[TYLKO U NAS] Prof. J. Żaryn: Szacunki wskazują, że na samym Wołyniu zamordowano ok. 60 tys. Polaków. To część wielkiej martyrologii wsi polskiej

Szacunki wskazują, że na samym Wołyniu zamordowano ok. 60 tys. Polaków. Jest to część wielkiej martyrologii wsi polskiej (…). Polska wieś została wepchnięta w  prawo niemieckie, które było bardzo brutalnie egzekwowane wobec wszelkich znamion oporu – powiedział prof. dr hab. Jan Żaryn, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej, podczas programu „Rozmowy niedokończone” w TV Trwam.

12 lipca obchodzimy państwowy dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej. Ten dzień przypomina m.in. o tragedii, jaka miała miejsce 12 lipca 1943 roku we wsi Michniów w woj. świętokrzyskim, kiedy to niemieccy okupanci spacyfikowali wioskę za pomoc partyzantom.

– Przed wojną zdecydowana większość narodu polskiego żyła na wsi. Byli to przede wszystkim włościanie – zarówno ci, którzy posiadali ziemie, jak i ci, którzy do tego aspirowali. Pewna część to również ziemianie posiadający ogromne majątki – wyjaśnił dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej.

Sytuacja znacznie się zmieniła wraz z wybuchem wojny, kiedy to ziemie polskie znalazły się pod dwiema okupacjami: niemiecką oraz sowiecką. W tym czasie mieszkańcy polskich wsi byli okrutnie wysiedlani i deportowani.

– Mamy np. doświadczenie południowych Kresów, gdzie głównie ludność wiejska została poddana ludobójczym zbrodniom poddanym przez kureń UPA, czyli ukraińskich nacjonalistów. Szczególnie w latach 1942-1943 polska ludność została wymordowana. Szacunki wskazują, że na samym Wołyniu zamordowano ok. 60 tys. Polaków. Jest to część wielkiej martyrologii wsi polskiej (…). Polska wieś została wepchnięta w  prawo niemieckie, które było bardzo brutalnie egzekwowane wobec wszelkich znamion oporu – powiedział prof. dr hab. Jan Żaryn.

Z polskich wsi wywodziły się siły partyzanckie, co było przyczyną pacyfikacji wsi. Ponadto okupanci dostrzegali silny  związek i współpracę ludności wiejskiej z partyzantami. Jednak pomimo licznych represji ze strony okupantów, ludność wiejska często stawiała opór działaniom wroga.

– Mamy na wsi całą gamę oporowych postaw. Innym szczególnym działaniem ludzi mieszkających na wsiach była pomoc udzielana na rzecz Żydów, którzy uciekając przed prześladowaniem i śmiercią, znajdowali schronienie w kościołach i chałupach na wsiach. W związku z tym działaniem wielu Polaków straciło życie – zaznaczył gość „Rozmów niedokończonych”.

Martyrologia wsi polskiej ma również jeszcze jeden istotny aspekt, jakim jest rzucanie oskarżeń pod adresem ludności wiejskiej. Jak wyjaśnił prof. Jan Żaryn, „zarzuty dotyczą rzekomego współsprawstwa Holokaustu”.

– Kiedy śledzimy powojenne akta – szczególnie dekretu z końca sierpnia 1944 roku o faszyzacji kraju i kolaboracji z Niemcami – to widzimy, jak osoby będące funkcyjnymi na wsi były bezpodstawnie oskarżane o współudział w zagładzie. Były to osoby na ogół  przymuszone do uczestnictwa w pilnowaniu Żydów lub eskortowaniu ich do miejsca, gdzie zostali zamordowani przez Niemców. To wyreżyserowane przez Niemców współuczestnictwo miało obciążać wiejską ludność (…). Pomimo zachęt, szantażu i zastraszania, polska wieś niech się jawi jako miejsce, które było zdolne do ratowania Żydów. Wbrew niemieckiej machinie totalitarnego okupacyjnego państwa, polskie społeczeństwo mówiło „nie” wobec przymuszania do uczestnictwa w zabójstwach i eskortowaniu na miejsca egzekucji  – podkreślił dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej.

 

radiomaryja.pl