Świętość jest koniecznością

Brazylia dumna ze swego syna – św. Antoniego od św. Anny Galvao

Antoni od św. Anny Galvao, powszechnie znany jako Frei Galvao – który sam siebie nazywał „synem i wiecznym niewolnikiem Matki Bożej Niepokalanie Poczętej” – jest pierwszym brazylijskim świętym. Kanonizował go w Sao Paulo Ojciec Święty Benedykt XVI na oczach kilkuset tysięcy wiernych. Wyniesienie na ołtarze „zapalonego czciciela Eucharystii” i wspaniałego kierownika duchowego ma przypomnieć Brazylii i światu znaczenie Eucharystii jako ofiary Chrystusa oraz rolę sakramentu pojednania w uświęcaniu się, do czego wezwani są wszyscy przyznający się do Chrystusa. Gotowość św. Frei Galvao do służenia ludziom powinna inspirować Kościół do podejmowania dzieł miłosierdzia w odpowiedzi na palące problemy społeczne, z jakimi zmagają się chociażby kraje Ameryki Łacińskiej. W świecie, w którym szerzy się postawa hedonizmu, jego przykład jest aktualny w jeszcze jednym aspekcie. – Świat potrzebuje ludzi żyjących w sposób przejrzysty, jasnych dusz, czystych umysłów; ludzi, którzy nie chcą być postrzegani jako obiekty przyjemności. Trzeba przeciwstawić się tym przekazom medialnym, które naigrawają się ze świętości małżeństwa – apelował Papież.

W duchu dziękczynienia za wielkie dzieła, jakie Bóg zdziałał za wstawiennictwem Frei Galvao, Ojciec Święty przewodniczył dziś na Campo de Marte w Sao Paulo Eucharystii, podczas której ogłosił świętym, czczonego zwłaszcza w południowej Brazylii, franciszkanina żyjącego w latach 1739-1822. Do dziś w sanktuarium pod jego wezwaniem, które znajduje się w tym mieście, wierni otrzymują „pilula do Frei Galvao” – zwitki papieru z modlitwą do Matki Bożej Niepokalanie Poczętej – bo pytany o drogę do Nieba przyszły święty zwykł właśnie takie karteczki wręczać. Związane są z nimi dwa przypadki uzdrowień oficjalnie uznanych w 2006 r. za cuda – w tym uzdrowienie kobiety, która po urodzeniu dziecka była umierająca. Tu modlą się o jego wstawiennictwo szczególnie matki oczekujące na rozwiązanie.
W uroczystościach kanonizacyjnych uczestniczyło około miliona wiernych, w tym blisko 500 księży biskupów z Brazylii i Ameryki Łacińskiej zgromadzonych wokół ołtarza, na którym obok krzyża umieszczone zostały wizerunki Maryi Niepokalanej i świętego.
Brazylia ma być z czego dumna.
– Dziękujmy Bogu za wielkie dzieła otrzymane poprzez potężny wpływ ewangelizacyjny, jaki Duch Święty odcisnął w wielu duszach za pośrednictwem Frei Galvao. Charyzmat franciszkański, przeżywany w duchu Ewangelii, zrodził doniosłe owoce przez jego świadectwo jako żarliwego miłośnika Eucharystii, roztropnego i mądrego przewodnika dusz poszukujących jego rad i jako człowieka mającego wielkie nabożeństwo do Maryi Niepokalanie Poczętej, której „synem i wiecznym niewolnikiem” sam siebie nazywał – powiedział Benedykt XVI w homilii, w której przedstawił zasadnicze rysy sylwetki nowego świętego.

Człowiek pokoju i miłosierdzia

Umiłowanie przez świętego Brazylijczyka Eucharystii, w której Chrystus zostawił widzialny znak swojej obecności, jest wskazówką dla nas wszystkich, gdyż „życie Kościoła jest ze swej istoty eucharystyczne”. – Kiedy kontemplujemy Pana we Mszy św., podniesionego przez księdza po konsekracji chleba i wina, lub też gdy adorujemy Go wystawionego w monstrancji, odnawiamy swą wiarę z głęboką pokorą, jak czynił to Frei Galvao w „laus perennis”, w stałej postawie adoracji. Święta Eucharystia obejmuje pełnię duchowego bogactwa Kościoła – zaznaczył Ojciec Święty. – To tajemnicze i niewysłowione objawianie Bożej miłości do ludzi zajmuje uprzywilejowane miejsce w sercu chrześcijan – nauczał.
Miłość do Boga znalazła swe świadectwo w miłości do człowieka, w czynach miłosierdzia. Już za życia – mówił Papież – Frei Galvao uważany był za „człowieka pokoju i miłosierdzia”. Takie określenie jego osoby znalazło się w liście senatu Sao Paulo do prowincjała franciszkanów przy końcu XVIII wieku. Święty, prawdziwy „szafarz miłosierdzia”, okazywał gotowość służenia wszystkim, którzy się do niego zwrócili. Pomagał biednym i chorym. Służył jako roztropny, mądry spowiednik i kierownik duchowy. – Charakterystyczne dla tych, którzy prawdziwie kochają, jest to, że nie chcą oni, by Umiłowany był obrażany; stąd nawracanie grzeszników było wielką pasją naszego świętego – powiedział Benedykt XVI. Przystępowanie do sakramentu pojednania uzdalnia człowieka do niesienia prawdziwego pokoju – „jakiego nie może dać świat”, a bez pojednania z Bogiem, bliźnim i z sobą samym człowiek nie będzie zdolny do znalezienia pokoju.
Z życia świętego, który uczył się miłować od samego Chrystusa, dzisiejszy Kościół powinien czerpać przykład, w jaki sposób rozwijać pomoc potrzebującym. – Jakże moglibyśmy nie zauważać potrzeby słuchania z odnowionym zapałem wołania Boga, tak aby być zdolnym szczodrze odpowiedzieć na wyzwania stojące przez Kościołem Brazylii i Ameryki Łacińskiej? – pytał Ojciec Święty.

Świat dziś
potrzebuje takich ludzi

Święty Frei Galvao to także przykład człowieka bezgranicznie oddanego Matce Bożej. Pobożność maryjna, z jakiej słynie nowy święty, założyciel żeńskiego zgromadzenia zakonnego, gwarantuje opiekę Matki Bożej i wsparcie w godzinie pokusy. – Frei Galvao profetycznie afirmował prawdę o Niepokalanym Poczęciu – zauważył Benedykt XVI. Podkreślił, że w historii odkupienia nie było żadnego owocu łaski, z którym jako nieodzowne narzędzie nie byłoby związane pośrednictwo Matki Bożej.
Nienawiść do grzechu, którą żywił święty, to dobra postawa na dziś mogąca stanowić obronę przed złym wpływem świata, przed płytkim podejściem do życia i wypaczaniem pojęć przez niektóre media. – W formule jego konsekracji znajduje się fraza, która brzmi wybitnie aktualnie dla nas, którzy żyjemy w czasach tak nacechowanych hedonizmem: „Odbierz mi życie, zanim obrażę Twojego błogosławionego Syna, mój Panie!”. To są mocne słowa, słowa gorącej duszy, słowa, które powinny stanowić część normalnego życia każdego chrześcijanina, czy to konsekrowanego, czy nie, i wzniecają one pragnienie wierności Bogu w małżonkach, jak też w osobach niezamężnych. Świat potrzebuje ludzi żyjących w sposób przejrzysty, jasnych dusz, czystych umysłów; ludzi, którzy nie chcą być postrzegani jako obiekty przyjemności. Trzeba przeciwstawić się tym przekazom medialnym, które naigrawają się ze świętości małżeństwa i z dziewictwa przed jego zawarciem – apelował Papież.
Ojciec Święty zaznaczył, że najlepszą bronią przeciw złu, które dotyka współczesności, jest pobożność maryjna – „gwarancja Jej matczynej opieki i ochrona w godzinie pokusy”. Matce Bożej z Aparecidy Papież zawierzył życie księży i świeckich konsekrowanych, seminarzystów i wszystkich powołanych do życia zakonnego. Dodał, że świętość jest drogą każdego chrześcijanina. – Świętość jest nie tylko możliwa, ale również konieczna dla każdej osoby niezależnie od jej sytuacji życiowej, aby objawiać światu prawdziwą twarz Chrystusa, naszego Przyjaciela – podkreślił Ojciec Święty, nawiązując do swej homilii z Marienfeld (25 sierpnia 2005 r.), gdzie powiedział, że prawdziwymi reformatorami naszej epoki są święci.
Przed odlotem do sanktuarium maryjnego w Aparecidzie, gdzie w niedzielę otworzy V Konferencję Generalną Episkopatu Ameryki Łacińskiej i Karaibów, Ojciec Święty spotkał się z biskupami Brazylii w katedrze w Sao Paulo.