Wpisy

Film dokumentalny „Wiara ’44”

Sierpień to miesiąc, w którym szczególnie pamiętamy o bohaterach Powstania Warszawskiego. Chcieli Polski wolnej, nie pod butem obcego państwa. Wobec bestialstwa okupantów nadziei szukali w wierze. O jej roli przypomina film „Wiara ’44” wydany przez Instytut Pamięci Narodowej.

J. M. Pawłowicz: Ci, którzy walczyli i zginęli w Powstaniu Warszawskim, są bohaterami i wzorem do naśladowania, ale dużo ciężej było pracować, przeżyć i patrzeć na to, co dzieje się w kraju. Wszyscy marzyli o wolnej Polsce

Ci, którzy walczyli i ci, którzy zginęli, są dla nas bohaterami i wzorem do naśladowania, ale dużo ciężej było pracować, dużo ciężej było przeżyć i patrzeć na to, co dzieje się w kraju. Wszyscy marzyli o wolnej Polsce. Oni nie marzyli o Polsce, gdzie będą rządzić Sowieci. Oni nie marzyli o Polsce, gdzie będzie bezpieka, gdzie ich koledzy będą katowani i mordowani. Środowiska Powstańców do końca były inwigilowane przez bezpiekę – powiedział Jacek Marian Pawłowicz, wicedyrektor ds. Kolekcji Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, w programie „Rozmowy niedokończone” na antenie TV Trwam i Radia Maryja.

„Nasz Dziennik”: Z Najświętszym Sakramentem na piersi. Świadectwo powstańczych kapelanów

Przez 63 dni walk w ekstremalnych warunkach towarzyszyli powstańcom i ludności cywilnej, zapisując piękną kartę swoją postawą i niestrudzoną aktywnością. Do  powstańczej legendy przeszły nazwiska: o. Józefa Warszawskiego „Ojca Pawła”, jezuity, kapelana Zgrupowania „Radosław”; o. Tomasza Rostworowskiego „Ojca Tomasza”, również jezuity, kapelana oddziałów walczących na Starówce; ks. Zygmunta Trószyńskiego „Alkazara”, marianina, dziekana Obwodu AK „Żywiciel” (Żoliborz); ks. Jana Ziei, ks. Stefana Wyszyńskiego („Radwan III”), kapelana w Kampinosie i w szpitalu w podwarszawskich Laskach. Dewiza „Bóg i Ojczyzna” była swoistą pieczęcią ich posługi, nauczania i świadectwa –  czytamy na łamach „Naszego Dziennika”.

2 sierpnia powstańcy zdobyli gmach Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych

2 sierpnia 1944 r. powstańcy zdobyli gmach Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych (PWPW) przy ul. Sanguszki 1. Przez 27 dni około 600 powstańców broniło PWPW przed niemieckimi atakami z powietrza i od strony Wisły. W trakcie walk poległo ok. 100 żołnierzy AK. 28 sierpnia Niemcy zamordowali tam 30 rannych i personel polowego szpitala.

Prof. M. Golon w Radiu Maryja: Powstanie Warszawskie w części martyrologicznej to nieprawdopodobnie duża liczba ofiar, w tym młodzieży

Armia Czerwona z zimną krwią stanęła raz w sierpniu, później drugi raz we wrześniu, aby spowodować większe straty na terenie Warszawy. Dzisiaj, przy analizie całej historii, wiemy, że Rosjanie zrobili to z premedytacją. (…) Tak naprawdę Rosjanie pozwolili Niemcom wymordować ludność cywilną Warszawy. (…) Ogromna część zabudowy została zniszczona – mówił zastępca dyrektora oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Bydgoszczy, prof. Mirosław Golon, we wtorkowej audycji „Aktualności dnia” na antenie Radia Maryja.

79 lat temu w Warszawie wybuchło powstanie – największa akcja zbrojna podziemia w Europie okupowanej przez Niemców

79 lat temu, 1 sierpnia 1944 r., na mocy decyzji Dowódcy AK, gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora”, w Warszawie wybuchło powstanie. Przez 63 dni powstańcy prowadzili z wojskami niemieckimi heroiczną i osamotnioną walkę, której celem była niepodległa Polska, wolna od niemieckiej okupacji i dominacji sowieckiej.