Jan Paweł II obrońcą krzyża

Miarą człowieczeństwa jest stosunek do krzyża, nasz stosunek do ubogich i potrzebujących pomocy – wskazywał w minioną sobotę podczas nabożeństwa przebłagalnego za Ojczyznę na warszawskich Siekierkach ks. Mariusz Bernyś. Na comiesięczne czuwanie nocne do sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni Młodzieży przybyły rzesze pielgrzymów z Warszawy i okolic.

W ostatnim przed kanonizacją bł. Jana Pawła II czuwaniu modlitewnym rozważano znaczenie krzyża w życiu Papieża Polaka. W długiej, ponadgodzinnej procesji każdy z uczestników czuwania osobiście mógł adorować przydrożny krzyż, przyniesiony specjalnie na to nabożeństwo. Ksiądz Michał Dłutowski, który zadbał o to, by odnowić ten krzyż, prosił zebranych, by na pamiątkę kanonizacji Papieża Polaka ufundowali na swoich posesjach domowych krzyże ze słowami Jana Pawła II „Bądźcie świadkami miłosierdzia”. – Zachęcamy, by każdy na swojej posesji lub przy drodze postawił piękny duży krzyż i przy nim się modlił, aby ideały, które przekazał nam Jan Paweł II, nie zgasły – mówił kapłan. W czasie czuwania odprawiono także Drogę Krzyżową z rozważaniami przygotowanymi przez ks. Dłutowskiego.

Na czuwaniu przebłagalnym była obecna Władysława Papis. To właśnie jej jako 12-letniej dziewczynce od 1943 roku na Siekierkach, w miejscu, w którym stoi teraz sanktuarium, objawiała się Maryja. Prosiła ją o modlitwę, przestrzegała przed karą za grzechy, która przyjdzie, jeśli ludzie się nie nawrócą. Pani Władysława przypomniała słowa Maryi, że w obliczu nawet największych zagrożeń, „jeśli ludzie będą się trzymać krzyża i Różańca Świętego, nie muszą nikogo i niczego się bać”. W jednym z objawień Maryja prosiła o odmawianie Koronki do Miłosierdzia Bożego.

Jak zwrócił uwagę ks. Bernyś, wiele ważnych wydarzeń w życiu Polaków następowało właśnie w wigilię lub samo Święto Bożego Miłosierdzia. – Jakby Bóg chciał przynaglić nas do narodowego rachunku sumienia. W 2000 r. – ustanowienie Święta Bożego Miłosierdzia podczas kanonizacji św. Faustyny, w 2005 r. – śmierć Jana Pawła II, w 2010 r. – katastrofa smoleńska, w 2011 r. – beatyfikacja Jana Pawła II, a teraz, w 2014 r. – kanonizacja Jana Pawła II – wyliczał kapłan. Wokół tych wydarzeń poprowadził także rozważania do modlitwy różańcowej. Po północy rozpoczęła się Msza św. wynagradzająca za grzechy stolicy i Ojczyzny. – Rozpowszechniona dziś powierzchowna kultura, która przypisuje wartość tylko temu, co ma pozór piękna i co sprawia przyjemność, chciałaby wam wmówić, że trzeba odrzucić krzyż. Ta moda kulturowa obiecuje sukces i szybką karierę, nakłaniając do realizacji własnych dążeń za wszelką cenę – przywoływał słowa Ojca Świętego Jana Pawła II z 2 kwietnia 1998 r. ze spotkania z młodzieżą na Lateranie ks. Bernyś. – Nie możemy ulec tej modzie na grzech i nieprawość. W ten sposób stalibyśmy się wrogami krzyża – dodał. W dialogowanej homilii ks. Dłutowski zwrócił uwagę, że krzyż weryfikuje nasze ukryte intencje, demaskuje manipulatorów ludzkich sumień. – Bycie obrońcą krzyża oznacza nie tylko ochronę świętych wizerunków, ale trwanie w nauce Chrystusa – mówił. Kapłan podkreślił, że obrońca krzyża to ten, kto walczy o godność własną i swoich najbliższych. Kontynuując temat, ks. Bernyś wskazał, że krzyż jest naszym ratunkiem. – Mamy podnieść krzyże, które upadły i leżą powalone na ziemi, przewrócone walcem współczesnej ignorancji i pychy. Mamy podnieść w swym życiu szlachetne ideały i tworzyć nową rodzinę na fundamencie prawdy. Rodzinę testamentu z krzyża. Rodzinę Maryi i Jezusa – mówił. Dodał, że konsekwencją podejmowania własnych krzyży jest nieraz izolacja, a nawet męczeństwo.

Małgorzata Jędrzejczyk