„Z Ojczyzny Jezusa „
Pokój i Dobro!
Święto Ofiarowania Pańskiego, kiedy wspominamy jak Maryja z Józefem przynieśli małego Jezusa do jerozolimskiej świątyni przypomina współczesnemu człowiekowi, iż ludzkie życie jest darem Boga. Każde dziecko, w osobie Jezusa, Syna Bożego jest w tym starotestamentalnym geście jakby przedstawiane Panu Bogu. Niestety dzisiejszy świat nie szanuje poczętego życia i często również dzieci są ofiarami ludzkiego egoizmu i ekonomicznych kalkulacji.
Ewangeliczne przesłanie i nauczanie Kościoła wyraźnie wskazuje jaką miłością i troską należy otaczać bezbronne i niewinne dzieci. Również w Ziemi Świętej najmłodsi cierpią z powodu konfliktu palestyńsko-izraelskiego i trudnej sytuacji ekonomicznej zwłaszcza w palestyńskich rodzinach. Liczne instytucje charytatywne starają się pomagać rodzinom i ich dzieciom. Jedną z form pomocy są sierocińce lub domy dziecka. W miniony piątek, 4 lutego, w Betlejem został uroczyście poświęcony drugi polski Dom Dziecka w Ziemi Świętej. Pierwszy Dom Pokoju – Home of Peace powstał na Górze Oliwnej w Jerozolimie w 1967 roku. Drugi został wybudowany w ostatnich latach w Betlejem, blisko muru dzielącego Autonomię Palestyńską z Izraelem. Inicjatorką obydwóch Domów Dziecka jest siostra Rafała Włodarczyk, elżbietanka z poznańskiej prowincji zgromadzenia św. Elżbiety. Kamień węgielny został poświęcony przez łacińskiego patriarchę Jerozolimy w 2008 roku. W grudniu następnego roku do nie wykończonego jeszcze w pełni domu przeniosły się dwie siostry: Rafała i Kryspina, które stanowią obecnie wspólnotę betlejemskiego Domu Dziecka Home of Peace. Pod ich opieką wychowują się już trzy pierwsze dziewczynki z biednych lub rozbitych rodzin.
Na oficjalną inaugurację i poświęcenie został zaproszony ks. bp Wiktor Skworc. Wraz z biskupem ordynariuszem przybyła grupa kapłanów oraz pielgrzymów diecezji tarnowskiej, obchodzącej w tym roku 225 lecie powstania. Diecezjalna pielgrzymka ma więc przede wszystkim charakter dziękczynny. W jej program zostało wpisane uroczyste poświęcenie Domu Dziecka prowadzonego przez polskie elżbietanki w Betlejem. Do jego powstania, „małą cegiełkę”, jak wyraził się bp Skworc, wnieśli również diecezjanie tarnowscy. Na początku koncelebrowanej eucharystii s. Rafała przywitała Jego Ekscelencję, matkę prowincjalną z Poznania oraz przybyłych pielgrzymów. Przedstawiając historię betlejemskiego Home of Peace, elżbietanka mówiła: „Sprzymierzeńcami w powstaniu tego dzieła stali się przypadkowi ludzie i pielgrzymi odwiedzający Ziemię Świętą. Początków Home of Peace, zarówno na Górze Oliwnej w Jerozolimie jak i w Betlejem nie da się zawrzeć w kilku zdaniach. Znaczą ją wysiłek, czasami ogromny trud fizyczny i duchowy, łzy, nieprzespane noce, ale także – podkreśliła s. Rafała – uśmiech dziecka podtrzymujący nas na duchu, aby nawet na moment nie ustać na drodze zmagań o jego lepsze jutro”. Na zakończenie s. Rafała powiedziała: „Ufne w Opatrzność Pana Boga i życzliwość ludzi dobrej woli, z wiarą i radością rozpoczynamy pracę w nowo powstałym domu dla dzieci Home of Peace w Betlejem. Razem z naszymi dziećmi tutaj na Miejscach Świętych modlimy się za naszych dobrodziejów oraz o to, aby każde dziecko na całym świecie znalazło godziwe warunki do życia”.
Podczas homilii bp Wiktor Skworc nawiązał do słów powitania s. Emerencji Pawłowskiej, przełożonej prowincjalnej z Poznania, która przypomniała, że pierwsze elżbietanki przybyły do Jerozolimy 25 marca 1931 roku, czyli 80 lat temu. Przejęły wtedy opiekę nad pierwszym Domem Polskim w Starym Mieście, w pobliżu bazyliki Bożego Grobu. W latach Drugiej Wojny Światowej powstał Nowy Dom Polski, jako dom pielgrzyma dla naszych rodaków. Po wojnie sześciodniowej został założony na Górze Oliwnej sierociniec – Dom Pokoju. Czwarta placówka jest kontynuacją wieloletniej i ofiarnej służby polskich elżbietanek pielgrzymom z Polski i różnych stron świata oraz lokalnej społeczności, a zwłaszcza najbiedniejszym dzieciom. Homilia biskupa była refleksją nad rolą i znaczeniem dziecka we współczesnym świecie, a zwłaszcza w Ziemi Świętej. „Ten dom – mówił ordynariusz tarnowski – ma służyć młodemu pokoleniu, które żyje na tej ziemi, niezależnie do tego do jakiego narodu przynależy, jaką religię wyznaje. Ten dom ma służyć każdemu dziecku, każdemu człowiekowi”. „Dziękujemy siostrze Rafale, – kontynuował swoją myśl – że nas uczy wrażliwości na dzieci żyjące tu w Ziemi Świętej, w Jerozolimie, w Betlejem. Z tą lekcją, z tym pouczeniem wyjeżdżamy także z tego miejsca, żebyśmy jeszcze bardziej byli wyczuleni na los dzieci w naszej Ojczyźnie i w całym świecie”.
Przed końcowym błogosławieństwem bp Skworc przypomniał zgromadzonym znaczenie ludzkiego życia. „Z tego miejsca, z Betlejem – mówił – winniśmy odejść z postanowieniem troski o dziecko, także o to dziecko nienarodzone. Jako ludzie wierzący mamy bardzo poważną siłę w naszym sercu i w naszym ręku a jest nią modlitwa, dlatego Kościół proponuje duchową adopcję poczętego dziecka”.
Po zakończonej Eucharystii biskup odmówił modlitwę poświęcenia domu i przeszedł przez budynek kropiąc wodą święconą wszystkie pomieszczenia. Ufni w oręż modlitwy wspierajmy nowo powstałe dzieło prośbą o Boże błogosławieństwo dla sióstr i ich wychowanek oraz o nowe powołania, potrzebne do kontynuowania dzieł charytatywnych założonych w Ziemi Świętej przez siostry zgromadzenia św. Elżbiety z prowincji poznańskiej.
o. dr Jerzy Kraj