Liturgia Wielkiej Soboty
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Rodzaju
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i
pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się
nad wodami.
Wtedy Bóg rzekł: ŤNiechaj się stanie światłość!ť I stała się światłość. Bóg
widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg
światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.
I tak upłynął wieczór i poranek, dzień pierwszy.
A potem Bóg rzekł: ŤNiechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono
oddzieli jedne wody od drugich! ť Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody
pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to
sklepienie niebem.
I tak upłynął wieczór, a po nim poranek, dzień drugi.
A potem Bóg rzekł: ŤNiechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech
się ukaże powierzchnia sucha!ť A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą
powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre,
rzekł: ŤNiechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa
owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasionať. I
stało się tak. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego
gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A
Bóg widział, że było dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek, dzień trzeci.
A potem Bóg rzekł: ŤNiechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu
nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby
były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemiąť. I
stało się tak. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło
dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na
sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i
oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg że były dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek, dzień czwarty.
Potem Bóg rzekł: ŤNiechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo
niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!ť Tak stworzył Bóg wielkie
potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się
wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były
dobre, pobłogosławił je tymi słowami: ŤBądźcie płodne i mnóżcie się, abyście
zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemiť
I tak upłynął wieczór i poranek, dzień piąty.
Potem Bóg rzekł: ŤNiechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, płazy
i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!ť I stało się tak. Bóg uczynił różne
rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich płazów. I widział Bóg, że były
dobre. Wreszcie Bóg rzekł: ŤUczyńmy człowieka na Nasz obraz podobnego Nam. Niech
panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą
ziemią i nad wszelkim płazem!ť
Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył:
stworzył mężczyznę i niewiastę.
Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: ŤBądźcie płodni i rozmnażajcie się,
abyście zaludnili ziemię i czynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami
morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszelkim płazemť. I rzekł Bóg: ŤOto wam
faję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo,
którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą me pokarmem. A dla wszelkiego
zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co
się rusza po niemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa
zielonať. I stało się tak. A Bóg widział, że wszystko, co czynił, było bardzo
dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek, dzień szósty.
W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy stworzeń.
A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia
siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.
Oto Słowo Boże.
ALBO:
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Rodzaju
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
Bóg rzekł: ŤUczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad
rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad
wszelkim płazem!ť
Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył:
stworzył mężczyznę i niewiastę.
Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: ŤBądźcie płodni i rozmnażajcie się,
abyście zaludnili ziemię i czynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami
morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszelkim płazemť. I rzekł Bóg: ŤOto wam
daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo,
którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego
zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co
się rusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa
zielonať. I stało się tak. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo
dobre.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Niech stąpi Duch Twój i odnowi ziemię
Błogosław duszo moja, Pana,
o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
Odziany w majestat i piękno,
światłem okryty jak płaszczem.
Niech stąpi Duch Twój i odnowi ziemię
Umocniłeś ziemię w jej podstawach,
nie zachwieje się na wieki wieków
Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią
ponad górami stanęły wody.
Niech stąpi Duch Twój i odnowi ziemię
Ty zdroje kierujesz do strumieni,
co pośród gór się sączą.
Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie
i śpiewa wśród gałęzi.
Niech stąpi Duch Twój i odnowi ziemię
Z Twoich komnat nawadniasz góry,
I owocem Twoich dziel syci się ziemia.
Każesz rosnąć trawie dla bydła,
i roślinom, by człowiekowi służyły.
Niech stąpi Duch Twój i odnowi ziemię
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie!
Tyś wszystko mądrze uczynił,
ziemia jest pełna Twych stworzeń.
Błogosław, duszo moja, Pana.
Niech stąpi Duch Twój i odnowi ziemię
ALBO:
PSALM RESPONSORYJNY:
Pełna jest ziemia łaskawości
Pana Słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.
Pełna jest ziemia łaskawości
Przez słowo Pana powstały niebiosa,
wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego.
On morskie wody gromadzi jak w bukłaku,
otchłanie oceanu w zbiornikach.
Pełna jest ziemia łaskawości
Błogosławiony lud, którego Pan jest
Bogiem,
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pan spogląda z nieba,
widzi wszystkich ludzi.
Pełna jest ziemia łaskawości
Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
według nadziei, jaką pokładamy w Tobie.
Pełna jest ziemia łaskawości
DRUGIE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Rodzaju
Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: ŤAbrahamie!ť A gdy on
odpowiedział: ŤOto jestemť, powiedział: ŤWeź twego syna jedynego, którego
miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z
pagórków, jaki ci wskażęť. Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osiołka, zabrał
ze sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i
ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień
Abraham spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych
sług: ŤZostańcie tu z osiołkiem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać
pokłon Bogu, a potem wrócimy do wasť. Abraham zabrawszy drwa do spalenia ofiary
włożył je na syna swego Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się
oddalili.
Izaak odezwał się do swego ojca: ŤOjcze mój!ť A gdy ten rzekł: ŤOto jestem, mój
synuť, zapytał: ŤOto ogień i drwa, gdzież jest jagnię na całopalenieť? Abraham
odpowiedział: ŤBóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mójť. I szli
obydwaj dalej. A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował
tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych
drwach na ołtarzu. Potem sięgnął ręką po nóż, aby zabić syna swego.
Ale wtedy anioł Pana zawołał na niego z nieba: ŤAbrahamie, Abrahamie!ť A on
rzekł: ŤOto jestemť. Powiedział mu: ŤNie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu
nic złego! Teraz poznałem że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego
jedynego synať.
Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w
zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył go w ofierze całopalnej zamiast
swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę ŤPan widziť. Stąd to mówi się
dzisiaj: ŤNa wzgórzu Pan się ukazujeť.
Po czym anioł Pana przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi:
ŤPrzysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, iż nie oszczędziłeś
syna swego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak
gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi
zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć
szczęścia na wzór twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazuť.
Oto Słowo Boże.
ALBO:
DRUGIE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Rodzaju
Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: ŤAbrahamie!ť A gdy on
odpowiedział: ŤOto jestemť, powiedział: ŤWeź twego syna jedynego, którego
miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z
pagórków, jaki ci wskażęť.
A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz,
ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na
ołtarzu. Potem sięgnął ręką po nóż, aby zabić syna swego.
Ale wtedy anioł Pana zawołał na niego z nieba: ŤAbrahamie, Abrahamie!ť A on
rzekł: ŤOto jestemť. Powiedział mu: ŤNie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu
nic złego! Teraz poznałem że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego
jedynego synať.
Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w
zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył go w ofierze całopalnej zamiast
swego syna.
Po czym anioł Pana przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi:
ŤPrzysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, iż nie oszczędziłeś
syna swego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak
gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi
zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć
szczęścia na wzór twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazuť.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Dlatego cieszy się moje serce i dusza
raduje,
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twej radości
i wieczną rozkosz,
po Twojej prawicy.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
TRZECIE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Wyjścia
Pan rzekł do Mojżesza: ŤCzemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz synom Izraela,
niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morzem i
rozdziel je na dwoje, a wejdą synowie Izraela w środek na suchą ziemię. Ja
natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją
potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A
gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają
Egipcjanie, że Ja jestem Panť.
Anioł Boży, który szedł na przedzie wojsk izraelskich, zmienił miejsce i szedł
na ich tyłach. Słup obłoku również przeszedł z przodu i zajął ich tyły, stając
między wojskiem egipskim a wojskiem izraelskimi. I tam był obłok ciemnością, tu
zaś oświecał noc. I nie zbliżyli się jedni do drugich przez całą noc. Mojżesz
wyciągnął rękę nad morze, a Pan cofnął wtedy gwałtownym wiatrem wschodnim, który
wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a
synowie Izraela szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po
prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego
rydwany i jeźdźcy ciągnęli za nimi w środek morza. O świcie spojrzał Pan ze
słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I
zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód
posuwać. Egipcjanie krzyknęli: ŤUciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan
walczy z Egipcjanamiť. A Pan rzekł do Mojżesza: ŤWyciągnij rękę nad morze, aby
wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźcówť. Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze,
które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie uciekając biegli
naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w pośrodku morza. Powracające fale zatopiły
rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło w morze ścigając synów
Izraela. Nie ocalał z nich ani jeden. Synowie zaś Izraela szli po suchym dnie
morskim, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. W tym to dniu wybawił Pan
Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza.
Gdy Izraelici widzieli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan,
ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi.
Wtedy Mojżesz i synowie Izraela razem z nim śpiewali taką pieśń ku czci Pana.
PSALM RESPONSORYJNY:
Śpiewajmy Panu, który moc okazał
Będę śpiewał na cześć Pana,
który wspaniale swą potęgę okazał,
gdy konia i jeźdźca
pogrążył w morskiej przepaści.
Śpiewajmy Panu, który moc okazał
Pan jest moją mocą i źródłem męstwa,
Jemu zawdzięczam moje ocalenie.
On Bogiem moim, uwielbiać Go będę;
On Bogiem ojca mego, będę Go wywyższał.
Śpiewajmy Panu, który moc okazał
Rzucił w morze rydwany faraona i jego
wojsko.
Wybrani wodzowie jego zginęli w Morzu Czerwonym.
Przepaści ich ogarnęły,
Jak głaz runęli w głębinę.
Śpiewajmy Panu, który moc okazał
Wyprowadziłeś lud swój
i osadziłeś na górze Twego dziedzictwa,
w miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem.
Pan Bóg jest Królem
na zawsze, na wieki.
Śpiewajmy Panu, który moc okazał
CZWARTE CZYTANIE
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Nie lękaj się, Jerozolimo,
bo małżonkiem ci jest twój Stworzyciel,
któremu na imię: Pan Zastępów;
Odkupicielem twoim Święty Izraela,
nazywają Go Bogiem całej ziemi.
Zaiste, jak niewiastę porzuconą
zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan.
I jakby do porzuconej żony młodości
twój Bóg mówi:
Na krótką chwilę porzuciłem ciebie,
ale z ogromną miłością cię przygarnę.
W przystępie gniewu ukryłem
przed tobą na krótko swe oblicze,
ale w miłości wieczystej
nad tobą się ulitowałem,
mówi Pan, twój Odkupiciel.
Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego,
kiedy przysiągłem, że wody Noego
nie spadną już nigdy na ziemię;
tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie
ani cię gromić nie będę.
Bo góry mogą ustąpić
i pagórki się zachwiać,
ale miłość moja nie odstąpi od ciebie
i nie zachwieje się moje przymierze pokoju,
mówi Pan, który ma litość nad tobą.
O nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona!
Oto Ja osadzę twoje kamienie na malachicie
i fundamenty twoje na szafirach.
Uczynię blanki twych murów z rubinów,
bramy twoje z górskiego kryształu,
a z drogich kamieni cały obwód twych murów.
Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana.
Wielka będzie szczęśliwość twych dzieci.
Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości.
Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać,
i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
Stawię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana
i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę,
a Jego laska przez cale życie.
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade
mną
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament,
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
PIĄTE CZYTANIE
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
To mówi Pan:
ŤWszyscy spragnieni,
przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy.
Kupujcie i spożywajcie bez pieniędzy
i bez płacenia za wino i mleko.
Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem?
I waszą pracę na to, co nie nasyci?
Słuchajcie Mnie, a będziecie jeść przysmaki,
i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw.
Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie,
posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie.
Zawrę z wami wieczyste przymierze:
są to niezawodne łaski dla Dawida.
Oto ustanowiłem cię świadkiem dla ludów,
dla ludów wodzem i rozkazodawcą.
Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz,
i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie
ze względu na Pana, twojego Boga,
przez wzgląd na Świętego Izraela,
bo On cię przyozdobi.
Szukajcie Pana, gdy się pozwała znaleźć,
wzywajcie Go, dopóki jest blisko.
Niechaj bezbożny porzuci swą drogę
i człowiek nieprawy swoje knowania.
Niech się nawróci do Pana, a Pan się nad nim zmiłuje,
i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu.
Bo myśli moje nie są myślami waszymi
ani wasze drogi moimi drogami.
Bo jak niebiosa górują nad ziemią,
tak drogi moje nad waszymi drogami
i myśli moje nad myślami waszymi.
Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg
spadają z nieba
i tam nie powracają,
dopóki nie nawodnią ziemi,
nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju,
tak iż wydaje nasienie dla siewcy
i chleb dla jedzącego,
tak słowo, które wychodzi z ust moich:
nie wraca do Mnie bezowocne,
zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem,
i nie spełni pomyślnie swego posłannictwať.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Oto Bóg jest moim zbawieniem,
będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią
On stał się dla mnie zbawieniem.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana,
wzywajcie Jego imienia.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Dajcie poznać Jego dzieła między
narodami,
przypominajcie, że wspaniale jest imię Jego.
Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosie rzeczy,
niech to będzie wiadome po całej ziemi.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
SZÓSTE CZYTANIE
Czytanie z Księgi proroka Barucha
Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym,
nakłoń ucha, by poznać mądrość.
Cóż się to stało, Izraelu,
że jesteś w kraju nieprzyjaciół,
wynędzniały w ziemi obcej,
uważany za nieczystego na równi z umarłymi,
zaliczony do tych, co schodzą do Szeolu?
Opuściłeś źródło mądrości.
Gdybyś chodził po drodze Bożej,
mieszkałbyś w pokoju na wieki.
Naucz się, gdzie jest mądrość,
gdzie jest siła i rozum,
a poznasz równocześnie,
gdzie jest długie i szczęśliwe życie,
gdzie jest światłość dla oczu i pokój.
Lecz któż znalazł jej miejsce
lub kto wszedł do jej skarbców?
Lecz zna ją Wszechwiedzący
i wynajdzie ją swoją mądrością.
Ten, który przygotował ziemię na wieczysty czas
i napełnił j ą stworzeniami czworonożnymi,
wysłał światło i poszło,
wezwał je, a ino posłuchało Go ze drżeniem.
Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach.
Wezwał je. Odpowiedziały: ŤJesteśmyť.
Z radością świecą swemu Stwórcy.
On jest Bogiem naszym.
I żaden inny nie może się
z Nim równać.
Zbadał wszystkie drogi mądrości
i dał je słudze swemu, Jakubowi,
i Izraelowi, umiłowanemu swojemu.
Potem na ziemi była widziana
i zaczęła przebywać wśród ludzi.
Tą mądrością jest księga przykazań Boga
i Prawo trwające na wieki.
Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą.
Którzy go zaniedbują, pomrą.
Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go,
chodź w blasku jego światła.
Nie dawaj chwały swojej obcemu
ani innemu narodowi twych przywilejów.
Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu,
że znamy to, co się logu podoba.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne
Prawo Pańskie jest doskonale i
pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego duszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na
wieki,
idy Pana prawdziwe, a wszystkie razem duszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze,
słodsze od miodu płynącego z plastra.
Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne
SIÓDME CZYTANIE
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Pan skierował do mnie te słowa: ŤSynu człowieczy, kiedy dom Izraela mieszkał
w swojej ziemi, wówczas splugawili ją swym postępowaniem swymi czynami. Wtedy
wylałem na nich swe oburzenie z powodu krwi, którą w kraju przelali, i z powodu
bożków, którymi go splugawili. I rozproszyłem ich pomiędzy pogańskie ludy, i
rozsypali się po krajach, osądziłem ich według postępowania i czynów. W ten
sposób przyszli do ludów pogańskich i dokąd przybyli, bezcześcili święte imię
moje, podczas gdy mówiono o nich: "To jest lud Pana, musieli się oni wyprowadzić
ze swego kraju". Wtedy zatroszczyłem się o święte me imię, które oni, Izraelici,
zbezcześcili wśród ludów pogańskich, do których przybyli. Dlatego mów do domu
Izraela: Tak mówi Pan Bóg: "Nie z waszego powodu to czynię, domu Izraela, ale
dla świętego imienia mojego, które zbezcześciliście wśród ludów pogańskich, do
których przyszliście. Chcę uświęcić wielkie imię moje, które zbezczeszone jest
pośród ludów, zbezczeszczone przez was pośród nich i poznają ludy, że Ja jestem
Pan, mówi Pan Bóg, gdy okaże się Świętym względem was przed ich oczami. Zabiorę
was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę wasz powrotem
do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i
oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce
nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam
wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według
mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. Wtedy
będziecie mieszkać w kraju, który dałem waszym przodkom, i będziecie moim ludem,
a Ja będę waszym Bogiem"ť.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Boga żywego pragnie dusza moja
Jak łania pragnie wody ze strumieni,
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego,
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?
Boga żywego pragnie dusza moja
Ześlij światłość i wierność swoją,
niech one mnie wiodą.
Niech mnie zaprowadzą na Twoją górę świętą
i do Twoich przybytków
Boga żywego pragnie dusza moja
I przystąpię do ołtarza Bożego,
do Boga, który jest moim weselem i radością.
będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni,
Boże, mój Boże!
Boga żywego pragnie dusza moja
ALBO:
PSALM RESPONSORYJNY:
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Oto Bóg jest moim zbawieniem,
będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią
On stał się dla mnie zbawieniem.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana,
wzywajcie Jego imienia.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Dajcie poznać Jego dzieła między
narodami,
przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego.
Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy,
niech to będzie wiadome po całej ziemi.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
ALBO:
PSALM RESPONSORYJNY:
Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste
Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i umocnienie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich
i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste
Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym chciał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste
ÓSME CZYTANIE
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła
do Rzymian
Bracia: My wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa
Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas
w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe
życie, jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.
Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w
jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne
zmartwychwstanie. To wiecie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz
człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w
niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu.
Otóż jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć
będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera,
śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz,
a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu,
żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Alleluja, alleluja, alleluja
Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi:
ŤJego łaska na wiekiť.
Alleluja, alleluja, alleluja
Prawica Pana wzniesiona wysoko,
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę
i głosił dzieła Pana.
Alleluja, alleluja, alleluja
Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i cudem jest w naszych oczach.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Salome nakupiły
wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem, w pierwszy dzień
tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: ŤKto nam
odsunie kamień od wejścia do grobu?ť Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień
był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca,
siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się
przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: ŤNie bójcie się! Szukacie Jezusa z
Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli.
Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: "Idzie przed wami do Galilei,
tam Go ujrzycie, jak wam powiedział"ť. One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło
je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały. Oto
słowo Pańskie.
Oto słowo Pańskie.