Z Ojczyzny Jezusa
Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony ten, który przychodzi w imię Pańskie! Hosanna na wysokościach! (Mt 21,11).
Rozpoczęliśmy ostatni etap naszego liturgicznego pielgrzymowania z Jezusem do Jerozolimy, do centrum dziejów zbawienia, do miejsca w którym misja Mesjasza dopełniła się w krzyżu i zmartwychwstaniu. Jego droga prowadziła pod górę w sensie geograficznym i duchowym. Z Kafarnaum, znad Jeziora Galilejskiego, położonego ponad 200 m. poniżej poziomu morza Pan Jezus przybył do Jerozolimy leżącej na wzgórzach Judzkich sięgających ok. 800 m. wysokości. Temu fizycznemu wchodzeniu odpowiadało jednocześnie wznoszenie duchowe. Głównym celem tego „wchodzenia” Jezusa stanowiła Jego „godzina”, czyli dobrowolne przyjęcie ofiary krzyżowej, która zajęła miejsce dawnych ofiar składanych w jerozolimskiej świątyni.
Na początku tej drogi Jezus postawił uczniom pytanie: „Za kogo uważają Go ludzie i kim On jest dla nich samych?”. Według ewangelisty Marka ten dialog miał miejsce „w drodze”. Nie ma wątpliwości, że chodziło mu o drogę do Jerozolimy, którą Jezus rozpoczął razem z uczniami, zalążkiem przyszłego Kościoła. Po odpowiedzi Piotra, który w imieniu apostołów wyznał z natchnienia Ducha Świętego: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”, Jezus zapowiedział swą mękę i zmartwychwstanie. Jednocześnie wskazał jaka ma być droga uczniów, których zaprosił do naśladowania Go na drodze krzyża. Jest to nieunikniona dla ochrzczonego droga wyrzekania się siebie samego, bez której człowiek nie potrafi odnaleźć autentycznego powołania.
Wielki Tydzień to czas przypomnienia nam tego historycznego dzieła zbawienia i zaangażowania się w nasze osobiste uświęcenie. Pójście za Jezusem i przyjęcie swojego własnego krzyża jest dla każdego trudną decyzją. Niedziela Palmowa jest początkiem naszego spotkania z tajemnicą Jego odkupieńczej miłości. Jak każdego roku w Jerozolimie uroczystości miały swoje liturgiczne centrum w bazylice Zmartwychwstania. Podczas porannej Mszy św. przy Bożym Grobie łaciński patriarcha Jerozolimy pobłogosławił oliwne gałązki i palmowe liście, które rozdał licznym koncelebransom oraz zgromadzonym wiernym. Palmowa procesja trzy razy okrążyła kaplicę zmartwychwstania wyśpiewując hymny radości i chwały Jezusowi, który przychodzi w imię Pańskie.
W popołudniowych godzinach odbyło się nabożeństwo wspominające historyczny ingres Pana Jezusa do Świętego Miasta. W Betfage, na wschodnim zboczu Góry Oliwnej pielgrzymi z całego świata oraz licznie zgromadzeni katolicy Ziemi Świętej wysłuchali ewangelii opowiadającej o uroczystym wjeździe Mesjasza. Na placu przy franciszkańskim klasztorze, którego przełożonym jest Polak o. Franciszek Wiater, uformowała się jerozolimska procesja. Na początku szli skauci, następnie wspólnoty parafialne, grupy pielgrzymów oraz siostry zakonne. Procesję zamykali klerycy seminarium franciszkańskiego i patriarchalnego, przedstawiciele duchowieństwa oraz hierarchowie Kościoła Ziemi Świętej. Obok łacińskiego patriarchy Jerozolimy szedł o. Kustosz Ziemi Świętej, delegat apostolski w Jerozolimie i nuncjusz apostolski w Izraelu oraz biskupi, opaci i zwierzchnicy chrześcijańskich, nie tylko katolickich, wspólnot.
Procesja przeszła obok kościoła Ojcze Nasz, rozważając tajemnicę wiary w Boga Ojca, oczekującego w niebie na pielgrzymujących na ziemi swoich synów i córki. Minęła sanktuarium Wniebowstąpienia na szczycie Góry Oliwnej, gdzie Jezus pożegnał się ze swoimi uczniami obiecując im dar Ducha Świętego oraz zapewniając ich, że zostanie z nimi aż do skończenia świata. Kierując się ku dolinie Cedronu oczom pątników ukazała się wspaniała panorama Świętego Miasta. Schodząc po zboczu wypełnionym największym żydowskim cmentarzem uczestnicy rozpamięty-wali najpierw tajemnicę płaczu Jezusa nad Jerozolimą a następnie jego modlitwę, konanie oraz zdradę i pojmanie w Ogrodzie Oliwnym. Z Doliny Cedronu procesja weszła przez bramę św. Szczepana w mury Starego Miasta. Historyczna brama Złota lub Piękna, przez którą Pan Jezus jako oczekiwany Mesjasz został uroczyście wprowadzony do świątyni od XIV wieku jest zamurowana. Według islamskiej tradycji brama ta zostanie ponownie otwarta na przyjście Jezusa jak sędziego na końcu świata.
Jerozolimska procesja zakończyła się przy bazylice św. Anny. Uczestnicy zgromadzili się przy polowym ołtarzy skąd patriarcha Fouad Twal udzielił błogosławieństwa relikwiami Krzyża Świętego. Podziękował wszystkim za liczny udział w procesji oraz życzył lokalnej wspólnocie wiernych oraz licznym pielgrzymom przybyłym na Triduum Paschalne do Jerozolimy obfitych łask płynących z kontemplacji tajemnicy Drogi Krzyżowej, Golgoty oraz pustego Grobu Zbawiciela.
W przeżywaniu liturgii Wielkiego Tygodnia wszystkim kapłanom oraz wiernym będzie towarzyszyć wdzięczność za wybór nowego następcy św. Piotra, który w uroczystość św. Józefa, patrona Kościoła, oficjalnie rozpoczął swoją piotrową misję. Wybór papieża Franciszka przypomniał każdemu, a zwłaszcza Kościołowi w Jerozolimie, iż należymy do żywej wspólnoty, która wpatrując się w Chrystusa oraz kontemplując tajemnicę Golgoty i pustego grobu pragnie świadczyć światu o tym co widzi i w co wierzy. Nasza radość nie powinna być wyrazem emocjonalnych przeżyć, lecz przeradzać się w entuzjazm wiary oraz potrzebę modlitwy za Ojca Świętego i cały Kościół.
J. Kraj OFM