Najstarsze ślady znajomości łuku w Europie

Najstarsze świadectwo używania łuków i strzał w Europie datowane jest na 54 tys. lat – informują naukowcy amerykańscy i francuscy na łamach „Science Advances”.

Na stanowisku archeologicznym w Mandrin na południu Francji odkryto najstarsze świadectwa używania łuków i strzał w Europie. Datowanie wskazuje na wiek 54 tys. lat. Jest to aż o 40 tys. lat wcześniej, niż wynikało z poprzednich odkryć.

Bardzo trudno jest ustalić, kiedy w dziejach ludzkości pojawiły się łuk i strzały. Wynika to z nietrwałości materiałów organicznych, których używano, takich jak drewno, ścięgna i skóra zwierząt, żywica. Jedynym trwałym śladem mogą być kamienne lub kościane groty strzał.

Wynalazek łuku oznaczał ogromny postęp technologiczny, usprawniając polowania. Neandertalczycy, nasi ewolucyjni, wymarli krewniacy, nie używali łuków, ale posługiwali się ciężkimi dzidami, które wymagały znacznie krótszego dystansu do zwierzyny.

Najstarsze świadectwa używania łuków pochodzą sprzed 70 tys. lat z Afryki, w Europie natomiast są one dużo późniejsze. Dotąd pewne świadectwa z terenów Europy pochodziły sprzed 11-12 tys. lat, z torfowisk, gdzie znajdowano najstarsze elementy łuków i strzał (np. stanowisko Stellmoor w Niemczech).

Znaleziska z groty Mandrin zawierają ok. półtora tysiąca krzemiennych ostrzy. Analizy dowodzą, że wielu z nich używano jako grotów do strzał. Niektóre z nich są drobne i ważą zaledwie kilka gramów. Trudno sobie wyobrazić, że służyłyby jako element innej broni niż łuki.

PAP