„Z Ojczyzny Jezusa „
Pokój i Dobro!
W naszych kościołach, przy grotach i przydrożnych kapliczkach rozbrzmiewają
radosne śpiewy nabożeństw majowych ku czci Najświętszej Maryi Panny. Litania
Loretańska, stanowiąca główną modlitwę "majówki” jest zbiorem wezwań sławiących
Matkę Bożą. Wynikają one z głębokiej refleksji mariologicznej oraz autentycznej
pobożności maryjnej. W Polsce, po zatwierdzeniu przez Stolicę Apostolską w 1923
roku święta Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, do Litanii dołączono
wezwanie: "Królowo Polski – módl się za nami”.
Maryja Bogurodzica odbiera szczególną część w Polsce, ale jest równocześnie
patronką wielu krajów i narodów. Wśród nich swoistą pobożnością maryjną
wyróżniają się Meksykanie. Matka Boża z Guadalupe odbiera w Meksyku cześć równie
wielką, jak w Polsce Matka Boska Częstochowska. Meksykanie mawiają, że ich kraj
w 90 procentach jest katolicki, a w 105 procentach – "guadalupiański”. Podczas
mojego pobytu w Meksyku miałem przywilej pielgrzymować do cudownego obrazu Pani
z Guadalupe, patronki Meksyku, a także Królowej obu Ameryk. Jan Paweł II nazwał
to sanktuarium "maryjnym sercem Meksyku i Ameryki”.
Prawie pięćset lat temu Bóg objawił swą miłosierną miłość pogańskim ludom
Ameryki Łacińskiej poprzez Najświętszą Maryję Pannę. W grudniu 1531 r. Pani z
Guadalupe ukazała się ubogiemu Indianinowi imieniem Juan Diego. W przeciągu
kilku lat od tego objawienia miliony Indian zapragnęło przyjąć wiarę w
Chrystusa. Była to największa w dziejach chrześcijaństwa masowa ewangelizacja.
Nawrócenia dokonywały się spontanicznie i zupełnie dobrowolnie. Z
historyczno-socjologicznego punktu widzenia to zjawisko pozostaje do dziś
niewytłumaczalne.
Miliony ochrzczonych to nie jedyny niezrozumiały fakt związany z objawieniami
w Guadalupe. Wielką zagadką dla naukowców pozostaje cudowny wizerunek Maryi
odbity na płaszczu, tzw. tilmie Juana Diego. Na gruncie badań naukowych nauki
nie znaleziono wytłumaczenia dla niezliczonych zagadek związanych z obrazem
Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe. Można je pojąć jedynie dzięki wierze.
Płaszcz, na którym został odbity wizerunek Dziewicy, wykonany jest z włókien
agawy. Jest to materiał bardzo nietrwały i rozpada się całkowicie
po
kilkudziesięciu latach. Płaszcz z cudownym obrazem ma już prawie 500 lat.
Jest to jedyna na świecie tego typu tilma, jaka się zachowała.
Na pojedynczych
włóknach tkaniny nie wykryto najmniejszego śladu farby. Włókna po prostu są
kolorowe, a to, co nadało im kolor, nie jest żadnym barwnikiem naturalnym.
Wkrótce po objawieniu się Matki Bożej wybudowano niedużą kaplicę, którą na
początku XVII wieku zastąpiono bazyliką ku czci "zawsze Dziewicy, Świętej Maryi
z Guadalupe”. Wokół niej powstawały w ciągu wieków kolejne świątynie. Są to
między innymi kaplica źródełka upamiętniająca miejsce objawienia się Matki Bożej
Juanowi Diego, kościół na wzgórzu Tepeyac, gdzie według tradycji Juan Diego miał
w grudniu zebrać róże, jako znak dla biskupa Juana de Zumarragi na prawdziwość
objawień oraz kaplica Indian, która jest najstarszym zachowanym budynkiem na
terenie sanktuarium, zbudowanym w miejscu pustelni Juana Diego.
12 października 1976 roku konsekrowano nową bazyliką mogącą pomieścić ponad
10.000 pielgrzymów. Swoim kształtem nawiązuje do okrągłego namiotu,
symbolizującego Namiot Spotkania Mojżesza z Bogiem oraz do płaszcza Matki Bożej.
Na głównej ścianie prezbiterium znajduje się Cudowny Obraz, który dzięki
kolistej architekturze świątyni jest widoczny z każdego punktu. Szczyt dachu
bazyliki wieńczy krzyż, którego podstawą jest litera M – inicjał Maryi i
jednocześnie pierwsza litera nazwy Meksyk.
"Niczego się nie lękaj, nic nie może cię zatrwożyć. (…) Czyż Ja, twoja
Matka, nie jestem tutaj? Czy nie znajdujesz się w moim ochronnym cieniu, pod
moim dachem? Czy nie jestem twoim źródłem życia? Czy nie czujesz się bezpiecznie
pod moim płaszczem, w moich skrzyżowanych ramionach? Czego więcej potrzebujesz?”
Te słowa przed pięcioma wiekami Najświętsza Maryja Panna skierowała do prostego
Indianina, Juana Diego. Cudowne widzenie na wzgórzu Tepeyac w Meksyku było
pierwszym uznanym przez Kościół objawieniem maryjnym. Miało ono decydujące
znaczenie dla chrystianizacji obu Ameryk, bowiem jego wpływ szybko przekroczył
granice Meksyku i rozszerzył się na cały kontynent. Bł. Jan Paweł II nazwał
Maryję "pierwszym świadkiem obecności Chrystusa w Ameryce”.
Ks. Enrique Glennie Grave, rektor bazyliki Matki Bożej z Guadalupe w swoim
wystąpieniu podczas VII Światowego Kongresu Duszpasterstwa Turystyki w Cancún
podkreślił, że do sanktuarium przybywają zarówno pielgrzymi jak i turyści.
Obecność turysty nie burzy jednak sakralności bazyliki, ponieważ, jak podkreślił
jej rektor: "siła obecności Matki Bożej z Guadalupe jest bardzo duża” i często
prowadzi do prawdziwych nawróceń i przemiany życia. Do sanktuarium przybywają
jednak przede wszystkim pielgrzymi, przepełnieni wielką wiarą i pobożnością, aby
prosić o pomoc i wstawiennictwo Matki Bożej.
W tym duchowym centrum Ameryki Łacińskiej rozpocząłem miesiąc maj, modląc się
za Kustodię Ziemi Świętej oraz we wszystkich intencjach Radia Maryja, telewizji
Trwam i dzieł przy nich powstałych.
o. dr Jerzy Kraj OFM