Audiencja Generalna Ojca Świętego Franciszka

Drodzy bracia i siostry,

Dzisiaj wspominamy poszczególne etapy mojej pielgrzymki do Turcji, która odbyła się od piątku do niedzieli. Tak jak was prosiłem, byście ją przygotowali i towarzyszyli mi w modlitwie, tak teraz zachęcam was, byście dziękowali Panu za jej dokonanie oraz prosili, aby mogła ona zrodzić owoce dialogu zarówno w naszych stosunkach z braćmi prawosławnymi, jak z muzułmanami, a także na drodze do pokoju między narodami. Odczuwam po pierwsze, że powinienem ponowić wyrazy mojej wdzięczności dla Prezydenta Republiki, Premiera, Przewodniczącego Komitetu ds. Religijnych oraz innych przedstawicieli władz, którzy przyjęli mnie z szacunkiem i zapewnili dobry przebieg wydarzeń. Po bratersku dziękuję biskupom Kościoła katolickiego w Turcji za ich zaangażowanie, jak również Patriarsze Ekumenicznemu, Jego Świątobliwości Bartłomiejowi I za serdeczne przyjęcie. Błogosławiony Paweł VI i św. Jan Paweł II, który obydwaj przybyli do Turcji, oraz św. Jan XXIII, który był w tym państwie delegatem apostolskim, z nieba strzegli mojej pielgrzymki, która miała miejsce po ośmiu latach od odbytej przez mojego poprzednika Benedykta XVI. Ta ziemia jest droga każdemu chrześcijaninowi, zwłaszcza jako miejsce narodzin Apostoła Pawła, za to, że była gospodarzem pierwszych siedmiu soborów i za obecność, w pobliżu Efezu, „Domu Maryi”.

W pierwszym dniu podróży apostolskiej odwiedziłem Mauzoleum Atatürka i spotkałem się z przedstawicielami władz kraju, w przeważającej mierze muzułmańskiego, ale w którym konstytucja  stanowi o świeckości państwa. O ile bowiem z jednej strony musimy uznać publiczne znaczenie wiary religijnej, to z drugiej należy również zapewnić, aby jej wyrażanie było swobodne, zagwarantowane dla wszystkich i wolne od wynaturzeń fundamentalistycznych. To właśnie zapominanie o Bogu, a nie Jego uwielbienie rodzi przemoc. Dlatego właśnie podkreśliłem  znaczenie wspólnego zaangażowania chrześcijan i muzułmanów na rzecz solidarności, pokoju i sprawiedliwości, stwierdzając, że każde państwo musi zapewnić obywatelom i wspólnotom religijnym prawdziwą wolność kultu.

Drugiego dnia odwiedziłem kilka miejsc symbolicznych różnych wyznań religijnych obecnych w Turcji. Uczyniłem to, odczuwając w sercu modlitwę do Pana, Boga nieba i ziemi, miłosiernego Ojca całej ludzkości. Najważniejszym wydarzeniem dnia była celebracja Eucharystyczna, która zgromadziła w katedrze pasterzy i wiernych różnych obrządków katolickich Turcji. Był na niej również obecny Patriarcha Ekumeniczny, Wikariusz Patriarchalny Ormiańskigo Kościoła Apostolskiego, metropolita syryjsko-prawosławny oraz przedstawiciele protestantów. Wspólnie przyzywaliśmy Ducha Świętego, Tego, który sprawia jedność Kościoła: jedność w wierze, jedność w miłości, jedność w spójności wewnętrznej. Lud Boży, w bogactwie swych tradycji i wyrazów jest powołany, aby dać się prowadzić Duchowi Świętemu, w postawie nieustannej otwartości, uległości i posłuszeństwa.

Trzeci i ostatni dzień – uroczystość świętego Andrzeja Apostoła stanowił idealny kontekst do umocnienia relacji braterskich między Biskupem Rzymu, Następcą Piotra a Patriarchą Ekumenicznym Konstantynopola, Kościoła założonego według tradycji przez apostoła Andrzeja, brat Szymona Piotra. Wraz z  Jego Świątobliwością Bartłomiejem I ponowiłem wzajemne  zobowiązanie, by dalej podążać drogą do przywrócenia pełnej komunii między katolikami a prawosławnymi. Razem podpisaliśmy wspólną deklarację, będącą kolejnym etapem tej pielgrzymki. Szczególnie wymowne było to, że akt ten miał miejsce na zakończenie uroczystej liturgii święta świętego Andrzeja, w której uczestniczyłem z wielką radością, a która zakończyła się  podwójnym błogosławieństwem udzielonym przez Patriarchę Konstantynopola oraz przez Biskupa Rzymu. Modlitwa jest w istocie podstawą każdego owocnego dialogu ekumenicznego pod kierunkiem Ducha Świętego.

Drodzy bracia i siostry, niech wszechmogący i miłosierny Bóg nadal chroni naród turecki, rządzące nim osoby oraz przedstawicieli różnych religii. Niech wspólnie budują przyszłość w pokoju, tak aby Turcja mogła stanowić miejsce pokojowego współistnienia różnych religii i kultur. Módlmy się także, za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, aby Duch Święty sprawił owocność tej podróży apostolskiej i wspierał w Kościele zapał misyjny, aby głosił on wszystkim narodom, w poszanowaniu dialogu braterskiego, że Pan Jezus jest prawdą, pokojem i miłością.

* * *

streszczenie po polsku

Drodzy bracia i siostry,

Dzisiaj wspominamy poszczególne etapy pielgrzymki do Turcji. Ta ziemia jest droga każdemu chrześcijaninowi, zwłaszcza jako miejsce narodzin Apostoła Pawła. Jak chce tradycja, w pobliżu Efezu znajduje się dom Maryi. Na terenach dzisiejszej Turcji odbyło się siedem soborów.

W pierwszym dniu podróży apostolskiej odwiedziłem Mauzoleum Atatürka i spotkałem się z przedstawicielami władz kraju. Podkreśliłem znaczenie wspólnego zaangażowania chrześcijan i muzułmanów na rzecz solidarności, pokoju i sprawiedliwości, stwierdzając, że każde państwo musi zapewnić obywatelom i wspólnotom religijnym prawdziwą wolność kultu.

Drugiego dnia odwiedziłem kilka miejsc symbolicznych różnych wyznań religijnych obecnych w Turcji. Najważniejszym wydarzeniem dnia była celebracja Eucharystyczna, która zgromadziła w katedrze pasterzy i wiernych różnych obrządków katolickich Turcji. Wspólnie przyzywaliśmy Ducha Świętego, Tego, który sprawia jedność Kościoła.

W trzecim dniu, w uroczystość świętego Andrzeja Apostoła, wraz z Jego Świątobliwością Bartłomiejem I, Patriarchą Ekumenicznym Konstantynopola, ponowiliśmy wzajemne zobowiązanie, by dalej podążać drogą do przywrócenia pełnej komunii między katolikami a prawosławnymi.
Módlmy się, za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, aby Duch Święty sprawił, by ta podróż była owocna w życiu całego Kościoła.

Ojciec Święty:

Serdecznie witam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, dziękując Bogu za to, że dał mi możliwość spotkać się z braćmi chrześcijanami, którzy żyją w Turcji i na Bliskim Wschodzie, proszę Was, byście modlili się ze mną za nich, aby mocni wiarą, miłością i nadzieją byli dla całego Kościoła znakiem braterskiej komunii. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Tłumaczenie: Radio watykańskie

drukuj