IPN: Filip Musiał został dyrektorem Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie

Od 17 marca IPN jest organem prowadzącym Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie. Na stanowisko dyrektora placówki został powołany dr hab. Filip Musiał, natomiast zastępcą dyrektora Muzeum ds. kolekcji został Jacek Pawłowicz.

Jak poinformował IPN w przesłanym PAP komunikacie, 17 marca, na mocy ustawy z dnia 27 stycznia o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, prezes IPN-KŚZpNP staje się organem prowadzącym Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie. Ponadto poinformowano, że prezes IPN dr Karol Nawrocki powołał na stanowisko dyrektora Muzeum dr. hab. Filipa Musiała, dyrektora krakowskiego Oddziału IPN i członka Rady Muzeum. Stanowisko zastępcy dyrektora Muzeum ds. kolekcji obejmie Jacek Pawłowicz, dotychczas kierujący tą placówką

#IPN został organem prowadzącym Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie. Dr Karol #Nawrocki, prezes #IPN powołał na stanowisko dyrektora Muzeum dr. hab. Filipa Musiała, dyrektora krakowskiego Oddziału IPN i członka Rady Muzeum.https://t.co/7ttCO6u3nL

— Instytut Pamięci Narodowej (@ipngovpl) March 17, 2022

Filip Musiał jest historykiem i politologiem. Ukończył studia w Instytucie Nauk Politycznych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1999) oraz Podyplomowe Studium Dziennikarskie Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (2000). Doktorat z nauk politycznych obronił w 2004 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim, natomiast habilitację z historii uzyskał w 2011 r. na Uniwersytecie Zielonogórskim.

Od 2000 r. Musiał jest pracownikiem Instytutu Pamięci Narodowej – Oddział w Krakowie (w latach 2006–2012 kierownik Referatu Badań Naukowych Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej). Od 24 sierpnia 2016 r. jest dyrektorem krakowskiego Oddziału IPN. Od listopada 2017 do stycznia 2018 r., równolegle ze sprawowaną funkcją dyrektora Oddziału w Krakowie, Musiał pełnił obowiązki dyrektora Biura Edukacji Narodowej IPN w Warszawie. W latach 2013–2016 był także koordynatorem oddziałowego projektu badawczego IPN „Władza i społeczeństwo w Małopolsce i na Ziemi Świętokrzyskiej 1945–1989/1990”. Od 2022 r. Musiał jest koordynatorem Centralnego Projektu Badawczego IPN „Struktury i metody działania aparatu bezpieczeństwa w Polsce 1944–1989/90”.

Po nowelizacji ustawy o IPN, w 2016 r. nadzorował prace remontowe związane z dostosowaniem wynajętej przestrzeni przy ul. Dunajewskiego 8 w Krakowie, w których od podstaw zorganizowano Centrum Edukacji Przystanek Historia, salę wystaw, salę edukacyjno-konferencyjną, salę edukacyjną dla najmłodszych, przeniesiona została biblioteka, powstał punkt sprzedaży wydawnictw IPN oraz zorganizowano pokoje biurowe dla kilku biur merytorycznych krakowskiego Oddziału IPN.

W latach 2005–2007 był także wykładowcą w Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. J. Tischnera w Krakowie, prowadził również wykłady zlecone w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Od 2007 r. jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Akademii Ignatianum w Krakowie (wcześniej Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum w Krakowie). W 2013 r. decyzją Wielkiego Kanclerza Akademii Ignatianum, przełożonego generalnego Towarzystwa Jezusowego został mianowany profesorem Ignatianum. W latach 2014–2018 był prorektor ds. studenckich Akademii Ignatianum w Krakowie.

Filip Musiał prowadzi badania nad historią polityczną Polski „ludowej” (1944–1989/1990), specjalizując się przede wszystkim w historii komunistycznego aparatu represji, dziejach opozycji i oporu oraz Kościoła katolickiego w PRL. Jest redaktorem naczelnym rocznika „Aparat represji w Polsce Ludowej 1944–1989”, a także zastępcą redaktora naczelnego półrocznika „Zeszyty Historyczne WiN-u”.

Jest autorem takich monografii jak „Polityka czy sprawiedliwość? Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie (1946–1955)”, „Skazani na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie 1946–1955”, „Podręcznik bezpieki. Teoria pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa w świetle wydawnictw resortowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych PRL (1970–1989)” oraz zbiór studiów „Raj grabarzy narodu. Studia i materiały do dziejów aparatu represji w Polsce +ludowej+ 1945–1989”. Jest także współautorem, redaktorem i współredaktorem kilkudziesięciu książek – prac zbiorowych oraz monograficznych edycji źródeł. Jest także autorem i współautorem kilkunastu scenariuszy wystaw przygotowywanych od kilku lat w IPN.

W latach 2002–2003 Musiał był także członkiem redakcji miesięcznika „Azymut”, ukazującego się jako dodatek do „Gościa Niedzielnego”. W latach 2006–2011 był z kolei członkiem Kolegium Wydawniczego „Biuletynu Instytutu Pamięci Narodowej”, od 2012 r. członkiem Rady Programowej „Biuletynu Informacyjnego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej”, a od 2017 r. członkiem Kolegium „Biuletynu IPN”. Jest także autorem kilkuset publikacji popularyzujących historię najnowszą Polski drukowanych w prasie oraz ogłaszanych w portalach internetowych.

W latach 2015–2020 Musiał był członkiem Narodowej Rady Rozwoju (sekcja: Kultura, tożsamość narodowa, polityka historyczna), w latach 2016–2022 członkiem Rady Programowej Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, w latach 2016–2018 członkiem Rady Narodowego Kongresu Nauki przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a w latach 2016–2019 członkiem Rady Muzeum Historii Polski. Ponadto od 2016 r. jest członkiem Rady Dyplomacji Historycznej przy MSZ, a od 2021 r. członkiem Rady Muzeum – Miejsca Pamięci KL Plaszow w Krakowie.

PAP