Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI
Drodzy bracia i siostry!
W czytaniach biblijnych dzisiejszej drugiej niedzieli okresu zwykłego wyłania się temat powołania. W Ewangelii mowa jest o powołaniu przez Jezusa pierwszych uczniów, a w pierwszym Czytaniu o powołaniu proroka Samuela. W obydwu opisach występuje postać pełniąca rolę mediatora, który dopomaga osobom powołanym w rozpoznaniu głosu Bożego i pójścia za nim. W przypadku Samuela chodzi o Helego, kapłana w świątyni Szilo, gdzie pierwotnie strzeżono Arki Przymierza zanim została przeniesiona do Jerozolimy. Pewnej nocy Samuel, który był jeszcze młodzieńcem i od dzieciństwa posługiwał przy świątyni, trzykrotnie z rzędu usłyszał w czasie snu wezwanie i po czym udawał się do Helego. Ale to nie on go wołał. Heli po trzecim razie spostrzegł się i powiedział do Samuela: Gdyby kto cię jeszcze raz zawołał, odpowiedz: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha” (sam. 3,9). I tak się stało. Od tej chwili już na zawsze Samuel nauczył się rozpoznawać słowa Boga i stał się jego wiernym prorokiem. W przypadku uczniów Jezusa tym mediatorem jest Jan Chrzciciel.
W rzeczywistości Jan posiadał szerokie grono uczniów, a pośród nich dwie pary braci: Szymona i Andrzeja oraz Jakuba i Jana, którzy byli galilejskimi rybakami. Właśnie dwóm z nich Jan Chrzciciel wskazał Jezusa, nazajutrz po Jego chrzcie w Jordanie. Wskazał im Go mówiąc: „Oto Baranek Boży” (J. 1,36), co by znaczyło: Oto Mesjasz. A ci dwaj poszli za Jezusem i pozostali z Nim na długo i przekonali się, że jest On prawdziwie Chrystusem. Natychmiast opowiedzieli o tym innym i w ten sposób uformowała się pierwsza grupka, z której potem powstało Kolegium Apostołów.
W świetle tych dwu tekstów chciałbym podkreślić decydującą rolę kierownictwa duchowego w drodze wiary, a szczególnie w odpowiadaniu na powołanie do szczególniej konsekracji w służbie Bogu i Jego ludowi. Już wiara chrześcijańska, sama w sobie, zakłada głoszenie i świadectwo: w rzeczywistości polega ona na przylgnięciu do dobrej nowiny o tym, że Jezus z Nazaretu, który umarł i zmartwychwstał, jest Bogiem. I tak powołanie do pójścia za Jezusem bardziej z bliska, wyrzekając się utworzenia własnej rodziny, by poświęcić się wielkiej rodzinie Kościoła, zwykle dokonuje się poprzez świadectwo i propozycję „starszego brata”, którym często jest kapłan. Oczywiście bez pomijania w tym kontekście podstawowej roli rodziców, którzy swą autentyczną i radosną wiarą oraz małżeńską miłością ukazują dzieciom, że jest pięknym i możliwym budowanie całego życia na miłości Boga.
Drodzy przyjaciele, prośmy Dziewicę Maryję za wszystkich wychowawców, zwłaszcza za kapłanów i rodziców, aby mieli pełną świadomość tego, jak ważna jest ich duchowa rola względem młodych, którym mają pomóc nie tylko w ludzkim wzrastaniu, ale także w daniu odpowiedzi na powołanie Boga, aby mogli powiedzieć: „Mów, Panie, bo sługa twój słucha”.
Dzisiaj obchodzimy Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Miliony osób dotkniętych jest zjawiskiem migracji, ale to nie są numery. Są to mężczyźni, kobiety, dzieci, młodzież i starsi, którzy poszukuj miejsca, w którym mogli by żyć w pokoju. W moim Orędziu na ten Dzień położyłem akcent na temat: Migracje a nowa ewangelizacja”. Chcąc podkreślić, że migranci nie są jedynie adresatami, ale również protagonistami głoszenia Ewangelii we współczesnym świecie. W tym kontekście jest mi miło skierować serdeczne pozdrowienie do przedstawicieli migrantów Rzymu, dzisiaj obecnych na Placu Św. Piotra.
Pragnę również przypomnieć, że w dniach od 18 do 25 stycznia, odbędzie się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Zapraszam wszystkich, tak w wymiarze osobistym jak i wspólnotowym, do duchowego zjednoczenia się i – gdzie jest to możliwe – aby wyprosić u Boga dar pełnej jedności między uczniami Chrystusa.
Po polsku:
Serdeczne pozdrowienie kieruję do wszystkich Polaków. Dzisiaj w Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy w szczególny sposób pamiętamy w modlitwie o przebywających na obczyźnie. Przedmiotem naszej refleksji są „Migracje a nowa ewangelizacja”. Niech pomoże nam ona lepiej zrozumieć potrzeby migrantów i uchodźców, a szczególnie ich pragnienie spotkania z Bogiem. Wam wszystkim, a zwłaszcza Polakom żyjącym poza granicami ojczyzny, z serca błogosławię.
Po francusku:
W tegorocznym Dniu Migranta i Uchodźcy, temat „Migracje a nowa ewangelizacja”, zaprasza nas, drodzy pielgrzymi, mówiący po francusku, abyśmy byli niestrudzonymi nosicielami Dobrej Nowiny do naszych braci i sióstr, uchodźców i migrantów. Bądźmy autentycznymi świadkami Ewangelii, żyjąc praktyczną solidarnością i miłością chrześcijańską, nie tylko w modlitwie, ale także w czynach. W środę rozpoczyna się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Módlmy się o realizację tej jedności i „pozwólmy się przemienić przez zwycięstwo naszego Pana Jezusa Chrystusa”. Niech Maryja towarzyszy nam na drodze do pełnej komunii! Udzielam Wam mojego Apostolskiego Błogosławieństwa.
Po angielsku:
Witam gorąco anglojęzycznych pielgrzymów i gości obecnych na modlitwie Anioł Pański. Dzisiejszej niedzieli słyszymy w Janowej Ewangelii o tym, jak pierwsi apostołowie odpowiedzieli na zaproszenie Jezusa do pójścia za Nim. Ta odpowiedz stanowi całkowite oddanie siebie Bogu, co jest
uwidocznione przez zmianę imienia – Szymon staje się Piotrem. Obyśmy starali się o to, aby pozostawać otwartymi w naszym życiu wobec woli Pana. Życzę wam wszystkim dobrej niedzieli. Niech Bóg was błogosławi!
Po niemiecku:
Serdeczne pozdrowienie kieruję do moich niemieckojęzycznych braci i sióstr. Nasze bycie chrześcijaninem nie opiera się na jakiejś suchej teorii, bądź przestarzałej tradycji. Bycie chrześcijaninem oznacza spotkanie z Jezusem Chrystusem, który żyje i powołuje mnie. Mistrzu, gdzie mieszkasz, – pytają w Ewangelii pierwsi uczniowie, a Pan zaprasza ich: Chodźcie i zobaczcie. To zaproszenie jest skierowane również do nas, tu i teraz. Im bardziej zbliżamy się do Chrystusa, tym bardziej zostajemy napełnieni Jego miłością i Jego życiem. Chciejmy przekazywać dalej naszą radość w Panu. On jest Tym, który czyni nasze życie pogodnym i radosnym. Życzę wam błogosławionej niedzieli.
Tłumaczenie: Radio Maryja