Opiekun ostatniej podróży. Św. Krzysztof od 30 lat patronem Fundacji Hospicjum Onkologiczne w Warszawie

Św. Krzysztof najczęściej kojarzy się z kierowcami, ale jest również opiekunem dobrej śmierci. Właśnie dlatego 30 lat temu został wybrany na patrona Fundacji Hospicjum Onkologiczne w Warszawie.

Św. Krzysztof oznacza tego, który niesie pomoc. To synonim człowieka wrażliwego na potrzeby ludzkie. Pacjenci przebywający na oddziale hospicjum wymagają opieki medycznej, pielęgnacyjnej, opiekuńczej.

Sale, które zamieszkują chorzy, są ich prywatną przestrzenią wypełnioną osobistymi przedmiotami. To tutaj spotykają się z rodzinami, z którymi pielęgnują, a czasem odbudowują czy tworzą na nowo relacje. To dobre miejsce, patronowane przez św. Krzysztofa, staje się nie tylko synonimem dobrej śmierci, ale przede wszystkim dobrego życia. To tutaj wiele osób robi rachunek sumienia, nawiązuje dialog z osobami, z którymi łączyła ich czasem nawet nieprzyjazna więź.

Hospicjum daje szansę na odnalezienie swojej duchowości i bliskości z drugim człowiekiem. Dzieląc codzienność z innymi pacjentami, jego mieszkańcy tworzą się silne więzi międzyludzkie, które budują życie społeczne, ale też tak ważne dla wielu – życie duchowe.

„Człowiek to skomplikowana istota, na którą składają się poziomy: biologiczny, psychiczny, duchowy, moralny, religijny. Na każdym z nich znajdują się różne potrzeby, które muszą zostać zaspokojone. To decyduje o naszym komforcie psychicznym, wewnętrznym. Realizacja potrzeb duchowych to umiejętność bycia przy chorym. Ta zaś ściśle wiąże się z miłością. Już sama obecność przy chorym może być bardzo pomocna. Dzięki temu chory ma świadomość, że jest ważny, że ktoś przy nim czuwa, że nie jest sam” – tłumaczył ks. prałat dr Tomasz Małkiński, kapelan w FHO.

Hospicjum św. Krzysztofa to miejsce świeckie. Przyjmuje pod swoją opiekę każdego, kto jej wymaga. Nie ma znaczenia wyznawana wiara, wartości czy poglądy. Panuje tu spokój, godność i poszanowanie każdego, niezależnie od tego, jaki charakter miało życie człowieka.

„Wszystkich ludzi należy traktować jednakowo. Nie można wydawać kategorycznych osądów w obszarze wiary. Najważniejsze, aby duchowo wzmocnić pacjenta, by był wewnętrznie przygotowany na spotkanie z Bogiem. Rozmowa z człowiekiem motywuje go i wzmacnia, pozwala poczuć zrozumienie i empatię. Podczas rozmowy dotykamy też duchowości osób niewierzących. Rozmawiamy o życiu, o tym jak ono wyglądało, jak wyglądały relacje z najważniejszymi – z rodziną, przyjaciółmi, najbliższym otoczeniem. Najważniejszy jest dialog” – podkreślał kapelan fundacji.

Św. Krzysztof jest także patronem podróżników. FHO staje się zatem przewodnikiem, pilotem i rezydentem, który przyjmuje organizację codzienności w każdym z ostatnich dni podróży.

Fundacja Hospicjum Onkologiczne św. Krzysztofa od 1990 roku niesie bezpłatną pomoc ludziom, którzy u kresu choroby onkologicznej potrzebują troski i poczucia bezpieczeństwa. To miejsce ostatniego pożegnania, gdzie każdy gest wykonywany jest z najwyższą czułością i poszanowaniem godności człowieka. W skali roku lekarze, pielęgniarki, fizjoterapeutki, psychologowie oraz ksiądz kapelan otaczają bezpłatną opieką ponad 3 000 pacjentów. Fundacja wspiera także rodziny chorych. To wszystko jest możliwe dzięki zaangażowaniu oraz wielkiemu sercu darczyńców i wolontariuszy. Podopiecznych fundacji można wesprzeć [tutaj].

Fundacja Hospicjum Onkologiczne