[NASZ TEMAT] Ks. prof. P. Bortkiewicz: Przypominanie postaci Karola Wojtyły to powrót do tego, co w nas najlepsze

Każda próba deprecjonowania Papieża z rodu Słowian, Papieża Polaka to działanie na naszą własną szkodę. […] Dzień bez Jana Pawła II będzie w tych najbliższych dniach, tygodniach i miesiącach po prostu dniem zmarnowanym – powiedział ks. prof. Paweł Bortkiewicz TChr w felietonie z cyklu „Myśląc Ojczyzna” w TV Trwam.

Ksiądz profesor Paweł Bortkiewicz TChr przypomniał postać kompozytora Romualda Lipko w kontekście utworu poświęconemu św. Janowi Pawłowi II „Nie zastąpi Ciebie nikt”.

– „Nie zastąpi Ciebie nikt” – to tytuł piosenki, która funkcjonuje już w przestrzeni medialnej, muzycznej i niewątpliwie będzie nam towarzyszyła w tych tygodniach, miesiącach, zapewne przez cały rok. To słowa utworu skomponowanego przez niedawno zmarłego Romualda Lipko. Ośmielę się powiedzieć bardzo szczerze i osobiście, genialnego moim zdaniem kompozytora, genialnej Budki Suflera, jednego z jej współtwórców – wskazał ks. prof. Paweł Bortkiewicz.

Ta kompozycja stała się bodaj jego ostatnim utworem, przez to niejako testamentalnym i ten charakter testamentalny dodaje wagi i powagi całemu utworowi – podkreślił kapłan.

– Także przepięknym słowom autorstwa Marka Dutkiewicza: „Biały pielgrzym ciemna drogą. Idzie pośród chmur. Słyszy jak planeta ziemia modli się o cud. Tęsknota dźwięczy jak srebrny dzwon. Wszystkie róże świata twoje są. Bo nie zastąpi Ciebie nikt. Do światła otworzyłeś drzwi. Trafił Duch do naszych serc. Stał się cud, zniknął lęk”. Część z nas pamięta i ten obraz białego pielgrzyma i te uczucia, które towarzyszyły nam, i ten stan umysłu i stan ducha część z nas wciąż pamięta. Tę postać białego pielgrzyma idącego poprzez ćwierć wieku, poprzez świat. Postać wspartą niezmiennie, nieodłącznie na Chrystusie – mówił ksiądz profesor.

Pamiętamy jego gesty – wskazał felietonista.

– Choćby ten gest całowanej ziemi. Gest pielgrzyma, nie teatralny, nie medialny, ale płynący gdzieś z głębi serca, bo tak trzeba, bo tak trzeba uszanować ziemię. Trudno było posądzić młodziutkiego księdza Karola, gdy przybywał do swojej pierwszej parafii jako wikary do Niegowici, kiedy przecież nie w blasku fleszy, nie w świetle medialnych kamer, ale w ciszy pól klęknął na ziemi, by ją ucałować. Szczerze, z głębi serca, bo tak trzeba, bo tego coś w nim się domagało. Autentyzm, autentyzm gestów, słów. Tak bardzo mocno przekonujący. Autentyzm, który był przecież bardzo prostym, czytelnym wyrazem świętości Karola Wojtyły – powiedział ks. prof. Paweł Bortkiewicz.

Wiem, że mówię o rzeczach znanych – akcentował wykładowca WSKSiM i UAM.

– Wiem też, że mówię o rzeczach traconych w nas, w naszej pamięci. Przypominanie postaci Karola Wojtyły, jego życia, to powrót do tego, co w nas najlepsze, to powrót do ojczyzny solidarnego narodu, to powrót do poczucia dumy, że jesteśmy Polakami, że naszą tożsamością jest tożsamość katolicka, że stąd płynie nasza siła, nasza przyszłość. […] Każda próba deprecjonowania Papieża z rodu Słowian, Papieża Polaka to działanie na naszą własną szkodę. Dlatego raz jeszcze zwracam się z prośbą do każdego z nas, także do siebie samego. Przyjmijmy ten znak czasu, tę rocznicę urodzin jako naszą osobistą, narodową i religijną szansę. Powiedzmy sobie może trochę patetycznie, ale czy nie prawdziwie i szczerze, że dzień bez Jana Pawła II będzie w tych najbliższych dniach, tygodniach i miesiącach po prostu dniem zmarnowanym, bo „Nie zastąpi Ciebie nikt. Bez ciebie trudniej żyć, marzyć, kochać, śnić. Życia gubi się sens. Na złe i dobre dni. Nie zastąpi Ciebie nikt” – podsumował kapłan.

radiomaryja.pl