116 lat temu urodziła się Helena Kowalska – Apostołka Bożego Miłosierdzia. „Dzienniczek” św. s. Faustyny jest, obok Biblii, najbardziej popularną książką katolicką świata

Święta siostra Faustyna to mistyczka i wizjonerka, która w „Dzienniczku przekazała światu wielkie orędzie Bożego Miłosierdzia oraz zachętę do całkowitego zawierzenia Stwórcy – słyszymy w dzisiejszej edycji cyklu Poczet Wielkich Polaków na antenie TV Trwam.

Do grona Wielkich Polaków przestawionych w cyklu Telewizji Trwam dołączyła św. Faustyna Kowalska. Ta siostra zakonna, nazywana „sekretarką Bożego Miłosierdzia”, wywarła ogromny wpływ na duchowość katolicką.

– Mamy do czynienia z kobietą, która zmieniła losy Kościoła. To, co wprowadziła do myśli katolickiej, przerasta znacznie wiek XX, XXI, a jeszcze nie wiem, gdzie w historię pójdzie ten właśnie dorobek – mówi o świętej  historyk Piotr Sutowicz.

Święta urodziła się 25 sierpnia 1905 r. w rolniczej rodzinie ze wsi Głogowiec. Podążając za głosem powołania w wieku 20 lat wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Wcześniej sama musiała zapracować na posag, którego wymagano od kandydatek do zakonu.

– Prosta dziewczyna, która z woli Boga stała się nie tylko zakonnicą, ale mistyczką i wizjonerką, spinająca w swoim zakonnym życiu wielką tajemnicę Miłosierdzia Bożego. Ta tajemnica stała się treścią jej życia i przesłania, stała się też treścią życia Kościoła w XXI wieku – opowiada dziennikarz Radosław Brzózka.

Pierwszych wizji Pana Jezusa doświadczała jeszcze przed złożeniem ślubów zakonnych. Wiele ze swoich mistycznych przeżyć, duchowych doświadczeń i wizji zapisała w słynnym „Dzienniczku”.

– W jednej książce zawarty jest skarb duchowości dostępny dla wszystkich bez żadnych wyjątków: koronka do Miłosierdzia Bożego, obraz Jezusa Miłosiernego, niedziela Bożego Miłosierdzia – podkreśla ks. prof. Paweł Rytel-Andrianik.

Jednym z najbardziej znanych momentów z życia siostry Faustyny jest wizja z 22 lutego 1931 r. Święta ujrzała wtedy Pana Jezusa w białej szacie, z jedną ręką uniesioną do błogosławieństwa, a drugą położoną na wysokości serca. Z uchylenia szaty wychodziły dwa wielkie promienie: jeden czerwony, a drugi blady. Z nakazu Pana Jezusa ten wizerunek został uwieczniony na płótnie z podpisem „Jezu ufam Tobie”.

„Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci Ja sam bronić ją będę jako swej chwały” – brzmi obietnica Pana Jezusa zapisana w „Dzienniczku” s. Faustyny.

Pokora siostry Faustyny oraz charakter jej życia zakonnego nie pozwalały jej na aktywne propagowanie kultu Bożego Miłosierdzia. Żeby cały świat dowiedział się o tym orędziu, Pan Bóg posłużył się spowiednikiem św. Faustyny, bł. ks. Michałem Sopoćko. Do rozszerzenia kultu poza granice Polski przyczynił się w dużej mierze także św. Jan Paweł II.

– Siostra Faustyna i jej kolosalne orędzie złożone z „Dzienniczka”, Koronki, Obrazu i Godziny Świętej – to że się to udało wnieść do świata, to jest ogromna praca ks. Sopoćki, ale też kolejny przejaw wielkości Jana Pawła II. On był człowiekiem, który tą iskrę, która wyszła z Polski, podchwycił i przeniósł w świat. Warto wiedzieć, że „Dzienniczek” jest, obok Biblii, w tej chwili najbardziej popularną książką katolicką świata. To świadczy o wielkości tego orędzia – mówi Piotr Sutowicz.

To właśnie papież Jan Paweł II 19 lat temu zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu [więcej]. Tego samego dnia, a więc 17 sierpnia 2002 roku, konsekrował też sanktuarium Miłosierdzia Bożego.

radiomaryja.pl