Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

W drugą niedzielę Wielkiego Postu przedstawiona  nam jest Ewangelia Przemienienia Jezusa: który zanurzony w modlitwie, na wysokiej górze, objawia światło Jego Boskiej chwały wobec trzech uczniów: Piotra, Jakuba i Jana, zapowiadając  w ten sposób swoje zmartwychwstanie.

Podróż apostolska, którą zakończyłem w ostatnich dniach, podróż do Meksyku była doświadczeniem jakby przemienienia  Pańskiego. Pan pokazał nam światło Jego chwały poprzez ciało swojego Kościoła, jego świętych ludzi, którzy mieszkają w tym kraju. Ciało tak często ranione, ludzie tak często uciskani, wzgardzeni, poniżeni w ich godność. W rzeczywistości, te różne spotkania  w Meksyku były pełne światła: światła wiary, która przemienia oblicza i rozświetla drogę.
„Duchowym środkiem ciężkości” mojej pielgrzymki było Sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe. Przede wszystkim zamierzałem milczeć przed obrazem Matki Boże. I dziękuję Bogu, że dał mi tę możliwość. Patrzyłem, kontemplowałem i Ona na mnie patrzyła oczami, w których odbijają się  spojrzenia wszystkich Jej dzieci; w Jej oczach skupiają się ich cierpienia z powodu przemocy, porwań, zabójstw, nadużyć wobec wielu biednych ludzi, a także wśród wielu kobiet.  Guadalupe jest najczęściej odwiedzanym sanktuarium maryjnym na świecie. Z całej Ameryki przybywają, aby modlić się tam, gdzie Virgen Morenitaukazała się Indianinowi św. Juana Diego, dając początek ewangelizacji kontynentu i jego nowej cywilizacji spotkania między różnymi kulturami.

I to jest właśnie dziedzictwo, które Pan powierzył Meksykowi: pielęgnować bogactwo różnorodności, a jednocześnie, pokazać harmonię wspólnej wiary, szczerej wiary i silnej,  która przejawia wielką  dynamiką i dowartościowaniem człowieczeństwa.  Podobnie jak moi poprzednicy, przybyłem do Meksyku, aby umocnić wiarę meksykańskich ludzi, i równocześnie, aby być przez nich umocnionym.  Całymi garściami przyjmowałem ten dar, aby stał się on dobrem Kościoła powszechnego.

Doskonałym przykładem tego, co mówię, jest przykład rodzin: Meksykańskie rodziny przyjęły mnie z radością, jako posłańca Chrystusa, Pasterza całego Kościoła; podarowali mi wyraziste i mocne świadectwo wiary żywej, wiary, która przemienia życie, a to jest budujące dla wszystkich rodzin chrześcijańskich na świecie.

I to samo można powiedzieć o młodzieży, o osobach konsekrowanych, kapłanach, o robotnikach i więźniach.
Dlatego dziękuję Panu i Matce Bożej z Guadalupe za dar tej pielgrzymki.

Ponadto dziękuję Prezydentowi Meksyku i innym władzom cywilnym za ich ciepłe powitanie; Serdecznie dziękuję moim braciom Biskupom, i wszystkim ludziom, którzy współpracowali na tak wiele sposobów.

Szczególne uwielbienie skierujmy do Trójcy za to, że Jej wolą było przy tej okazji, spotkanie  na Kubie z patriarchą Moskwy i Wszechrusi, drogim bratem  Cyrylem.  To spotkanie było bardzo upragnionym przez moich poprzedników. Także to wydarzenie jest proroczym światłem Zmartwychwstania, którego dziś świat  bardzo potrzebuje, bardziej niż kiedykolwiek.

Święta Matko Boża nadal kieruj naszymi drogami jedności.

po modlitwie Anioł Pański

Drodzy Bracia i Siostry!

Jutro odbędzie się w Rzymie międzynarodowa konferencja zatytułowana „Dla świata bez kary śmierci” promowana przez Wspólnoty św. Idziego. Mam nadzieję, że Sympozjum to da nowy impuls do zaangażowania na rzecz zniesienia kary śmierci. Znakiem nadziei jest rosnący w opinii publicznej sprzeciw wobec kary śmierci, także tylko jako legalnego narzędzia obrony społecznej. W istocie współczesne społeczeństwa mają zdolność radzenia sobie z przestępczością bez zabierania na zawsze szansy na zadośćuczynienie temu, który się dopuścił przestępstwa. Problem musi być postrzegany w kontekście systemu sprawiedliwości karnej, która winna być coraz bardziej zgodna z godnością osoby ludzkiej i z Bożym planem dla człowieka i społeczeństwa. Przykazanie „nie zabijaj” ma wartość bezwzględną i obejmuje zarówno niewinnych, jak i winnych.

Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia jest sprzyjającą okazją do promowania w świecie coraz bardziej dojrzałych form szacunku dla życia i godności każdej osoby. Także przestępca zachowuje nienaruszalne prawo do życia, dar Boga. Zwracam się do sumień rządzących, aby uzyskali międzynarodowy konsensus w sprawie zniesienia kary śmierci. Proponuję także, aby ci spośród nich, którzy są katolikami dokonali odważnego i przykładnego gestu: by żaden wyrok nie został wykonywany w tym Świętym Roku Miłosierdzia.

Wszyscy chrześcijanie i ludzie dobrej woli są wezwani w dzisiejszych czasach nie tylko do działania na rzecz zniesienia kary śmierci, ale również w celu poprawy warunków w więzieniach z szacunku dla ludzkiej godności osób pozbawionych wolności.

Kieruję serdeczne pozdrowienia dla rodzin, grup kościelnych, stowarzyszeń oraz do wszystkich pielgrzymów z Rzymu, z Włoch i innych krajów.

Pozdrawiam wiernych z Sevilli, Cadiz, Ceuty (w Hiszpanii) oraz z Triestu, Corato, Turynu. Szczególne pozdrowienie kieruję do Wspólnoty Jana XXIII, założonej przez Sługę Bożego ks. Oreste Benzi, która w następny piątek będzie prowadzić ulicami centrum Rzymu drogę krzyżową solidarności i modlitwy za kobiety będące ofiarami handlu ludźmi.

Wielki Post jest czasem sprzyjającym wejściu na drogę nawrócenia, której centrum jest miłosierdzie. Dlatego dzisiaj pomyślałem, że dam wam, którzy jesteście tutaj, na placu „lekarstwo duchowe” zwane Misericordina – pudełeczko zawierające różaniec i obrazek Jezusa Miłosiernego. Teraz będą je rozdawać ochotnicy, wśród których są ubodzy, bezdomni, uchodźcy, a także zakonnicy. Przyjmijcie ten dar jako duchową pomoc w szerzeniu, szczególnie w tym Roku Miłosierdzia, miłości, przebaczenia i braterstwa.

Życzę wszystkim dobrej niedzieli. Proszę nie zapominać o modlitwę za mnie. Smacznego obiadu i do widzenia!

Tłumaczenie: Radio Maryja