XVII Pielgrzymka Rodziny Radia Maryja na Jasną Górę : Rozważanie Apelu Jasnogórskiego
Maryjo, Matko Jezusa, Królowo Polski!
Jak każdego wieczora gromadzimy się przed Twoim obliczem i wpatrujemy się w Twoje zatroskane i pełne miłości oczy. Ty spoglądasz na nas i pragniesz nas wspomagać, i pragniesz nam pomagać. Wskazujesz na Twojego Syna – Drogę, Prawdę i Życie. Tak wiele osób jest dzisiaj z nami. Wpatrują się w Twe oblicze nie tylko ci, zgromadzeni w tej kaplicy, ale również tak wielu jednoczy się z nami poprzez fale Radia Maryja i Telewizji Trwam. Gromadzi się u Ciebie wielka Rodzina Radia Maryja. Przyszli tutaj, aby dać świadectwo swej wierności, aby prosić i dziękować Tobie, Gwiazdo Ewangelizacji, za Twe pośrednictwo i wsparcie. Maryjo, gromadzimy się u Ciebie, w Twoim sanktuarium, i przynosimy ze sobą nasze troski i problemy, nasze radości i chwile szczęścia. W naszym życiu odbija się los naszych rodaków, a nasze troski i radości są troskami i radościami wszystkich Polaków. Racz wysłuchać naszego dziękczynienia i naszego błagania. W Tobie pokładamy nadzieję, bo wiemy, że nas nigdy nie zawiodłaś i nie zawiedziesz. Przyszło nam żyć w niełatwych czasach. Czasach szalonej gonitwy i czasach zagubienia. To czasy, kiedy łatwo się pogubić i zagubić w rozlicznych złożonych sytuacjach. Nie zawsze wiemy, gdzie jest prawdziwa miłość, nie zawsze potrafimy odczytać i przyjąć prawdę, jakże często tracimy nadzieję. Maryjo, nasza Pośredniczko i nasza Orędowniczko, prosimy Twojego Syna, abyśmy potrafili przyjąć miłość, prawdę i zbawczą nadzieję, jakie przynosi światu Twój Syn Jezus Chrystus, uwierzyć im i zawierzyć. Dlatego w ostatnich dniach wsłuchujemy się uważnie w słowa Ojca Świętego Benedykta XVI i odkrywamy, że „Miłość jest największym darem, jaki Bóg przekazał ludziom, jest Jego obietnicą i naszą nadzieją” (Caritas in veritate, 2). Pragniemy w naszym codziennym życiu: religijnym, rodzinnym, społecznym i politycznym, kierować się przekonaniem, że „Bez prawdy, bez zaufania i miłości do prawdy, nie ma świadomości i odpowiedzialności społecznej, a działalność społeczna zostaje uzależniona od prywatnych interesów i logiki władzy, prowadząc do dzielenia społeczeństwa, a tym bardziej społeczeństwa zmierzającego do globalizacji, w trudnych momentach jak obecnie” (Caritas in veritate, 5). Uczy nas tego nasza historia i uczą nas tego obecne trudne czasy, że miłość fałszywa, ta, która nie prowadzi do prawdy, ucieka od wymagań, ucieka od wysiłku i skrywa się przed światłem prawdy, a w końcu pozbawia nadziei. Zauważamy, że fałszywa prawda, pozbawiona swego odniesienia do miłości i nadziei, stoi u podstaw przejaskrawionych rygoryzmów i zakamuflowanego wyzysku. Zdajemy sobie sprawę, że „Bez Boga człowiek nie wie, dokąd zmierza, i nie potrafi nawet zrozumieć tego, kim jest. Wobec olbrzymich problemów rozwoju narodów, które niemal wpędzają nas w zniechęcenie i rezygnację, przychodzi nam na pomoc słowo Pana Jezusa Chrystusa, który uświadamia nam: >Beze Mnie nic nie możecie uczynić< (J 15, 5), i dodaje odwagi: >A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata< (Mt 28, 20)” (Caritas in veritate, 78). Dlatego przychodzimy dzisiaj do Ciebie, aby napełnić się nową miłością w prawdzie i nadziei. Przychodzimy, aby dziękować i prosić. Wiemy, że jesteś z nami, że pamiętasz, że czuwasz. Prosimy, aby Twój Syn błogosławił naszym poczynaniom, aby nas prowadził i umacniał. „Bądź z nami w każdy czas wspieraj i ratuj nas, Matko, bądź z nami w każdy czas!”