Pracują na czarno

Ostatnia kontrola przeprowadzona we Francji przez inspekcję pracy w sektorze gastronomicznym wykazuje, że nie spada liczba restauracji i hoteli, które zatrudniają ludzi nielegalnie.

Na 2400 skontrolowanych firm aż 26,4 proc. zatrudniało nielegalnie pracowników. Najwięcej wykroczeń przeciwko przepisom kodeksu pracy stwierdzono w regionie paryskim (61 proc.) i w zamorskich departamentach Francji (48 proc. kontrolowanych firm). Według obliczeń URSAF – urzędu egzekwującego składki i VAT od przedsiębiorstw, praca na czarno oznacza zmniejszenie wpływów do kasy państwowej rzędu kilkudziesięciu milionów euro. Cierpią na tym głównie budżet i deficytowe już od lat kasy chorych.

Pracę na czarno potępiła ostatnio Unia Zawodów i Przemysłu Hotelarskiego (UMIH). Jej przewodniczący André Daguin stwierdził, że „zatrudnianie na czarno pracowników stwarza nielojalną konkurencję tym firmom, które tego nie czynią”. Jego zdaniem, sytuację poprawiłoby zmniejszenie VAT do poziomu 5,5 proc., jaki płacą restauracje szybkiej obsługi sprzedające dania na wynos. Nie można jednak tego zrobić, bo przeciwko obniżeniu VAT wypowiada się od lat Komisja Europejska. Fenomen zatrudniania na czarno, który w nie mniejszym stopniu dotyczy we Francji także sektora budowlanego, wynika przede wszystkim z dużych kosztów płacowych. Ich zmniejszenia domagają się od lat pracodawcy. Od lat też kolejni prezydenci i przemierzy obiecują to uczynić, widząc w tym metodę nie tylko na wyeliminowanie pracy na czarno, ale na rozkręcenie nad Sekwaną koniunktury gospodarczej. Jak na razie składki są wciąż duże, a kontrole i nakładane surowe kary na pewno nie okażą się skuteczną metodą walki z nielegalnym zatrudnieniem.