Regina Coeli z Ojcem Świętym Franciszkiem

Drodzy Bracia i Siostry,

Dzisiaj czytanie z Dziejów Apostolskich ukazuje nam, że nawet w Kościele pierwotnym pojawiają się pierwsze napięcia i nieporozumienia. W życiu istnieją konflikty, problemem jest to, jak się z nimi zmierzyć. Do tego czasu jedności wspólnoty chrześcijańskiej sprzyjała przynależność do tej samej grupy etnicznej i kulturowej – żydowskiej. Jednak kiedy chrześcijaństwo, które z woli Jezusa przeznaczone jest dla wszystkich narodów, otwiera się na środowisko kultury greckiej, zabraknie tej jednorodności i pojawiają się pierwsze trudy. Są malkontenci, pojawiają się skargi, rozchodzą się pogłoski o faworyzowaniu i nierównym traktowaniu. Wspólnota pomagając osobom potrzebującym – wdowom, sierotom i generalnie ubogim wydaje się lepiej taktować chrześcijan pochodzenia żydowskiego niż innych.

Apostołowie biorą w swoje ręce tę sytuację: zwołują ogólne zebranie uczniów, dyskutują nad tą sprawą. Problemów nie rozwiązuje się bowiem udając, że nie istnieją! Piękna jest ta otwarta konfrontacja między pasterzami i innymi wiernymi. Dochodzi do podziału zadań. Apostołowie złożą propozycję, która zostaje przyjęta przez wszystkich: oni poświęcą się modlitwie i posłudze słowa, podczas gdy siedmiu mężczyzn, diakonów, zatroszczą się o posługiwanie i posiłki dla ubogich. Tych siedmiu nie zostaje wybranych dlatego, że są ekspertami w biznesie, ale jako uczciwi ludzie o dobrej reputacji, pełni Ducha i mądrości. Zostają ustanowieni przez nałożenie rąk przez Apostołów, aby usługiwać.

Nie powinna zaskakiwać potrzeba daru Ducha Świętego dla osób, które mają zajmować się rzeczami materialnymi. Duch, nie odbierając służbie ubogim koniecznego wymiaru konkretności, stawia go ponad materialnymi troskami, prywatnymi interesami, dyskryminacją. Diakoni, aby być wiarygodni muszą również okazać się ludźmi wiary i modlitwy; wiara jest najgłębszą racją troski o ubogich, a modlitwa wspiera tę posługę i nieustanne oddanie.

Niech Maryja Panna pomoże nam być posłusznymi Duchowi Świętemu, abyśmy potrafili szanować się wzajemnie i jednoczyć się coraz głębiej w wierze i miłości, zachowując serce otwarte na potrzeby innych.

Tłumaczenie: vatican.va

drukuj