Pokłosie dyktatury sanitaryzmu

Szpital psychiatryczny za brak szczepień przeciw COVID-19? Niepokojące przypadki mające miejsce w Niemczech opisał ks. prof. Paweł Bortkiewicz TChr na łamach „Naszego Dziennika”. „Od początku pandemii do chwili obecnej widzimy, że granice wolności były bardzo kruche i łatwo je naruszano. Ta konkluzja szczególnie niepokoi w czasie, w którym realizowany jest projekt wielkiej przebudowy świata, jaki znaliśmy przed pandemią. Projekt „wielkiego resetu”, który chce rozciągnąć nie tylko dyktaturę sanitaryzmu, lecz także dyktaturę totalną na nasz świat” – akcentuje kapłan.

***

W cieniu codziennych informacji o wojnie rosyjsko-ukraińskiej giną niejako z pola widzenia pewne informacje. Austriacki portal Report24 chyba jako pierwszy poinformował w minionym tygodniu o historii Inny Żwanetskiej. Urodzona na Ukrainie w 1937 roku kobieta jest Żydówką ocalałą z Holokaustu. Aktualnie od lat mieszka w Niemczech. Jest byłą kompozytorką.

Otóż okazało się, że sąd niemiecki w Stuttgarcie, kraju związkowym Wittenberga, dąży do wymuszenia na 85-letniej osobie przymusowego szczepienia przeciwko COVID-19. Aktualnie sąd okręgowy uchylił orzeczenie sądu niższej instancji, który nakazał taki przymus. Niektóre inne relacje medialne podają wszakże, że przyjaciele ukrywają ową starszą kobietę w obawie przed represjami. A za uchylenie się od przymusu szczepień ma grozić byłej kompozytorce osadzenie w szpitalu psychiatrycznym.

W obronie kobiety stanęło wielu prawników, aktywistów, lekarzy, dziennikarzy niezależnych mediów. Beate Bagnet, która jest ekspertem prawa medycznego, orzekła, że decyzja o nakazie szczepień wydana przez niemiecki sąd jest gigantycznym skandalem.

Z kolei prof. Martin Haditsch, jeden z najbardziej znanych krytyków dyktatury sanitaryzmu prowadzonej przez rząd austriacki w czasie pandemii, porównał po raz kolejny szczepienie przeciw COVID-19 do eksperymentów medycznych, których narzucanie bez dobrowolnej zgody jest sprzeczne z Kodeksem norymberskim.

Kiedy czytam te informacje, przypominam sobie relacje mojego przyjaciela i współbrata zakonnego pracującego w Niemczech. Opowiadał mi przed rokiem nie mniej dramatyczną historię. Jego parafianka potrzebowała pomocy lekarskiej. Nie mogła jej uzyskać w przychodni czy klinice, ponieważ nie była zaszczepiona. W końcu udało się kobiecie wymusić wizytę lekarską, co skończyło się przewiezieniem jej do szpitala, ale… psychiatrycznego. Izolatka, pasy, brak możliwości kontaktu, nawet telefonicznego. Kiedy kontakt był możliwy, poprosiła księdza o przekazanie bliskim informacji i o Komunię Świętą. Tej prośby jednak nie można było spełnić – dostęp do szpitala z posługą miał tylko pastor luterański.

Obydwa przykłady – ten medialny i ten anonimowy – muszą budzić grozę. Od początku pandemii jawiły się głośne tematy dotyczące szczepionek – skuteczności, etyczności oraz ich przymusu. Jakkolwiek te wątki są w jakimś stopniu pokrewne, to są też rozdzielne. Dopuszczalność nie oznacza przymusu. Kościół katolicki dawał temu wyraz – zarówno w nocie Kongregacji Nauki Wiary, jak i w wypowiedziach niektórych Episkopatów, w tym polskiego.

Od początku pandemii do chwili obecnej widzimy, że granice wolności były bardzo kruche i łatwo je naruszano. Ta konkluzja szczególnie niepokoi w czasie, w którym realizowany jest projekt wielkiej przebudowy świata, jaki znaliśmy przed pandemią. Projekt „wielkiego resetu”, który chce rozciągnąć nie tylko dyktaturę sanitaryzmu, lecz także dyktaturę totalną na nasz świat.

ks. prof. Paweł Bortkiewicz/Nasz Dziennik