Rekonsekracja brańskiej świątyni

W Brańsku odbyły się uroczystości dziękczynne w 150 lecie istnienia kościoła p.w. Wniebowzięcia NMP, połączone z jego uroczystym poświęceniem – czyli rekonsekracją.

Proboszcz tej parafii i dziekan brański ks. prał. dr Janusz Łoniewski, rozpoczynając uroczystość powiedział, że świątynia ta została zbudowana, staraniem ks. Wojciecha Kociołkowskiego .

Poświęcono  ją 18 listopada 1862 roku, jednak z dokumentów nie wynika, że był to uroczysty akt poświęcenia – czyli konsekracji przez biskupa. Rocznica jego powstania stała się zatem okazją do dopełnienia tego obrzędu, uwzględniając także fakt, że przeszła ona gruntowny remont po zniszczeniach wojennych

w 1944 roku, otrzymując zupełnie nowa nastawę ołtarz głównego w 2000 roku, dzięki staraniom, ówczesnego proboszcza ks. prał. Romana Wodyńskiego.

„ Obchodząc uroczystość, powiedział ksiądz proboszcz, chcemy złożyć hołd poprzednim pokoleniom, za troskę o ten dom Boży i podziękować obecnym parafianom oraz ludziom spoza parafii za ofiarność, remonty i upiększanie go w ciągu minionych 150 lat”

Historię parafii przybliżył  Zbigniew Romaniuk,  autor książki zatytułowanej : „ Z dziejów parafii rzymsko – katolickiej w Brańsku”

Przypomniał on, że początki brańskiej parafii sięgają XV wieku, ale już wcześniej istniały tam świątynie, a chrześcijaństwo na te tereny dotarło już w XI wieku. Nad kolejnymi świątyniami patronat sprawowali królowie polscy, który fundowali i uposażali kościoły. Były one jednak niszczone, zarówno podczas „potopu szwedzkiego” i najazdów Moskali, jak też na skutek pożarów, które trawiły drewniane obiekty.

 

W czasach zaborów, po kolejnym pożarze podejmowano najpierw próbę zbudowania  kościoła, uniemożliwioną przez tamtejsze władze, a wzniesiona tymczasowa kaplica, służyła parafii ponad 50 lat.

Staranie o budowę murowanego kościoła były torpedowane,  w oparciu o brak zgody proboszcza prawosławnego, pomimo posiadanych środków, wybudowania cegielni, zwiezienie kamienia  i wapna oraz posiadanych planów.

Zezwolenie na budowę kościoła murowanego w stylu neoklasycznym uzyskał dopiero po kilku latach ks. Wojciech Kociołkowski.  On także poświęcił kamień węgielny, a kościół  zbudowano przez dwa i pól roku.

W 1862 roku biskup wileński upoważnił dziekana bielskiego ks. Stanisława Włodkowskiego do jego poświęcenia, aby mogły być tam odprawiane nabożeństwa, zaś prace wykończeniowe trwały jeszcze przez kilka lat.

 

Kościół ten dotrwał do czasów niepodległości. W 1920 roku Bolszewicy zniszczyli jego wnętrze, a w 1936 roku był pożar wieży. Całkowite zniszczenie wnętrza i dachu, spowodowało podpalenie budowli przez wycofujące się wojska niemieckie w 1944 roku. Prelegent mówił także o wielkim zaangażowaniu biednej wówczas  ludności w odbudowę zniszczonego kościoła.

W 1945 roku zostaje zamordowany odpowiedzialny za jego odbudowę ks. Józef Chwalko. Dalszą odbudowę prowadzili kolejni proboszczowie. Wszystkie prace przez  były jednak wykonywane bez konkretnego planu zagospodarowanie świątyni, dlatego jej wygląd różni się bardzo od pierwotnego stanu sprzed zniszczenia.

 

Podkreślił on także, iż dzięki wielkiemu zaangażowaniu duszpasterzy i ludności obecnie brańska świątynia posiada godny wygląd.  Parafia zaś, kontynuował, to nie tylko budowla, ale przede wszystkim zaangażowana w życie religijne, wspólnota wiernych. Pracowało w niej 40 proboszczów i kilkuset wikariuszy. Obecnie zaś z parafii Brańsk pochodzi wielu księży, wśród których są rektorzy seminariów duchownych, profesorowie uniwersytetów i misjonarze, a także wiele sióstr zakonnych.

 

Uroczystościom przewodniczył biskup drohiczyński Antoni Dydycz. Bogatą symbolikę obrzędów poświęcenia kościoła z namaszczeniem ołtarza i ścian oraz zainstalowaniem w ołtarzu relikwii św. Jukundyna i św. Placydy wyjaśniał, pochodzący z tej parafii  rektor WSD w Drohiczynie ks. prał. prof. dr hab. Tadeusz Syczewski.

Dekret biskupa drohiczyńskiego odczytał, także brański rodak ks. kan. dr Krzysztof Mielnicki – dyrektor Wydziału Katechezy i Szkolnictwa Katolickiego w Drohiczynie, który jako jedyny kapłan z Polski został włączony przez Ojca Świętego Benedykta XVI do grona ekspertów podczas obecnego Synodu Biskupów w Rzymie, dotyczącego Nowej Ewangelizacji.

Podpisali go, obecni na uroczystościach, kapłani z kilku diecezji polskich i zagranicy, członkowie zgromadzeń zakonnych, przedstawiciel duchowieństwa prawosławnego, parlamentarzyści, samorządowcy, władze instytucji działających w Brańsku oraz członkowie rady parafialnej.

 

W wygłoszonej homilii ks. bp Antoni Dydycz powiedział, że w długim oczekiwaniu na konsekrację tej świątyni, obecne są dzieje naszej ojczyzny, w tym wszelkie utrapienia, pożogi i katastrofy. Pan Bóg ma bowiem zawsze jakiś plan w stosunku do każdej społeczności. Podkreślił on potrzebę wdzięczności, za naszych poprzedników, któryż nie upadali na duchu pomimo trudności i prześladowań.

 

Ksiądz biskup powiedział też, że każda świątynia jest wielką tajemnicą obecności Boga i spotkania człowieka z Bogiem. Mówił, że świątynia stanowi przestrzeń w sposób szczególny wydzieloną z innych przestrzeni, tak aby człowiek, przeżywając siebie samego mógł odnaleźć drogę do Boga.

Pasterz kościoła drohiczyńskiego, nawiązał też do zadań nowej ewangelizacji, ukazywanych w rozpoczynającym się Roku Wiary. Powiedział, że musimy mieć świadomość, iż wiary nie można odziedziczyć po przodkach. Każde nowe pokolenie i każdy człowiek musi osobiście opowiedzieć się za wiarą i o niej  decydować. Mogą w tym jednak dopomagać obyczaje, klimat duchowy i piękno świątyń.

Odwołując się zaś do historii brańskich świątyń, ksiądz biskup powiedział, że ukazuje ona nadzieję na zwycięstwo prawdy i wiary, opartej na zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Jubileusz kościoła i jego poświęcenie, upamiętniono marmurową tablica, a poprzedziłyje misje święte, prowadzone przez redemptorystów z Krakowa : o. Mirosława Lipowicza i o. Zbigniewa Majewskiego.

 

     Ks. Artur Płachno