Z Ojczyzny Jezusa
Pokój i Dobro!
Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo,
Święta Boża Rodzicielko, Maryjo,
która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem.
Tymi słowami przed ośmioma wiekami modlił się do Maryi święty Franciszek z Asyżu. Przypominając tę modlitwę wchodzimy w maryjną atmosferę maja. W Jerozolimie, podobnie jak w Polsce, rozpoczęliśmy tradycyjne majówki, które przez śpiew litanii loretańskiej oraz rozważania przymiotów Dziewicy z Nazaretu, wybranej przez Boga na Matkę Jezusa Chrystusa wyrażają naszą cześć i miłość do Matki Bożej.
W pierwszym dniu maja uczciliśmy św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, a w dniu 3 maja celebrowaliśmy uroczystość Matki Bożej, Królowej Polski. Tradycyjnie w Jerozolimie została zorganizowana Msza Święta za Ojczyznę. Jerozolimską modlitwę za Polskę zainicjował książę Roman Stanisław Sanguszko podczas swojej dziękczynnej pielgrzymki do Ziemi Świętej w 1847 roku. Po szczęśliwym powrocie z 14 letniego zesłania na Sybir za głęboką religijność i ducha patriotycznego, książę Sanguszko, określany przez kroniki przydomkiem „Sybirak”, wybrał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Świadectwem jego obecności w Ojczyźnie Chrystusa jest wotywny kielich ofiarowany do bazyliki Grobu Świętego w Jerozolimie z łacińskim napisem Dar polskiego wygnańca Rok Pański 1847 (Votum exulum Polonorum A.D. 1847) oraz fundacja Mszy świętej w intencji Polski, która każdego roku, w dniu 3-go maja, jest sprawowana przy Bożym Grobie przez polskiego franciszkanina z Kustodii Ziemi Świętej.
Kontynuując ponad 160 letnią tradycję odprawiania w Jerozolimie Mszy świętej pro Polonia w tym roku w związku z przypadającym w dniu 3 maja prawosławnym Wielkim Piątkiem uroczysta eucharystia została zaplanowana na godz. 11 w kaplicy Najświętszego Sakramentu w bazylice Zmartwychwstania. Jednak tłumy prawosławnych pątników pragnących nawiedzić Kalwarię i Boży Grób kontrolowanych przez setki izraelskich policjantów uniemożliwimy nam Polakom dotarcie do bazyliki. Podjęliśmy więc decyzję o przeniesieniu celebracji do znajdującego się w sąsiedztwie franciszkańskiego kościoła Najświętszego Zbawiciela.
Do uroczystej koncelebry włączyło się kilkunastu kapłanów pielgrzymów oraz misjonarzy, profesorów i studentów przebywających w Jerozolimie. Okolicznościowe kazanie wygłosił o. jubilat Nikodem Gdyk OFM, wice komisarz Komisariatu Ziemi Świętej z Krakowa. O. Nikodem w tym roku będzie obchodził 25 lecie święceń kapłańskich, które otrzymał w Jerozolimie, w kościele Najświętszego Zbawiciela 29 czerwca 1988 roku. Witając przybyłe siostry zakonne, wolontariuszy, licznych pielgrzymów oraz przedstawicieli polskiej ambasady w Tel Awiwie na czele z panem ambasadorem Jackiem Chodorowiczem powiedział: „Dzisiaj, gromadzi nas tutaj wszystkich, Polaków, Matka Boża – Pani z Jasnej Góry w Jej częstochowskim obrazie, o smagłej, oliwkowej, jakby opalonej palestyńskim słońcem twarzy”. Obok ambony skąd przemawiał kaznodzieja przy paschale symbolizującym zmartwychwstałego Pana była wystawiona ikona Czarnej Madonny. Dekoracyjną kompozycję stanowiła biało-czerwona flaga oraz bukiet róż w narodowych barwach.
Medytacja o. Nikodema miała historyczne i teologiczne wątki. W kontekście uroczystości Królowej Polski i Konstytucji 3-go Maja przypomniał relację jaką ponad sto lat temu pozostawił nam o. Zygmunt Janicki, organizator pierwszej polskiej pielgrzymki do ziemskiej Ojczyzny Chrystusa w 1907 r. Wówczas z ramienia Komisariatu Ziemi Świętej w Galicji, przybyło do Jerozolimy prawie pięciuset naszych Rodaków, z trzech zaborów, aby przy pustym Grobie Bożym, modlić się o rychłe zmartwychwstanie Polski. „Pielgrzymka nasza – wspominał o. Janicki – sposobiła się do uroczystego pochodu, gdy z dworca kolejowego w Jerozolimie mieliśmy iść do Grobu Chrystusa. Na czele jej rozwinięto sztandar z wizerunkiem Tej, co Jasnej broni Częstochowy i podobizną św. Kazimierza, co na chwałę Polskiej Korony Królowej śpiewał w komnatach królewskich: «Póki żyję, niech Maryję wielbi dusza moja»”.
Nawiązując do przeżywanego Roku Wiary o. kaznodzieja podkreślił, że „prawdziwa wiara, choćby była tak maleńka jak ziarno gorczycy może przenosić góry i drzewa. Górą i drzewem dla człowieka wierzącego są trudności i przeszkody stojące na drodze do ostatecznego celu – do osiągnięcia Królestwa niebieskiego. Na tej drodze – dodał – przewodniczką jest nam Maryja, Matka Boża, nasza Pani Częstochowska i Królowa Polski. Maryja z Nazaretu z matczyną miłością napomina: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. To znaczy, miejcie nadzieję, ufność i wiarę, jak ziarnko gorczycy… Bądźcie odważni i wierzcie w Ewangelię (por. Mk 1,15), bądźcie świadkami Chrystusowego Zmartwychwstania”.
Przy ołtarzu obok wizerunku Częstochowskiej ikony – Królowej Polski stała również piękna figura Matki Bożej, przygotowana na majowe nabożeństwa odprawiane codziennie przez lokalną wspólnotę parafii jerozolimskiej. Patrząc na kobierzec kwiatów ustawiony przy Matce Bożej spontanicznie nasuwały się słowa maryjnej pieśni: „Chwalcie łąki umajone, góry, doliny zielone. Chwalcie, cieniste gaiki, źródła i kręte strumyki.”. I choć w Ziemi Świętej gorące słońce wypaliło już wiosenne łąki, a góry i doliny mają pożółkły kolor maryjna pobożność tutejszych chrześcijan roznieca w sercach radość życia, kontemplując Tę, która jest najpiękniejszym „Kwiatem” Ziemi Świętej i najmilszą Bogu wonią.
Przeżywając prawosławną Wielkanoc kontynuujemy radość spotkania ze Zmartwychwstałym Panem, na wzór Maryi i apostołów. Christos anesti! – Christos Woskriesie! – Chrystus zmartwychwstał. Alleluja!
o. dr Jerzy Kraj OFM