Poświęcenie pomnika Fryderyka Chopina w Tiranie 

Dzięki współpracy z władzami miasta stołecznego Tirana zdołaliśmy wspólnymi wysiłkami odnowić skwer Fryderyka Chopina w Tiranie, w roku 210. rocznicy urodzin polskiego kompozytora i patrioty. Nie przez przypadek odsłonięcie nowej tablicy i oświetlenia pomnika przypadło w przeddzień Światowego Dnia Muzyki.

Święto Muzyki to cykliczna impreza odbywająca się na całym świecie 21 czerwca, pierwszego dnia lata. Idea narodziła się we Francji, ale jest w tym polski akcent. Na pomysł obchodzenia Święta Muzyki wpadł bowiem Marcel Landowski, francuski kompozytor polskiego pochodzenia. Jego inicjatywę podchwycili i spopularyzowali Maurice Fleuret i Jack Lang, ówczesny minister kultury Francji. Najlepszą postacią łączącą tę francusko-polską ideę jest właśnie Fryderyk Chopin.

Fryderyk Chopin, kompozytor znany na całym świecie, jest na różny sposób klasyfikowany w sensie narodowościowym. Niektórzy definiują go jako Polaka, inni twierdzą, że zasadniczo był on Francuzem, jeszcze inni, że ze względu na swą twórczość był obywatelem świata. Owe niejasności i nieporozumienia występują tak dziś, jak występowały w czasach Chopina. Wydaje się jednak, że o narodowości Chopina najbardziej świadczy postawa artysty, jego osobiste zdanie na ten temat. Fryderyk Chopin upiększał, uszlachetniał wszystko. Swój patriotyzm i obcowanie całego swego bohaterskiego ducha przelał w swoją twórczość: w Etiudy, Ballady, Nokturny, Mazurki czy  Polonezy.  Twórczość wielkiego kompozytora miała ogromny wpływ na kulturę światową i jeszcze większy wpływ na kulturę polską. W polskim życiu kulturalnym odbierany był on zawsze jako jeden z najwybitniejszych Polaków. Tak postrzegali jego życie i twórczość inni polscy kompozytorzy, a także poeci. Tak postrzegamy go my – Jego Rodacy, dzisiaj.

Fryderyk Chopin pisał poezje bez słów. W muzyce Chopina słuchacze znajdą zawsze coś frapującego, nawet niechętni jej nie pozostaną zupełnie obojętni. Imię Chopina, znaczenie jego muzyki z biegiem lat – jak w przypadku każdego wielkiego twórcy – zaczęło wzrastać, nabierać nowych sensów, przemawiać do kolejnych pokoleń. Rodziła się stopniowo wielka tradycja Chopinowska. Chopin inspiruje przykładem raczej i postawą, niż swoją nie dającą się naśladować techniką kompozytorska i oryginalnym stylem – oto paradoks w chopinowskiej tradycji.

Tradycja ta trwa po dziś dzień także tutaj, w Albanii, gdzie prężnie działa Towarzystwo Chopinowskie z Maestro Ciko na czele i gdzie rosną nowe pokolenia zakochanych w muzyce Chopina wirtuozów, takich jak młoda Albanka, Pani Laura Sulaj, której talent został doceniony podczas tegorocznych, specyficznych ze względu na pandemię, bo wirtualnych Dni Europy, gdzie dostąpiła zaszczytu zagrania na fortepianie hymnu państwowego Republiki Albanii.

Muzyka Chopina odnalazła się w zupełnie innej perspektywie XXI w. i zaskakująco dobrze opieraj się próbie czasu. Fryderyk Chopin – uosobienie romantyzmu, nie wyklucza w XXI w. obrazu Chopina – wielkiego nowatora i mistrza warsztatu kompozytorskiego.

Dziś tradycja chopinowska to nie tylko szereg szacownych instytucji, autorytetów artystycznych i naukowych, to także stale żywe pole inspiracji, nowych pomysłów i dokonań, a przede wszystkim wielki krąg ludzi, dla których postać kompozytora jest szczególnie droga i bliska. Cieszę się, że tradycja ta na stałe wpisała się także w kulturę Albanii, a krąg ludzi ją rozumiejących przyczynił się do odnowienia Skweru Chopinowskiego w Tiranie i stałej obecności Fryderyk Chopin w tym mieście. Perspektywy na przyszłość wydają się otwarte i szerokie, tym bardziej że muzyka Chopina będzie nas jeszcze nie raz zachwycać i zdumiewać, by zdobyć serca mieszkańców Tirany i całej Albanii.

o. Andrzej Michoń CSsR/radiomaryja.pl