Życzenia świąteczne ks. abp Mariana Przykuckiego, metropolity szczecińsko-kamieńskiego w latach 1992-1999

„Bóg się rodzi, moc truchleje. Pan Niebiosów obnażony”. Tak kolęda wydaje się wśród naszych pięciuset kolęd i pastorałek najbardziej przemawiająca gdyż przez swoje kontrasty podkreśla wielkość Miłosierdzia Bożego w stosunku do ludzkości. Gdy cicha noc betlejemska najpełniej odsłania obraz niewidzialnego Boga, uwielbiamy Go w pełni zdumienia i z opłatkiem w dłoniach dzielimy się radością tej tajemnicy. W tych dniach Bożego Narodzenia śpiewamy z radością, ponieważ zamieszkała wśród nas Miłość. Tą Miłością wśród ludzi jest obecność Dzieciątka Jezus. Świat nie jest już ciemnością. Ci. którzy szukają miłości, wiedzą gdzie ją znaleźć. A właśnie miłości potrzebuje każdy człowiek, również ten. który uważa, że jest w pełni zadowolony ze wszystkiego. Ze żłóbka betlejemskiego tryska na cały świat potok Bożego Miłosierdzia, „bo Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami”.
Tą miłością Bożego Narodzenia pełną życzliwości ogarniam wszystkich słuchaczy Radia Maryja i oglądających Telewizję Trwam oraz wykładowców i słuchaczy toruńskiej Wyższej Szkoły Medialnej, a przede wszystkim całe Zgromadzenie Ojców Redemptorystów, szczególnie wielkiego apostoła współczesnej ewangelizacji – Ojca Tadeusza Rydzyka i jego współpracowników.
Z miłością i życzliwością Bożego Narodzenia wybiegam poza granicę naszej ojczyzny, do wszystkich Polaków znajdujących się w różnych stronach świata, z którymi nawiązuję łączność przez nasze katolickie środki masowego przekazu. Jakże piękne są nasze tradycje bożonarodzeniowe: choinka, zauważanie pierwszej gwiazdy, opłatek, świeca wigilijna, puste miejsce przy stole wigilijnym, siano. przepiękne kolędy. Wszystkie te zwyczaje mają swój fundament w stajni betlejemskiej, która tchnie miłością Boga do człowieka. A jak my na to reagujemy? Święta Bożego Narodzenia powinny nas jednoczyć we wzajemnej miłości. Polski opłatek jest symbolem wzajemnej miłości, przebaczenia i jedności. Jest wyrazem najgłębszych i najszlachetniejszych życzeń, jak również gotowością dzielenia się sobą z bliźnimi. Ma zapanować miłość do Boga i do człowieka.
Prośmy zatem Boże Dziecię, aby w naszej ojczyźnie, w stosunkach międzynarodowych wszelka ciemność zamieniła się w światło, słabość w siłę, smutek w radość, chaos w ład społeczny, krzywda w sprawiedliwość, rozpacz w nadzieję, oziębłość w zapał apostolski, nienawiść w miłość wzajemną, zło w dobro. To są moje życzenia kierowane do całej społeczności, do chorych, nieszczęśliwych, bezdomnych, więźniów i wszystkich ludzi dobrej woli, bo „Bóg się rodzi i moc truchleje”.