do sytości, a nawet dużo jeszcze pozostało!

To wydarzenie kryje w sobie trzy przesłania.
Pierwszym jest współczucie (litość). Wobec tłumu, który idzie za Nim – i można by rzec – „nie daje Mu spokoju,” Jezus nie reaguje z irytacją, ale okazuje współczucie, bo wie, że nie szukają go z ciekawości, ale z potrzeby. Znakiem tego współczucia są liczne uzdrowienia jakich dokonał. Jezus uczy nas, abyśmy potrzeby ubogich postawili przed naszymi. Nasze potrzeby, nawet te najbardziej uprawnione, nigdy nie będą tak pilne, jak potrzeby ludzi biednych, którzy nie posiadają niezbędnych środków do życia.

Drugie przesłanie to dzielenie się. Warto porównać reakcję uczniów, na obecność ludzi zmęczonych i głodnych, z reakcją Jezusa. Uczniowie uważają, że lepiej będzie odprawić ludzi, aby poszli poszukać sobie czegoś do jedzenia. Jezus natomiast mówi: wy dajcie im jeść!

Dwie różne reakcje, które odzwierciedlają dwie przeciwstawne logiki: uczniowie myślą według świata, więc każdy musi myśleć o sobie; Jezus myśli, zgodnie z logiką Boga, którą jest dzielenie się. Gdyby odprawił tłumy, wiele osób pozostałoby bez jedzenia. Natomiast tych kilka chlebów i ryby, podzielone i pobłogosławione przez Boga wystarczyło dla wszystkich. Uwaga: to nie jest magia, to jest „znak”! Znak, który zaprasza do wiary w Boga, troskliwego Ojca, który sprawia, że nie brakuje nam „chleba naszego powszedniego”, jeśli umiemy dzielić się nim jak bracia!

Wreszcie trzecie przesłanie: cud chlebów zapowiada Eucharystię. Zauważamy to w tym geście Jezusa, który „wypowiada błogosławieństwo” (w. 19) przed połamaniem chleba i rozdaniem go tłumowi. Jest to ten sam gest, który Jezus czyni podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy ustanawia wieczną pamiątkę swej odkupieńczej ofiary. W Eucharystii Jezus nie rozdaje chleba, ale chleb życia wiecznego, daje siebie samego, ofiarując się Ojcu z miłości do nas.

Współczucie, dzielenie, Eucharystia. To jest droga, którą Jezus wskazuje nam w tej Ewangelii. Droga, która prowadzi nas do zaradzania we wspólnocie potrzebom tego świata, ale prowadzi nas poza ten świat, ponieważ pochodzi od Boga Ojca i powraca do Niego. Maryja Panna, Matka Bożej Opatrzności niech towarzyszy nam w tej podróży.

Po Anioł Pański

Drodzy Bracia i Siostry, Pozdrawiam was wszystkich, wiernych z Rzymu i pielgrzymów z różnych krajów. Pozdrawiam sztafetę z parafii Stella Maris w Lido di Latina, we współpracy z Żandarmerią Watykańską oraz Gwardią Szwajcarską i błogosławię płomień, który pozostanie zapalony w miesiącu sierpniu, na znak nabożeństwa do Matki Bożej. Pozdrawiam młodzież z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pontedera, z diecezji w Pizie, która przybyła do Rzymu pieszo idąc drogą Via Francigena. Pozdrawiam także harcerzy AGESCI obecnych tutaj dzisiaj, błogosławiąc tysiącom włoskich skautów w drodze do wielkiego narodowego zgromadzenia w San Rossore. Życzę wszystkim dobrej niedzieli i smacznego obiadu. Do widzenia!

Tłumaczenie: Vatican.va

 

*AGESI katolickie harcerstwo zrzeszone jest pod nazwą AGESI. Jest to skrót nazwy katolickich skautów włoskich, która w pełnym wyrażeniu brzmi Associazione Guide e Scouts Cattolici Italiani, co należy przetłumaczyć jako „Stowarzyszenie Katolickich Przewodników i Skautów Włoskich”. Należą oni do „Federacji Skautingu Europejskiego”