Prof. Wanda Półtawska: Wreszcie mam poczucie, że jestem w Polsce

„Wreszcie mam poczucie, że jestem w Polsce, wśród ludzi, którzy rozumieją, co to słowo znaczy”- powiedziała prof. Wanda Półtawska, lekarka, obrończyni życia, najbliższa przyjaciółka i współpracownica Karola Wojtyły podczas uroczystości odznaczenia przez prezydenta Andrzeja Dudę Orderem Orła Białego.

Uroczystość wręczenia Orderu Orła Białego odbyła się na Zamku Królewskim w Warszawie z okazji Święta Konstytucji 3 Maja.

Prof. Wanda Półtawska na ręce prezydenta złożyła podziękowania. „Wreszcie mam poczucie, że jestem w Polsce” – powiedziała.

– Dziękuję panu prezydentowi za ten dzień, bo wreszcie mam poczucie, że jestem w Polsce, wśród ludzi, którzy rozumieją, co to słowo znaczy. Długo czekaliśmy na to. Miałam serię frustracyjnych reakcji, jak z Ravensbrück wróciłam w gruncie rzeczy do następnej niewoli. I dopiero dzięki temu, co tu, teraz mam poczucie, że jednak dożyłam tego, o co chodziło w całym moim życiu i życiu mojego pokolenia – powiedziała prof. Wanda Półtawska.

Prezydent Andrzej Duda, zwracając się do prof. Półtawskiej pokreślił, że spotyka go wielki zaszczyt.

– Jestem zaszczycony, że mogłem wręczyć pani to odznaczenie. Dziękuję, że pani wstała i spotkaliśmy się prawie na środku tej sali, mimo że lata służby nadwyrężyły pani siły. Osoba taka, jak Pani, o takiej moralności i tak wielkiej etyce, i twardych zasadach, mogła nie wstawać przed prezydentem Rzeczypospolitej – powiedział prezydent.

Prezydent Andrzej Duda wyraził także uznanie za jej aktywność w krzewieniu wartości chrześcijańskich.

– Za działalność niezłomną przez tak wiele lat, przez dziesięciolecia, od czasów młodości – służby harcerskiej, konspiracji, za świadectwo wiary, wartości rodziny, życia ludzkiego, zwłaszcza dzieci, zwłaszcza nienarodzonych, za wiarę i służbę tak niezwykle cenioną przez naszego ojca świętego Jana Pawła II, bardzo dziękuję – powiedział prezydent.

Wanda Półtawska urodziła się w 1921 roku w Lublinie. Podczas wojny przebywała w obozach koncentracyjnych Ravensbrück oraz Neustadt-Gleve. Po wojnie pracowała w szpitalu psychiatrycznym, a następnie zajmowała się poradnictwem małżeńskim i rodzinnym.

RIRM