Rząd m.in. o projekcie dot. PPP, który wprowadza nowe zasady ustalania opłat za parkowanie

Rząd zajmie się dzisiaj projektem zmieniającym kilkanaście ustaw, które mają sprzyjać rozwojowi Partnerstwa Publiczno-Prywatnego (PPP); zakłada on m.in. możliwość wyznaczenia w dużych miastach śródmiejskich stref płatnego parkowania oraz zróżnicowania limitów opłat za parkowanie.

Chodzi o projekt zmieniający kilkanaście ustaw, który ma sprzyjać rozwojowi Partnerstwa Publiczno-Prywatnego (PPP) – umożliwić efektywne przygotowanie i realizację projektów, w których uczestniczy strona publiczna i prywatna.

Zdaniem autorów zmian, nowe regulacje umożliwią efektywne przygotowanie i realizację projektów PPP; ułatwią także stosowanie rozwiązań znanych z praktyki międzynarodowej, co – jak wskazano – dodatkowo powinno podnieść atrakcyjność rynku PPP w Polsce.

W projekcie uregulowano m.in.: procedury wyboru partnera prywatnego, kwestie partnerstwa publiczno-prywatnego w formie spółki.

Projekt przewiduje też możliwość wyznaczenia w dużych miastach (powyżej 100 tys. mieszkańców) śródmiejskich stref płatnego parkowania oraz zróżnicowane limity opłat za parkowanie, powiązane procentowo z minimalnym wynagrodzeniem. W największych miastach możliwe będzie też utworzenie dzielnicowych stref płatnego parkowania o podwyższonej opłacie.

W zwykłej strefie płatnego parkowania opłata za pierwszą godzinę nie będzie mogła przekroczyć 0,15 proc. minimalnego wynagrodzenia (dziś 3 zł), a w śródmiejskiej SPP – 0,45 proc. płacy minimalnej (dziś – 9 zł). Opłata dodatkowa, czyli kara za parkowanie bez uiszczenia opłaty nie będzie mogła przekroczyć 10 proc. minimalnego wynagrodzenia, czyli 200 zł.

Projekt nie zmienia zasad ustalania opłat za kolejne godziny postoju. Zgodnie z obowiązującymi dziś zasadami, druga nie będzie mogła być droższa od pierwszej o więcej niż 20 proc., a trzecia godzina od drugiej także nie będzie mogła być droższa o więcej niż 20 proc. Natomiast opłata za czwartą i kolejne godziny nie może przekraczać stawki za pierwszą.

W myśl projektu, 65 proc. wartości opłaty będzie można wydać tylko na poprawę publicznego transportu zbiorowego, uporządkowanie przestrzeni miejskiej w celu większego wykorzystania ekologicznych środków transportu, w tym budowę infrastruktury pieszej lub rowerowej, lub zieleń i zadrzewienia w gminie.

Ministrowie omówią też projekt nowelizacji ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw, którego celem jest dostosowanie polskiego prawa do unijnej dyrektywy MiFID2 i rozporządzenia MiFIR, regulujących rynek finansowy.

Unijna dyrektywa MiFID2 i rozporządzenie MiFIR mają zastąpić obowiązującą dyrektywę MiFIDl, która ustanawiała ramy regulacyjne, dotyczące świadczenia usług inwestycyjnych przez banki i firmy inwestycyjne w zakresie instrumentów finansowych, wprowadzała też zasady prowadzenia rynków regulowanych przez operatorów rynku.

Dyrektywa ta m.in. umożliwiła swobodną ogólnoeuropejską konkurencję między giełdami i alternatywnymi systemami obrotu oraz umożliwiała bankom świadczenie usług inwestycyjnych na obszarze całej Unii Europejskiej pod warunkiem spełnienia określonych wymogów.

Dyrektywa MiFID2 obejmuje m.in. przepisy regulujące zezwolenia na prowadzenie działalności, nabywanie znacznego pakietu akcji, uprawnienia organów nadzoru państwa członkowskiego oraz system nakładania kar. Rozporządzenie MiFIR określa wymogi w zakresie podawania do publicznej wiadomości danych dotyczących przejrzystości obrotu oraz ujawniania danych transakcyjnych właściwym organom.

Celem wydania obu dokumentów było, jak wynika z uzasadnienia, „wzmocnienie zaufania inwestorów, zmniejszenie ryzyka zakłóceń na rynku i ryzyka systemowego, zwiększenie efektywności rynków finansowych przy jednoczesnym zmniejszeniu zbędnych kosztów dla uczestników”.

Przygotowany przez resort finansów projekt nowelizacji ustawy o obrocie instrumentami finansowymi dostosowuje polskie przepisy do obu unijnych dokumentów.

Projekt wprowadza do ustawy definicję handlu algorytmicznego, definicję techniki handlu algorytmicznego o wysokiej częstotliwości oraz definicję bezpośredniego dostępu elektronicznego. Wprowadza również definicję zorganizowanej platformy obrotu.

Jedną z najbardziej istotnych zmian z punktu widzenia małych i średnich przedsiębiorców jest wprowadzenie „nowego rodzaju systemu obrotu instrumentami finansowymi – alternatywnego systemu obrotu instrumentami finansowymi małych i średnich przedsiębiorców”.

„Celem wyodrębnienia tego systemu obrotu i wprowadzenia dedykowanych mu regulacji jest ułatwienie dostępu do kapitału małym i średnim przedsiębiorstwom oraz ułatwienie dalszego rozwoju specjalistycznych rynków, które stawiają sobie za cel zaspokajanie ich potrzeb” – głosi uzasadnienie.

Projekt wprowadza też wymogi dla osób zasiadających we władzach spółek, prowadzących rynek regulowany, a także ogranicza liczby funkcji członka zarządu lub rady nadzorczej pełnionych przez jedną osobę.

Rząd zajmie się też projektem nowelizacji prawa telekomunikacyjnego, przygotowanym przez Ministerstwo Cyfryzacji. Zakłada on wprowadzenie nowej formy zawierania umów, przewidzianej wprowadzonymi w 2015 r. przepisami Kodeksu cywilnego. Świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych będzie można zawrzeć w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej. Wprowadzana forma dokumentowa umożliwia złożenie oświadczenia woli w postaci dokumentu, w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie.

Na mocy innej zmiany, dostawca usług będzie miał możliwość takiego skonstruowania treści umowy, aby znalazły się w niej wyłącznie postanowienia najistotniejsze dla abonenta. Każda propozycja zmiany warunków umowy nie będzie musiała być przekazywania na piśmie, wystarczy droga dokumentowa lub elektroniczna, w zależności od tego, jak daną umowę zawarto.

Zmiany dotyczą też tzw. usług o podwyższonej opłacie (tzw. Premium rate services). Dostawca będzie miał obowiązek do uzyskania za każdym razem zgody abonenta na skorzystanie z usługi o powtarzalnym charakterze. Oznacza to, iż każdorazowo, gdy abonent wyrazi wolę skorzystania z usługi, zanim dojdzie do zawarcia umowy i obciążenia opłatami, dostawca obowiązany będzie uzyskać dodatkową zgodę abonenta. Jak podkreśla MC, rozwiązania takie funkcjonują już na rynku, także w przypadku usług jednorazowych – to np. informacja od dostawcy usług, iż numer, na który abonent zamierza wysłać SMS, jest numerem o podwyższonej płatności.

Proponowane przepis wprowadzają zasadę, zgodnie z którą jeśli abonent nie wskaże w umowie progu kwotowego – jego wysokość domyślnie określona będzie na poziomie 35 złotych i tylko do tej wysokości będzie on mógł korzystać z usług o podwyższonej opłacie. Abonenci będą również mogli całkowicie zablokować połączenia do i z numerów o podwyższonej opłacie. Obecnie np. nie jest możliwe zablokowanie SMS-ów przychodzących, a – jak podkreśla MC – w wielu przypadkach w takich wiadomościach pojawiają się treści obsceniczne lub drastyczne.

PAP/RIRM