Jestem sobą

Rozmowa z Kamilem Stochem, dwukrotnym mistrzem olimpijskim i zdobywcą Kryształowej Kuli w skokach narciarskich

Czuje się Pan sportowcem spełnionym?

– Spełniam się. Sporo już osiągnąłem, jednak nie mam zamiaru na tym poprzestać. Nadal jestem głodny sukcesów i kocham to, co robię.

Przyznał Pan kiedyś, że to nawet dobrze, że w ostatnim sezonie nie wygrał wszystkiego, bo nadal może Pan wyznaczać sobie jakieś cele.

– No tak, nie zdobyłem medalu mistrzostw świata w lotach. Jednak nawet gdybym to uczynił, to mógł- bym znaleźć cel, i to niekoniecznie związany z konkretnymi wynikami sportowymi. W rozwoju nie chodzi bowiem tylko o medale, miejsca, ale ciągłe doskonalenie swoich umiejętności. Ja wciąż mam nad czym pracować.

Poprzeczka jest jednak zawieszona bardzo wysoko, bo co może poprawiać podwójny mistrz olimpijski?

– Spokojnie, może, może, proszę zapytać trenera. Wiem dobrze, co dzieje się wokół mnie. Choć dopiero sezon się zakończył, już słyszę o planach i nadziejach związanych z kolejnym. Staram się jednak o tym nie myśleć, nie dać się ponieść wirowi wydarzeń, całej tej karuzeli, która kręci się naprawdę szybko i łatwo może porwać. Skupiam się na tym, co jest tu i teraz, wiem, że jest dużo do zrobienia. Cały czas uważam, że znajduję się na początku jakiejś drogi, wciąż wiele przede mną.

Kiedy rok temu został Pan mi- strzem świata, mówił Pan, że kompletnie nie zmienił swego podejścia do sportu, życia. A jak jest teraz, po zdobyciu złota olimpijskiego, i to niejednego, tylko dwóch?

– Nic się w tej materii nie zmieniło i mam nadzieję, że nie zmieni się nigdy. Chciałbym nadal żyć jak do tej pory, nie czuję się od nikogo lepszy czy inny tylko dlatego, że zostałem mistrzem olimpijskim. Staram się za to być sobą i dalej robić swoje. Wiem też dobrze, jak powinno wyglądać moje życie, jak chcę, by wyglądało. Dlatego nie mam zamiaru robić niczego, co stoi w sprzeczności z tym, co jest dla mnie ważne i w co wierzę.

Ale czy tego Pan chce, czy nie, jest Pan wielką gwiazdą sportu. Nie tylko polskiego.

– Jest mi miło, gdy ktoś docenia to, co robię. Ale też nie czuję się gwiazdą, tylko zwykłym sportowcem, który po prostu wykonuje swoją pracę. Pracę i pasję. Poza tym uważam, że szacunek należy się każdemu sportowcowi, niezależnie od tego, czy zdobywa medale wielkich imprez, czy plasuje się na dalekich lokatach. Wiem doskonale, ile kosztują treningi, ile trzeba dać z siebie i poświęcić. Jednym się udaje, praca owocuje medalami, drugim nie, ale jednym i drugim należy się uznanie.

Dni, ba, tygodnie po zakończeniu sezonu miał Pan wypełnione przeróżnymi spotkaniami, konferencjami, co chwilę odbierał Pan nagrody i wyróżnienia. Jak w tym wszystkim się nie zatracić?

– Trzeba pozostać sobą i nie dać się porwać temu wszystkiemu. Trzeba czerpać dobrą energię od najbliższych. Ja mam to szczęście, że oni cały czas przy mnie są i dbają o to, bym nie popełnił jakiegoś głupstwa. W razie czego od razu interweniują (śmiech).

Może Pan jeszcze w spokoju, incognito, wyjść do kina czy restauracji?

– Mogę, nie mam z tym problemu.

Jest Pan w stanie porównać olimpijskie złoto z Kryształową Kulą?

– Nie, nie da się ich porównać. Ale jedno je łączy, bo i medale z Soczi, i Kryształowa Kula zostały okupione bardzo ciężką pracą. I stanowiły najlepszą za nią nagrodę.

Co Pan myśli o Noriakim Kasai?

– Fajny facet. Bardzo pozytywny.

Pytam o niego, bo jest kimś wyjątkowym. Ma prawie 42 lata i zapowiada, że polata jeszcze do kolejnych igrzysk, w 2018 roku. To, Pana zdaniem, fantastyczna sprawa czy szaleństwo?

– Jak widać, nie ma rzeczy niemożliwych i Noriaki jest tego doskonałym przykładem. Oczywiście nie każdy byłby w stanie pójść jego śladem i skakać tak długo. Japończycy mają jednak to „coś” w genach, wyjątkowe zdolności psychofizyczne. W przypadku Noriakiego dochodzi jednak jeszcze inna kwestia. On uwielbia skakać, sport cały czas sprawia mu ogromną radość. Bez niej pewnie już dawno skończyłby karierę.

Wyobraźmy sobie: jest rok 2022, Kraków organizuje zimowe igrzyska, Kamil Stoch ma 35 lat – niewiele w porównaniu z Kasai.

– Nie, nie wybiegam aż tak daleko w przyszłość. Nie mam pojęcia, co wydarzy się do 2022, to szmat czasu.

Skupmy się zatem na bliższej przyszłości. Myśli Pan już, co zrobić, by kolejny sezon był równie udany, a może nawet lepszy?

– Będziemy się zastanawiać. Jestem ja, jest trener, są ludzie od szukania nowinek, tego, co możemy udoskonalić. W ostatnim sezonie osiągnąłem już pewien poziom i mam nadzieję, że w kolejnym będę szlifował i poprawiał to, co już jest. Ten mocny fundament.

Dziękuję za rozmowę.

drukuj
Tagi: ,

Drogi Czytelniku naszego portalu,
każdego dnia – specjalnie dla Ciebie – publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła i naszej Ojczyzny. Odważnie stajemy w obronie naszej wiary i nauki Kościoła. Jednak bez Twojej pomocy kontynuacja naszej misji będzie coraz trudniejsza. Dlatego prosimy Cię o pomoc.
Od pewnego czasu istnieje możliwość przekazywania online darów serca na Radio Maryja i Tv Trwam – za pomocą kart kredytowych, debetowych i innych elektronicznych form płatniczych. Prosimy o Twoje wsparcie
Redakcja portalu radiomaryja.pl