Felieton „Spróbuj Pomyśleć”


Pobierz Pobierz

Szczęść Boże!

Nieporównywalnie skromniejszy względny dorobek minionego siedemnastolecia
w porównaniu z międzywojennym dwudziestoleciem zmusza do postawienia pytań
elitom będącym u władzy od ostatnich wyborów parlamentarnych i prezydenckich:
jakie są perspektywy dla Polski i dla Polaków, kiedy już dojdzie do wyłapania
wszystkich złodziei mienia publicznego i neutralizacji narodowych szkodników?
Co dalej? Jakie są gwarancje, że Rzeczpospolita Polska, która jest dobrem
wspólnym wszystkich obywateli pozostanie demokratycznym państwem prawnym,
urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, państwem jednolitym,
gdzie władza zwierzchnia należy do Narodu, a Naród sprawuje władzę przez
swoich przedstawicieli lub bezpośrednio? Kto stanie w obronie Konstytucji
RP, która głosi, że Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności
swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz
bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę
środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju?

Koniec <<okresu refleksji>> przypadający na czerwiec 2006 roku
powoduje wzmożenie aktywności lobbystów wykonujących zadania na rzecz tzw.
konstytucji europejskiej. Kariery osób zaangażowanych wcześniej w nakłanianie
Polaków do opowiedzenia się za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej
pokazują, że warto być euroentuzjastą, bo w nagrodę można dostać lukratywną
posadę w unijnej biurokracji lub wysokie apanaże wraz z dożywotnim immunitetem
za zasiadanie w parlamencie europejskim. Gorzej mają ci, którzy pozostali
przy PRL-owskich pensjach, a nie należąc do starego lub nowego układu, nie
mogą liczyć na dochody z udziału w radach nadzorczych spółek skarbu państwa
i im podobnych miejscach sowitego rozdawnictwa wspólnego majątku. Lekarzom,
pielęgniarkom, górnikom i policjantom nie zapewniono unijnych zarobków na
pokrycie coraz to bardziej unijnych kosztów utrzymania. Kto może, ucieka.
Kto nie może uciec, traci resztki cierpliwości i zaufania do swoich przedstawicieli.
Kolejne roczniki Polaków z poczuciem krzywdy i głębokiego rozczarowania wyjeżdżają
z kraju lub odchodzą na zawsze, także z powodu braku dostępu do nowoczesnej
medycyny zapobiegawczej i naprawczej. Zostaje wyludniający się kraj o niezwykle
korzystnych walorach geograficznych. Czyżby Polskę bez Polaków przygotowywano
pod nową kolonizację?

Fundacja Instytut Spraw Publicznych i państwowy, nadzorowany przez ministra
spraw zagranicznych, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych opublikowały
materiał p. t. << Przyszłość Traktatu Konstytucyjnego Unii Europejskiej
– strategia dla Polski>>, odnoszący się do powstałego wcześniej raportu
Instytutu Spraw Publicznych p. t. <<Polacy o Unii Europejskiej i Traktacie
Konstytucyjnym>> Opracowania te są szeroko propagowane po angielsku
na forum światowym, warto więc, aby i polska opinia publiczna je poznała.
Oto kilka cytatów: <<Obecnie mamy w Polsce do czynienia z sytuacją
paradoksalną. Z jednej strony badania opinii publicznej wskazują, że odsetek
Polaków popierających integrację europejską jest niezwykle wysoki i wynosi
aż 80%. Z drugiej zaś strony, ci sami Polacy wybrali najbardziej eurosceptyczny
parlament w swojej historii po 1989 roku. Niedawno uformowany w Polsce rząd
koalicyjny jest postrzegany, zwłaszcza za granicą, jako zdecydowany przeciwnik
ścisłej integracji europejskiej>>. Temu rządowi Instytut Spraw Publicznych
udziela pouczeń: << Niezależnie od scenariusza, według którego potoczą
się losy Traktatu Konstytucyjnego, prędzej czy później Polska stanie przed
kwestią rezygnacji z nicejskich zasad podziału głosów w Radzie Unii Europejskiej.
Praktyka decyzyjna pod rządami <<Nicei>> pokazała, że – mimo
iż Polska uzyskała prawie tyle głosów co Niemcy i inne duże państwa unijne
– w Unii liczy się przede wszystkim zdolność do budowania zwycięskich koalicji.
Polska powinna zatem uznać <<Niceę>> za element przetargowy w
dalszych negocjacjach z unijnymi partnerami, a w szczególności z Niemcami,
które przejmą przewodnictwo w UE w pierwszej połowie 2007 r. W zamian za
zgodę na zasadę podwójnej większości Polska powinna np. zyskać poparcie Niemiec
i innych państw członkowskich dla dalszego poszerzenia UE o Ukrainę oraz
realizacji konkretnych polskich postulatów w dziedzinie wymiaru wschodniego
czy bezpieczeństwa energetycznego. >>

Zarząd Instytutu Spraw Społecznych sprawują prof. Lena Kolarska-Bobińska,
dyrektor Instytutu Spraw Publicznych i mec. Jerzy Zimowski, wiceminister
spraw wewnętrznych w latach 1990-1996. W skład rady nadzorczej wchodzą: prof.
Jerzy Michalski, dyrektor Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu, red. Jerzy
Baczyński, redaktor naczelny tygodnika <<Polityka>>, prof. Marcin
Król z Uniwersytetu Warszawskiego, redaktor naczelny <<Res Publica
Nowa>>, red. Helena Łuczywo, zastępca redaktora naczelnego <<Gazety
Wyborczej>>, prof. Wiktor Osiatyński, Helsińska Fundacja Praw Człowieka,
prof. Jerzy Regulski, prezes Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, Andrzej
Topiński, prezes Zarządu Związku Banków Polskich.

Skład rady programowej Instytutu Spraw Społecznych według danych publikowanych
przez tę fundację w połowie czerwca 2006r. jest następujący: Włodzimierz
Cimoszewicz, prof. Bronisław Geremek, poseł do parlamentu europejskiego,
Marek Józefiak, prezes Telekomunikacji Polskiej S.A., prezydent Lech Kaczyński,
prezydent-elekt, prof. Leon Kieres, Instytut Pamięci Narodowej, prof. Ewa
Łętowska, Trybunał Konstytucyjny, Andrzej Olechowski, (N. B. reprezentujący
Platformę Obywatelską podczas tegorocznego spotkania Grupy Bilderberg w Kanadzie),
bp Tadeusz Pieronek, Episkopat Polski, prof. Andrzej Rychard, Central European
University, Tomasz Sielicki, prezes i dyrektor firmy ComputerLand S.A., Cezary
Stypułkowski, prezes i dyrektor PZU S.A., prof. Mirosław Wyrzykowski, Trybunał
Konstytucyjny i Maria Wiśniewska, Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych.

Poszczególne projekty Instytutu Spraw Społecznych są realizowane dzięki
dofinansowaniu lub przy współpracy następujących instytucji i organizacji:
Ambasada Brytyjska, Ambasada Francuska, Ambasada Królestwa Niderlandów, Bank
Pekao S.A., Bank Światowy, ComputerLand S.A., European Fundation for the
Improvement of Working and Living Conditions, Europejski Fundusz Społeczny
(EFS), Fundacja im. Friedricha Eberta, Fundacja im. Friedricha Neumanna,
Fundacja Wspomagania Wsi, Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, Fundacja
Fundusz Współpracy, Fundacja im. Konrada Adenauera, Fundacja im. Stefana
Batorego, Fundusz Inicjatyw Obywatelskich, Inicjatywa Współpracy Polsko-Amerykańsko-Ukraińskiej
(PAUCI), Kancelaria Sejmu RP, Komisja Europejska, Krajowa Izba Gospodarcza,
Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu, National Endowment for Democracy,
Narodowy Bank Polski, Instytut Społeczeństwa Otwartego Jerzego Sorosa, Polsko-Amerykańska
Fundacja Wolności, Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, The German
Marshall Fund of the United States, Trust for Civil Society in Central and
Eastern Europe (utrzymywany m .in. przez Instytut Społeczeństwa Otwartego
Jerzego Sorosa i Fundację Pfizera), Rockefeller Brothers Fund, Urząd Komitetu
Integracji Europejskiej i Warta S.A.

Z Panem Bogiem

dr Zbigniew Hałat

drukuj