Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem 01.01.2024
Drodzy bracia i siostry, dobrego Nowego Roku!
W tym dniu, w którym czcimy Maryję, Najświętszą Matkę Boga przedstawmy Jej troskliwemu spojrzeniu nowy czas, który został nam dany.
Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam, że wielkość Maryi nie polega na dokonaniu jakiegoś nadzwyczajnego czynu; gdy pasterze, otrzymawszy wieść od aniołów spieszą do Betlejem (por. Łk 2, 15-16), Ona milczy. Milczenie Matki jest piękną cechą. Nie chodzi o zwyczajny brak słów, lecz milczenie wypełnione zdumieniem i uwielbieniem dla cudów, które czyni Bóg. „Maryja – zauważa św. Łukasz – zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (2, 19). W ten sposób czyni w sobie miejsce dla Tego, który się narodził; w milczeniu i adoracji stawia w centrum Jezusa i daje o Nim świadectwo jako Zbawicielu. Maryja, Matka milczenia; Maryja, Matka adoracji.
W ten sposób jest Matką nie tylko dlatego, że nosiła Jezusa w swoim łonie i Go urodziła, ale dlatego, że zwraca na Niego uwagę, nie zajmując Jego miejsca. Będzie milczeć także pod krzyżem, w najciemniejszej godzinie, i w ten sposób będzie nadal czynić Jemu miejsce i rodzić Go dla nas. XX-wieczny kapłan i poeta napisał: „Dziewico, katedro milczenia / […] wprowadzasz nasze ciało do raju / a Boga w ciało” (D.M. TUROLDO, Laudario alla Vergine. „Via pulchritudinis”, Bologna 1980, 35). Katedra milczenia: to piękny obraz. Ze swoim milczeniem i pokorą Maryja jest pierwszą „katedrą” Boga, miejscem, w którym On i człowiek mogą się spotkać.
Ale także nasze mamy, z ich ukrytą troską, z ich opiekuńczością są często wspaniałymi katedrami milczenia. Rodzą nas, a następnie podążają za nami, często niezauważalnie, abyśmy mogli wzrastać. Pamiętajmy o tym: miłość nigdy nie tłumi, miłość czyni miejsce dla drugiego i pozwala mu wzrastać.
Bracia i siostry, na początku Nowego Roku spójrzmy na Maryję i z wdzięcznym sercem pomyślmy również o naszych matkach i spójrzmy na nie, aby nauczyć się tej miłości, którą pielęgnuje się przede wszystkim w milczeniu, która potrafi uczynić miejsce dla drugiego, szanując jego godność, pozostawiając swobodę wypowiadania się, odrzucając wszelkie formy zawłaszczenie, ucisku i przemocy. Jakże bardzo tego dzisiaj potrzebujemy! Jak przypomina Orędzie na dzisiejszy Światowy Dzień Pokoju: „wolność i pokojowe współistnienie są zagrożone wówczas, gdy ludzie ulegają pokusie egoizmu, korzyści osobistej, żądzy zysku i pragnienia władzy”. Miłość natomiast wymaga szacunku i życzliwości: w ten sposób przełamuje bariery i pomaga żyć w relacjach braterskich, budować bardziej sprawiedliwe i humanitarne, bardziej pokojowe społeczeństwa.
Módlmy się do Matki Boga i naszej Matki, abyśmy w nowym roku wzrastali w tej łagodnej, cichej i dyskretnej miłości, która rodzi życie i byśmy otwierali w świecie drogi pokoju i pojednania.
Po Anioł Pański:
Drodzy bracia i siostry, dziękuję Prezydentowi Republiki Włoch za życzenia, jakie skierował do mnie w swoim przesłaniu na koniec roku; z serca je odwzajemniam i proszę o błogosławieństwo Pana w jego posłudze na rzecz państwa. Z głębokim zaniepokojeniem śledzę to, co dzieje się w Nikaragui, gdzie biskupi i księża zostali pozbawieni wolności. Wyrażam im, ich rodzinom i całemu Kościołowi w kraju moją modlitewną bliskość. Zachęcam także was wszystkich tu obecnych i cały Lud Boży do nieustannej modlitwy w ich intencji, wyrażając nadzieję, że będzie się szukać zawsze drogi dialogu w celu przezwyciężenia trudności. Módlmy się dzisiaj za Nikaraguę.
Najlepsze życzenia kieruję szczególnie do Was, drodzy Rzymianie i pielgrzymi, którzy jesteście dziś tutaj na Placu św. Piotra. Pozdrawiam uczestników manifestacji „Pokój na całym świecie”, organizowanej przez Wspólnotę św. Idziego także w innych miastach świata; a także przez Europejski Ruch działania bez przemocy. I z wdzięcznością pamiętam o wielu inicjatywach modlitewnych i zaangażowań na rzecz pokoju, które mają miejsce w tym dniu na wszystkich kontynentach, a które organizowane są przez wspólnoty kościelne; w szczególności chciałbym wspomnieć o takiej inicjatywie o charakterze narodowym , które miało miejsce wczoraj wieczorem w Gorizii. I proszę, nie zapominajmy o Ukrainie, Palestynie i Izraelu, które są w stanie wojny. Módlmy się wszyscy razem o nastanie pokoju.
Pozdrawiam chór młodzieży polskiej i ukraińskiej, który niósł przesłanie pokoju we franciszkańskich sanktuariach w Toskanii, Umbrii i Lacjum; a także studentów „Manhattan College” z Nowego Jorku, grupy Fraterna Domus oraz wiernych z La Valletta Brianza i z Casatenovo.
Niech Dziewica Maryja, Święta Boża Rodzicielka, swoim macierzyńskim wstawiennictwem wspiera cel i zaangażowanie na rzecz bycia budowniczymi pokoju każdego dnia, w każdym dniu nowego roku: każdego dnia wprowadzającymi pokój, niosącymi pokój. I proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Smacznego obiadu i do zobaczenia!
Tłumaczenie: Radio Watykańskie
