Przy kościele w Tryczówce koło Białegostoku odsłonięto w niedzielę po południu tablicę upamiętniającą pułkownika Jana Kamieńskiego – cichociemnego, żołnierza Armii Krajowej, uczestnika Powstania Warszawskiego. Na cmentarzu parafialnym jest jego grób. Rodzina odebrała awans Kamieńskiego na wyższy stopień wojskowy.
Dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego, Jan Ołdakowski, zachęca wszystkich, którzy mają wśród swoich znajomych powstańców warszawskich, do złożenia im świątecznych życzeń. Okazją do tego może być telefon bądź odwiedziny.
W Hiroszimie została otwarta wystawa pt. „Warszawa. Feniks z popiołów”, która opowiada o losach stolicy Polski pod okupacją niemiecką w czasie Powstania oraz o jej powojennej odbudowie. Ekspozycję zorganizowały Muzeum Powstania Warszawskiego oraz Instytut Adama Mickiewicza.
2 października przypada 79. rocznica zakończenia Powstania Warszawskiego. Tego dnia obchodzimy też Dzień Pamięci o Cywilnej Ludności Powstańczej Warszawy.
Sierpień to miesiąc, w którym szczególnie pamiętamy o bohaterach Powstania Warszawskiego. Chcieli Polski wolnej, nie pod butem obcego państwa. Wobec bestialstwa okupantów nadziei szukali w wierze. O jej roli przypomina film „Wiara ’44” wydany przez Instytut Pamięci Narodowej.
79 lat temu, 20 sierpnia 1944 r., polska flaga zawisła na dachu Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej przy ul. Zielnej. Zdobycie budynku było jednym z największych sukcesów Powstania Warszawskiego.
11 sierpnia dowództwo AK odznaczyło pierwszych powstańców Krzyżem Virtuti Militari. Wśród nich był ppłk „Radosław” – Jan Mazurkiewicz. Powstańcy odbili magazyny na ul. Stawki. Oddział ppr. Gołębiewskiego wycofał się z Reduty Wawelskiej. Na Woli poległ uczestnik akcji pod Arsenałem ppor. Konrad Okolski.
Ci, którzy walczyli i ci, którzy zginęli, są dla nas bohaterami i wzorem do naśladowania, ale dużo ciężej było pracować, dużo ciężej było przeżyć i patrzeć na to, co dzieje się w kraju. Wszyscy marzyli o wolnej Polsce. Oni nie marzyli o Polsce, gdzie będą rządzić Sowieci. Oni nie marzyli o Polsce, gdzie będzie bezpieka, gdzie ich koledzy będą katowani i mordowani. Środowiska Powstańców do końca były inwigilowane przez bezpiekę – powiedział Jacek Marian Pawłowicz, wicedyrektor ds. Kolekcji Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, w programie „Rozmowy niedokończone” na antenie TV Trwam i Radia Maryja.
W trzecim dniu walk powstańcy zdobyli umocnioną komendę niemieckiej policji tzw. Nordwachę przy ul. Żelaznej 75a oraz siedzibę niemieckiego starosty miejskiego Ludwiga Leista – Pałac Blanka przy Senatorskiej 14. Tego dnia po raz pierwszy od września 1939 r. Niemcy przeprowadzili nalot bombowy na Warszawę.
Przez 63 dni walk w ekstremalnych warunkach towarzyszyli powstańcom i ludności cywilnej, zapisując piękną kartę swoją postawą i niestrudzoną aktywnością. Do powstańczej legendy przeszły nazwiska: o. Józefa Warszawskiego „Ojca Pawła”, jezuity, kapelana Zgrupowania „Radosław”; o. Tomasza Rostworowskiego „Ojca Tomasza”, również jezuity, kapelana oddziałów walczących na Starówce; ks. Zygmunta Trószyńskiego „Alkazara”, marianina, dziekana Obwodu AK „Żywiciel” (Żoliborz); ks. Jana Ziei, ks. Stefana Wyszyńskiego („Radwan III”), kapelana w Kampinosie i w szpitalu w podwarszawskich Laskach. Dewiza „Bóg i Ojczyzna” była swoistą pieczęcią ich posługi, nauczania i świadectwa – czytamy na łamach „Naszego Dziennika”.
2 sierpnia 1944 r. powstańcy zdobyli gmach Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych (PWPW) przy ul. Sanguszki 1. Przez 27 dni około 600 powstańców broniło PWPW przed niemieckimi atakami z powietrza i od strony Wisły. W trakcie walk poległo ok. 100 żołnierzy AK. 28 sierpnia Niemcy zamordowali tam 30 rannych i personel polowego szpitala.