Częstochowa: plenerowa wystawa o życiu i dziedzictwie ks. kard. Stefana Wyszyńskiego

31 plansz ze zdjęciami i informacjami prezentującymi życie i dziedzictwo ks. kard. Stefana Wyszyńskiego pojawiło się na murach Jasnej Góry w Częstochowie. Oficjalne otwarcie tej poświęconej przyszłemu błogosławionemu plenerowej wystawy zaplanowano na sobotę.

28 maja minęła 39. rocznica śmierci ks. kard. Wyszyńskiego, którego beatyfikacja miała odbyć się 7 czerwca tego roku na pl. Piłsudskiego w Warszawie. W końcu kwietnia zdecydowano jednak o jej bezterminowym zawieszeniu. Nowy termin zostanie ustalony i ogłoszony po ustaniu epidemii koronawirusa.

Jasna Góra już od wielu miesięcy przygotowuje się do beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia. M.in. co miesiąc odbywają się poświęcone tej postaci spotkania pod hasłem „Maryjna droga do świętości Stefana Kardynała Wyszyńskiego”, a w maju rozpoczęły się codzienne wieczorne czuwania modlitewne, nazwane „Nocnym kołataniem do Matki Najświętszej u progu beatyfikacji” – będą odbywać się do 25 sierpnia.

Plenerowa wystawa zatytułowana „Per Mariam Soli Deo” (Przez Maryję samemu Bogu) ma przybliżyć postać i dokonania prymasa. Ekspozycja, zorganizowana przez Instytut Prymasa Wyszyńskiego przy współpracy z Jasnogórskim Instytutem Maryjnym i Regionalnym Ośrodkiem Kultury w Częstochowie, wpisuje się także w obchody Roku Prymasa Wyszyńskiego, ustanowionego przez Sejmik Województwa Śląskiego.

Na wystawę, którą będzie można oglądać do końca wakacji, składa się 31 plansz ze zdjęciami przyszłego błogosławionego, opatrzonych komentarzami, którymi są słowa Jana Pawła II i samego prymasa. Fotografie pochodzą głównie ze zbiorów archiwum Instytutu Prymasowskiego

„Plansze pokazują prymasa jako wielkiego Polaka, męża stanu, pasterza, przyjaciela Papieży, człowieka wolnego, niewolnika Matki Bożej, więźnia, obrońcę życia. To są hasła, ale one są po to, byśmy mogli w tych motywach przyswoić sobie, kim był i kim wciąż jest Prymas Tysiąclecia – zwłaszcza teraz, kiedy nadal przygotowujemy się do ogłoszenia go błogosławionym, odsłaniając i poznając to jego wielkie dziedzictwo” – napisał dyrektor Jasnogórskiego Instytutu Maryjnego o. Mariusz Tabulski OSPPE, cytowany przez biuro prasowe sanktuarium.

Usytuowanie plansz na murach Jasnej Góry od strony Bramy Papieskiej nie jest przypadkowe – to droga prowadząca na Jasną Górę przez bramę „Totus Tuus”, a ekspozycja nawiązuje tematycznie do tego papieskiego przesłania, o czym przypomina jej tytuł, mówiący o oddaniu Bogu za pośrednictwem Matki Bożej.

3 października ubiegłego roku papież Franciszek zatwierdził dekret otwierający drogę do beatyfikacji prymasa. Jego proces beatyfikacyjny trwał 30 lat. Rozpoczął się w 1989 r., czyli osiem lat po jego śmierci. W styczniu ubiegłego roku komisja lekarzy w watykańskiej kongregacji zatwierdziła dokumentację dotyczącą cudu. Następnie dekret zaakceptowała komisja teologów. Ostatnim etapem była ubiegłoroczna aprobata komisji kardynałów i biskupów. W Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych toczyło się też osobne postępowanie kanoniczne, zakończone w grudniu 2017 r. wydaniem dekretu o heroiczności cnót Prymasa Tysiąclecia, podpisanego przez Papieża.

Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli nad Bugiem. W 1920 r. wstąpił do seminarium duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1924 r. Objął wówczas wikariat przy katedrze włocławskiej, był też redaktorem naczelnym dziennika diecezjalnego. Następnie zaczął studiować prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1929 r. uzyskał dyplom doktora prawa kanonicznego. Osiem lat później został członkiem Rady Społecznej przy prymasie Auguście Hlondzie. W latach niemieckiej okupacji na polecenie władz diecezji ukrywał się. Prowadził konspiracyjną akcję oświatową, pełnił obowiązki kapelana Armii Krajowej. Po wojnie powrócił do Włocławka. W 1946 r. został biskupem lubelskim, a dwa lata później – arcybiskupem gnieźnieńsko-warszawskim i prymasem Polski.

Aresztowany został we wrześniu 1953 r. Więziony był w kilku miejscach, m.in. w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i w Komańczy. Wolność odzyskał w październiku 1956 r. i wrócił do Warszawy. Był inicjatorem Wielkiej Nowenny, czyli dziewięcioletniego programu odnowy moralnej narodu polskiego od 1957 do 1966 r., czyli tysiąclecia chrztu Polski. Brał udział w przygotowaniach i obradach Soboru Watykańskiego II, zainaugurował czuwania soborowe w Polsce w intencji obrad. W jego biografii podkreśla się, że w obliczu konfliktów społecznych stawał w obronie praw człowieka i narodu. We wrześniu 1978 r. pojechał z delegacją polskich biskupów do Niemiec, co było realizacją idei polsko-niemieckiego pojednania i przebaczenia.

PAP