Audiencja Generalna Ojca Świętego Franciszka

 

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dzisiaj kończymy katechezy na temat miłosierdzia w Starym Testamencie, a czynimy to rozważając Psalm 51 nazywany Miserere. Jest to modlitwa pokutna, w której prośba o przebaczenie jest poprzedzona wyznaniem winy i w której osoba modląca się, pozwalając się oczyścić miłością Pana, staje się nowym stworzeniem, zdolnym do posłuszeństwa, stałości ducha i szczerego uwielbienia Boga.

„Tytuł”  jaki starożytna tradycja żydowska nadała temu psalmowi odwołuje się do króla Dawida i jego grzechu z Batszebą, żoną Uriasza Chetyty. Znamy tę historię. Król Dawid, powołany przez Boga, aby paść lud i prowadzić go drogami posłuszeństwa wobec Prawa Bożego, zdradza swoją misję i dopuściwszy się cudzołóstwa z Batszebą, powoduje zabójstwo jej męża. Prorok Natan objawia mu jego winę i pomaga mu ją uznać. Jest to chwila pojednania z Bogiem w wyznaniu swojego grzechu.

Osoba modląca się tym psalmem jest zachęcana, by miała te same uczucia skruchy i zaufania w Bogu, jakie żywił Dawid, gdy się nawrócił, i pomimo iż był królem upokorzył się, nie lękając się wyznania winy i ukazania Panu swojej nędzy, będąc jednak przekonanym o pewności Bożego miłosierdzia.

Psalm rozpoczyna się od następujących słów błagania:

„Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości,

 w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!

Obmyj mnie zupełnie z mojej winy

i oczyść mnie z grzechu mojego!” (w. 3-4).

Wezwanie skierowane jest do Boga miłosierdzia, aby poruszony miłością tak wielką, jak miłość ojca lub matki, zmiłował się, to znaczy udzielił łaski, okazał swoją łaskę z życzliwością i zrozumieniem. Jest to żarliwe wezwanie do Boga –jedynego, który może uwolnić od grzechu. Posłużono się tutaj obrazami bardzo plastycznymi: wymaż, obmyj mnie, oczyść mnie. W tej modlitwie przejawia się prawdziwa potrzeba człowieka: jedyną rzeczą, której naprawdę potrzebujemy w naszym życiu to uzyskanie przebaczenia, uwolnienia od zła i jego śmiertelnych konsekwencji. Niestety życie sprawia, że wiele razy doświadczamy tych sytuacji i to przede wszystkim w nich musimy zaufać w miłosierdzie. Bóg jest większy od naszego grzechu a Jego miłość jest oceanem, w którym możemy zanurzyć się bez obawy, że zostaniemy pokonani: dla Boga przebaczenie oznacza danie nam pewności, że On nas nigdy nie opuści. Niezależnie od tego, co moglibyśmy sobie wyrzucić, jest On zawsze jeszcze większy od wszystkiego (por. 1 J 3,20).

W tym sensie, ktoś kto modli się tym psalmem poszukuje przebaczenia, wyznaje swoją winę, ale uznając ją oddaje hołd sprawiedliwości i świętości Boga. A potem prosi jeszcze o łaskę i miłosierdzie. Psalmista powierza się dobroci Boga wie, że ​​Boże przebaczenie jest najbardziej skuteczne, ponieważ stwarza to, co mówi. Nie ukrywa grzechu, ale go niszczy i wymazuje. Zatem pokutujący znów staje się czysty, usunięte są wszelkie plamy, a teraz jest on  bielszy od nieskażonego śniegu.

My, grzesznicy wraz z przebaczeniem stajemy się nowym stworzeniem, wypełnionym przez ducha i pełnymi radości. Teraz zaczyna się dla nas nowa rzeczywistość: nowe serce, nowy duch, nowe życie. My, grzesznicy którzy zyskaliśmy odpuszczenie grzechów, którzy przyjęliśmy Bożą łaskę, możemy nawet uczyć innych, by nie grzeszyli więcej. Psalmista mówi:

„Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste

 i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!

[…]

Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich

 i nawrócą się do Ciebie grzesznicy” (w.12.15).

Drodzy bracia i siostry, przebaczenie Boga jest tym, czego potrzebujemy wszyscy i jest ono najwspanialszym znakiem Jego miłosierdzia. Darem, jakim każdy grzesznik, któremu odpuszczono grzechy ma dzielić się z każdym napotkanym bratem i siostrą. Wszyscy ci, których Pan postawił obok nas, członkowie rodziny, przyjaciele, koledzy, parafianie … wszyscy są podobnie jak my ludźmi potrzebującymi Bożego miłosierdzia. Niech Pan, za wstawiennictwem Maryi, Matki Miłosierdzia da nam być świadkami Jego przebaczenia, które oczyszcza serce i przemienia życie.

Tłumaczenie: Radio Watykańskie