Rodzinna wieczerza wigilijna

Narodzenie Jezusa to nie bajka. To historia, która się rzeczywiście zdarzyła dwa tysiące laty temu w Betlejem. Przez wiarę uznajemy w tym małym Dziecięciu narodzonym z Dziewicy Maryi prawdziwego Syna Bożego, który z miłości do nas stał się człowiekiem – mówił niedawno do dzieci i młodzieży z włoskiej Akcji Katolickiej Ojciec Święty Benedykt XVI. Aby ta prawda autentycznie żyła w naszych rodzinach, trzeba zatroszczyć się o jej przekazanie. Dokonuje się to poprzez podkreślanie religijnego charakteru Świąt Bożego Narodzenia i zwyczajów z nimi związanych. Jedynym w swoim rodzaju czasem rodzinnego przeżywania radości z przyjścia na świat Bożej Dzieciny jest wieczerza wigilijna.
Odpowiednie przygotowanie spotkania przy wigilijnym stole to bardzo odpowiedzialne zadanie. I chodzi tu nie tylko o tradycyjne potrawy, ale cały klimat, jaki ma podczas tego wieczoru panować. Wszak mamy poczuć atmosferę nocy betlejemskiej, a poprzez obecność najbliższych, jedność, wspólnotę i miłość – nastroić swe serca tak, aby biły bożonarodzeniowym rytmem.
Podstawową prawdą, którą trzeba sobie uświadomić, przystępując do przygotowywania wieczerzy wigilijnej, jest to, że ma ona mieć charakter religijny. Dlatego nie może podczas niej zabraknąć elementów, które ten charakter wyrażają i podkreślają.

Przygotowanie stołu
Stół powinien być nakryty białym obrusem. Pod nim umieszczamy siano, które przypomina o ubóstwie groty betlejemskiej i Maryi, która złożyła narodzonego Chrystusa na sianie w żłobie. Przyozdabiamy go zielonym igliwiem i świecami. W centrum kładziemy opłatek i otwartą księgę Ewangelii. Oczywiście na stół podaje się jedynie potrawy bezmięsne i napoje bezalkoholowe. Jedno miejsce przy stole powinno zostać wolne – to znak pamięci o bliskich zmarłych i o niespodziewanym gościu. Starym zwyczajem do stołu zasiadamy, gdy zabłyśnie pierwsza gwiazda.

Rodzinna modlitwa
Wieczerzę rozpoczyna zapalenie świecy wigilijnej, która symbolizuje obecność w rodzinie Chrystusa – Światłości Świata. Następnie rodzina wspólnie się modli, czemu przewodniczy ojciec. Po odmówieniu „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Maryjo”, „Wierzę w Boga”, „Chwała Ojcu” odczytuje się fragment Ewangelii wg św. Łukasza o Bożym Narodzeniu (Łk 2, 1-14).

Dzielenie się opłatkiem i życzenia
Kulminacyjnym momentem wieczerzy wigilijnej jest obrzęd łamania się opłatkiem i składania sobie wzajemnie życzeń. Powinna temu towarzyszyć atmosfera przebaczenia i pojednania. Biały opłatek jest wyrazem wzajemnej miłości i serdeczności.

Posiłek
Rozpoczyna się następnie wigilijna uczta. W czasie jej trwania wszyscy winni się troszczyć o świąteczną i życzliwą atmosferę. Oczywiście nie powinno zabraknąć wspólnego rodzinnego śpiewania kolęd, które należałoby przedłużyć zarówno na czas po posiłku, jak i na kolejne świąteczne dni. Można też słuchać płyt i nagrań o tematyce bożonarodzeniowej. Ważne, aby wigilii nie zakłócił telewizor. Również z rozpakowywaniem prezentów lepiej poczekać aż do skończenia uczty. Po ich rozpakowaniu bowiem trudno jest już czymkolwiek zainteresować dzieci.
Wigilia to święto całej rodziny, to wydarzenie o charakterze religijnym. To początek radosnego świętowania przyjścia na świat Jezusa, wydarzenia, poprzez które „Bóg odpowiedział z wielką miłością na obecne w naszych sercach pragnienie prawdy, przebaczenia i pokoju” (Benedykt XVI).